شبكه اطلاع‌رساني روابط‌عمومي ايران (شارا)-|| حدود يكسال از شيوع بيماري كرونا در كشور مي‌گذرد. بيماري‌اي كه در مدت زماني كوتاه به يك بحران در جامعه تبديل شد و پيامدهاي ناگواري را براي بسياري از شهروندان به‌دنبال داشت. در اين ميان اما تغيير در سبك زندگي تك تك افراد جامعه در كنار زحمات كادر درمان توانست امكان مقابله با بيماري را افزايش دهد. نكته مهم و قابل توجه اين است كه متأسفانه در همه جوامع بشري، مردم به مرور زمان به شرايط بحران عادت مي‌كنند و پس ازمدتي آن شرايط برايشان بي‌اهميت مي‌شود.
اين امر مي‌تواند پيامدهاي خطرناكي به‌دنبال داشته باشد. از اين‌رو معتقدم در اين برهه از زمان به‌جاي هراس افكني كه مي‌تواند عواقب جبران‌ناپذيري داشته باشد بايد با گفت‌و‌گوي عاقلانه مردم را به مشاركت در مديريت بيماري دعوت كرد. وظيفه انجام اين گفت‌و‌گوي عاقلانه برعهده نخبگان جامعه، صداوسيما و مطبوعات است. آنها مي‌توانند با اطلاع‌رساني وافزايش آگاهي، شرايط تحمل و همكاري مردم براي مقابله با بيماري را افزايش دهند.
حقيقت اين است كه براي مقابله با بيماري بايد سبك زندگي مردم تغيير كند. يعني ارتباطات مديريت شود و محدوديت‌ها بيش از پيش جدي گرفته شود.
بخشي از اين موضوع را مي‌توان با گفت‌و‌گوي عاقلانه به نتيجه رساند اما قسمت اعظم آن با اعمال محدوديت‌هاي بيشتر امكان پذير است.
بخصوص در زمان كنوني كه در آستانه سال جديد قرار داريم براي مقابله با افزايش آمار مبتلايان و مرگ و مير در جامعه به تركيبي از اجبار و تسهيل گري دولت نياز داريم. من معتقدم بايد محدوديت‌هايي از قبيل ساعات تردد، عدم مسافرت به شهرهاي مسافر پذير و ... افزايش يابد.
هم اكنون حمل نقل عمومي و برخي مكان‌هاي عمومي مانند پارك‌ها و بوستان ها شلوغ و پر تردد هستند. تردد در خيابان‌ها براي خريد شب عيد هم كم كم شروع شده است كه مي‌تواند به افزايش آمار مرگ و مير در جامعه منجر شود.
اما اگرهمانند سال گذشته برخي از مكان‌هاي عمومي مانند پارك‌ها و بوستان‌ها تعطيل شود و ساعات منع تردد از ساعت 9 به 6 يا 7 شب كاهش يابد امكان ابتلاي مردم به بيماري كرونا به مراتب كمتر خواهد شد چرا كه تردد در خيابان‌ها و برخورد افراد با يكديگر كاهش خواهد يافت.
افزايش تعطيلات نوروزي البته با اعمال محدوديت‌هاي بيشتر و دعوت مردم به ماندن در خانه و مديريت ارتباطات مي‌تواند گامي اساسي درمقابله با موج چهارم بيماري باشد. البته هميشه محدوديت با مقاومت مواجه مي شود اما به مرور زمان اين محدوديت‌ها به عادت تبديل مي‌شوند و مي‌توانند جان مردم را نجات دهند. يك مثال ساده براي اين موضوع بستن كمربند خودرو هنگام رانندگي است.
در ابتداي تصويب اين قانون بسياري از افراد جامعه مقاومت نشان مي‌دادند و از بستن كمربند خودرو امتناع مي‌كردند اما حالا كمتر كسي است كه بدون بستن كمربند رانندگي كند.
در شرايط فعلي تنها مشاركت همه مردم جامعه مي‌تواند امكان عبور از بيماري را فراهم آورد در غير اين صورت با شرايط سختي مواجه خواهيم بود.
منبع: ايران