شبكه اطلاع رساني روابط‌عمومي ايران (شارا)-|| «دسكينگ» يك سيستم ساماندهي اداري است كه در آن براي هر كارمند يك ميز اختصاصي در نظر گرفته مي‌شود. «هات دسكينگ» (hot-desking) به معناي اين است كه هيچ كس در اداره ميز يا صندلي مخصوص به خود ندارد و ميزهاي مشترك و فضاهاي اشتراكي اولويت دارد. با شروع پاندمي ويروس كرونا و خطراتي كه براي سلامت جسماني افراد ممكن است پيش بيايد، تغييراتي در روتين كاري ايجاد شد. مانند كاهش سفرها و تماس فيزيكي، اجباري شدن دوركاري و بهبود بهداشت محيط كاري. شروع اين تغييرات در فرهنگ سازماني است و بديهي است كه معايب و مزايايي به دنبال دارد.

قبلا يك قاعده «سرانگشتي» در مورد تجارت وجود داشت: اگر كل هزينه‌هاي جاري يك شركت را ۱۰۰درصد درنظر بگيريم، ۹۰ درصد را دستمزد، ۹ درصد اجاره و يك درصد قبض (برق، تلفن، گرمايش و...) تشكيل مي‌دهد. حال اگر شركت شما در محله‌اي گران‌قيمت و دكوراسيون آن لاكچري باشد، آشپز ماهر و اتاقي مجزا براي استراحت داشته باشد، بديهي است كه هزينه‌ها بالاتر مي‌رود. اما بياييد از ۹ درصد به‌عنوان راهنما استفاده كنيم. آن ۹ درصد هزينه‌هايي است كه به كارمندان مربوط مي‌شود.

در دو دهه گذشته اندازه فضاي كاري به نصف رسيده است. اين‌طور كه معلوم است كارفرمايان ملك و ساختمان اداري خود را كوچك مي‌كنند ظاهرا به دليل محدوديت‌هاي به‌وجود آمده دوران پاندمي و از كارمندان‌شان مي‌خواهند دوركاري كنند و ساعات كاري منعطف را براي كاهش هزينه‌هاي اضافي ايجاد كردند. به عصر «بدون ميز» خوش آمديد.

اقتصاددانان در مورد اينكه بعد از دوران ويروس كرونا بهبود ركود اقتصادي با شيب تند خواهد بود يا تدريجي اختلاف نظر دارند. اما چيزي كه بديهي است اين است كه ما درحال ورود به يك ركود جدي هستيم. نمودار V شكل به اين معني است كه اقتصاد بعد از بحران سريعا به حالت اوليه خود بازگردد و هيچ مانعي در اين راه وجود ندارد. نمودار U شكل نوعي بهبود اقتصادي است كه با كاهش تدريجي روبه‌رو مي‌شود و پس از آن با افزايش تدريجي به اوج قبلي خود مي‌رسد. قسمت غم‌انگيز ماجرا اينجاست كساني كمتر ضرر مي‌دهند كه بيشترين هزينه را بپردازند.

دانشجوياني كه در دوره ركود اقتصادي فارغ‌التحصيل مي‌شوند با حقوقي حدود 10درصد كمتر شروع به كار مي‌كنند. اكثر شركت‌ها كم‌درآمد مي‌شوند و كارمندان براي تامين هزينه‌هايشان دو يا سه شغله هستند. در اين ركود اقتصادي ورود كارمندان جديد با خانه‌نشين شدن و دوركاري توام شد.

يكي از پيشنهادهاي دولت انگليس براي بازگشت افراد به كار، كاهش تجهيزات و فضاهاي مشترك است. اين به معناي از بين رفتن سيستم هات دسكينگ است. طبق قوانين جديد به دليل خطر انتقال ويروس كرونا، همكاران بايد از نشستن روي ميز ديگران خودداري كنند. طي چند سال گذشته و قبل از پاندمي، هات دسكينگ در بين شركت‌ها بسيار محبوب شد. اكثر شركت‌ها به سرعت آن را اجرا كردند. شركت‌هاي چابك (Agile) به نيازهاي مشتريان و تغييرات بازار و محيط سريع پاسخ مي‌دهند و انعطاف‌پذير هستند. هات دسكينگ به اين شركت‌ها اين امكان را مي‌داد تا در هزينه‌ها صرفه‌جويي كنند. اما در زير اين جذابيت حقيقتي وجود دارد و آن اين است كه فضاي كافي براي همه افراد وجود ندارد.

در حال حاضر در شرايط ركود اقتصادي افرادي كه توانايي پيش‌بيني حركت‌هاي بعدي بازار را دارند، در حال حركت به سمت اين دنياي جديد هستند، اين به آن معناست كه افراد بايد به‌جاي نشستن پشت ميز به خانه بروند و از آنجا كارشان را ادامه بدهند.

مارتين سورل، مديرعامل بزرگ‌ترين گروه تبليغاتي جهان به نام WPP در آوريل به فايننشال تايمز گفت من در يك سال حدود 35 ميليون پوند براي ساختمان شركت هزينه مي‌كنم. اما ترجيح مي‌دهم اين هزينه را روي افراد سرمايه‌گذاري كنم تا دفاتر گران قيمت.

در دوران پاندمي شركت‌ها با هنجار جديدي مبني بر كمبود فضاي كار روبه‌رو شدند و از كارمندان خود خواستند درصورتي‌كه جلسه مهمي در دفتر ندارند، كارشان را در خانه انجام دهند. آنچه محدوديت‌ها در پاندمي به ما آموخت اين است كه يك مسير دوقلو براي كار در خانه وجود دارد. يعني دو فرآيند همزمان اتفاق مي‌افتد، كار و زندگي عادي. اگر به اندازه كافي خوش‌شانس هستيد كه ملكي با اتاق اضافي يا دفتركار در خانه داشته باشيد، انجام كار در آن بسيار عالي به نظر مي‌رسد. اما با توجه به قيمت ملك در شهرهاي بزرگ كه چندين برابر حقوق افراد 20 تا 30 ساله است، امكانات مناسبي در اختيار همه افراد قرار نمي‌گيرد. بسياري افراد در خانه جاي ثابتي ندارند و از روي مبل به ميز آشپزخانه يا تخت جابه‌جا مي‌شوند.

دوركاري روياي بسياري از كارمندان بود كه اكنون به لطف ويروس كرونا به حقيقت پيوسته است. محل كار كارمندان در اينترنت است و جلسات آنها در نرم‌افزارهاي مختلفي انجام مي‌شود. كاركردن مانند گذشته به مكان وابسته نيست. جلسات نيز با حضور افراد به‌صورت مجازي به خوبي برگزار مي‌شوند. اما در برخي سازمان‌ها اين تغييرات هنوز انجام نشده و انتظار دارند كه كارمندان در جلسات و كنفرانس‌ها حضور يابند، اما مي‌بينيم كه كنفرانس‌ها اكثرا لغو شدند و بهتر است براي حفظ سلامتي خود و ديگران در اين جلسات حضوري شركت نكنيم.

پيش از پاندمي بسياري از شركت‌ها آموزش‌هايي را به كارمندان خود ارائه مي‌دادند. پيشرفت كارمندان و بيشتر شدن تجربه آنها منوط به تعامل و تبادل اطلاعات با كارمندان باتجربه و قديمي بود. گفت‌وگوهاي سازنده و آموزش‌هاي ضروري كه احتمالا شاهد حذف آنها خواهيم بود. همه اين موارد به دليل حضور ويروس كوويد-19 اتفاق افتاده و با ظهور عصر«بدون ميز» شايد فرهنگ سازمان‌ها دچار مشكلاتي شوند. با وجود اين، جوامع از حركت نايستاده‌اند و كماكان درحال پيشروي به سوي آينده هستند.

نويسنده: BRUCE DAISLEY

ترجمه و گردآوري: الهام شيخان
منبع: https://donya-e-eqtesad.com