شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : چرا رسانه‌هاي حامي ترامپ به او پشت كردند؟
سه شنبه، 20 آبان 1399 - 16:06 کد خبر:45324
مخالفت با رئيس جمهوري براي فاكس خالي از فايده هم نيست. اين شبكه مخاطبان انبوه خود را نه با حمايت بي‌قيد و شرط از جمهوري‌خواهان، بلكه با حملات بي‌رحمانه به دموكرات‌ها و هر كسي كه از نظرش «غيرآمريكايي» است، به دست آورد.



 

شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| مخالفت با رئيس جمهوري براي فاكس خالي از فايده هم نيست. اين شبكه مخاطبان انبوه خود را نه با حمايت بي‌قيد و شرط از جمهوري‌خواهان، بلكه با حملات بي‌رحمانه به دموكرات‌ها و هر كسي كه از نظرش «غيرآمريكايي» است، به دست آورد.

يكي از خصوصيات مشترك روپرت مرداك و دونالد ترامپ، بيزاري آن‌ها از بازنده‌هاست.

اين هفته كانال‌هاي تلويزيوني و روزنامه‌هاي مرداك به ترامپ پشت كردند، و روز جمعه از او خواستند نتايج انتخابات را بپذيرد. به اين ترتيب، روشن شد كه مرداك، سلطان رسانه، حالا ترامپ را در دسته بازنده‌ها مي‌بيند.

لورا اينگراهام، مجري فاكس نيوز، به رئيس جمهوري و بينندگان شبكه خودش گفت كه «زمان قبول نتيجه ناخوشايند اين انتخابات است» و افزود كه بهترين راه براي حفاظت از «ميراث» ترامپ، «پيش بردن كشور» است.

اينگراهام و فاكس نيوز كه سال‌ها به ترامپ كمك كردند تا واقعيات را انكار كند، حالا از او و هوادارانش مي‌خواهند واقعيت را بپذيرد.

فاكس چند روز پيش از قطعيت پيروزي بايدن، فاصله گرفتن از ترامپ را شروع كرده‌ بود. تصميم فاكس به اعلام پيروزي بايدن در آريزونا حتي پيش از اسوشييتدپرس و بسيار پيش از ديگر رسانه‌ها، از جمله نيويورك تايمز، دستكم تا اندازه‌اي ناشي از سياست به‌اصطلاح مستقل تحريريه آن بود.

با اين حال، ترامپ برآشفت و بنا به گزارش‌ها، دامادش جرد كوشنر با مرداك تماس گرفت و بيهوده از او خواست كه خبر را عوض كند. اين اولين بار نبود كه ترامپ حس كرد رسانه‌هاي مرداك در تلاش او براي انتخابات مجدد كاملا حامي‌اش نبوده‌اند، اما اين بار روشن بود كه رابطه آنها به آخر خط رسيده است.

 

در روزهاي پس از آن، وقت هرچه بيشتري در اختيار اشخاصي قرار گرفت كه ادعاهاي بي‌پايه ترامپ را در باره سرقت آرا نفي مي‌كردند. برخي از اين اشخاص، جمهوري‌خواهان ارشد بودند. تا پيش از آن، بعيد بود صدايشان از فاكس پخش شود.

همين الگو در روزنامه‌هاي مرداك هم بازتاب يافته است. روز پنجشنبه، نيويورك پست توييت فرزند ترامپ را كه خواهان «جنگ تمام عيار» شده بود، «ياوه‌سرايي» خواند. در حالي كه اينگراهام خواستار حفظ ميراث ترامپ مي‌شد، وال‌استريت جورنال در سرمقاله‌اي با تيتر «بازي پاياني رياست جمهوري» همين كار را مي‌كرد.

 

نبايد انديشيد كه رسانه‌هاي ترامپ ناگهان به روزنامه‌نگاري مستقل روي آورده‌اند. فراموش نكنيم كه نيويورك پست بود كه گزارش مشكوكي در باره هانتر بايدن منتشر كرد كه بيهوده كوشيد پدر او را درگير اعمال خلاف كند. آن گزارش چنان بي‌مايه و منابعش چنان مشكوك بودند كه خبرنگاري كه آن را نوشت، حاضر به چاپ نام خود نشد. اما اين فاكس نيوز را بازنداشت تا نظريه‌هاي خطرناك توطئه را منتشر كند؛ از جمله خبري با اين ادعا كه گويا دستگاه‌هاي جاسوسي آمريكا شمارش آرا را دستكاري مي‌كنند، كه در شبكه وابسته به آن، فاكس بيزنس منتشر شد.

اما اين تغييري است كه به هر حال رخ داده است، و دوآتشه‌ترين طرفداران ترامپ هم متوجه شده‌اند. روز چهارشنبه عده‌اي معترض – برخي مسلح - بيرون حوزه‌هاي راي‌گيري آريزونا جمع شدند و شعار دادند «فاكس آشغاله!» گروه‌هايي در رسانه‌هاي اجتماعي مخالفت با آراي «تقلبي» را آغاز كردند و بسياري گفتند كه به نيوزمكس و او‌اي‌ان رو خواهند كرد؛ رسانه‌هايي دست‌راستي كه تركيبي از تبليغات ترامپ و نظريه‌هاي توطئه را در فضاي مجازي منتشر كرده‌اند تا نظر بخش افراطي‌تر هواداران ترامپ را جلب كنند.

برخي گفته‌اند كه ترامپ ممكن است از اين مخاطبان حي و حاضر براي تشكيل امپراتوري رسانه‌اي خودش و مقابله با فاكس استفاده كند. كاميابي رسانه‌هاي دست‌راستي افراطي در دوران زمامداري ترامپ و توانايي آنها به جذب مخاطبان انبوه، قطعا نشان مي‌دهد كه خيلي‌ها مي‌خواهند ترامپ را به شكل پادشاهِ در تبعيدِ خودشان ببينند.

ولي بنا كردن و اداره رسانه‌اي كه با فاكس نيوز رقابت كند، مستلزم پول زياد و تخصص فراوان است، كه ترامپ هيچيك را ندارد و بعيد است كه به دست آورد.

مخالفت با رئيس جمهوري براي فاكس خالي از فايده هم نيست. اين شبكه مخاطبان انبوه خود را نه با حمايت بي‌قيد و شرط از جمهوري‌خواهان، بلكه با حملات بي‌رحمانه به دموكرات‌ها و هر كسي كه از نظرش «غيرآمريكايي» است، به دست آورد. تقريبا شكي نيست كه اين رويكرد در دوران بايدن هم براي فاكس مخاطب جمع كند.

بحثي هميشگي در بريتانيا اين بود كه اعلام پيروزي جان ميجر در انتخابات سال ۱۹۹۲ بريتانيا از سوي روزنامه «سان»، نشان‌دهنده قدرت مرداك در انتخاب نخست‌وزيران دلخواه خود بود، يا تلاش صادقانه روزنامه‌اي كه مي‌خواست در جهت باد حركت كند.

ولي فعلا براي مرداك و امپراتوري رسانه‌اي او، نتايج انتخابات اهميتي بسيار كمتر دارد تا آنچه براي كسب درآمد لازم است. پس از سال‌ها حمايت از رئيس جمهوري كه بيش از هر كس ديگري در مخدوش كردن واقعيت‌ها كوشيده است، مرداك نتوانست نتيجه انتخابات را به سود او تغيير دهد. مرداك كاملا بر اين امر واقف است و بر همين پايه هم عمل مي‌كند.

 

گزارش بيشتر از اينديپندنت