شبكه اطلاع رساني روابطعمومي ايران (شارا)-|| تهيه طرح و برنامه دومين قدم در فعاليتهاي روابط عمومي است. وقتي كه بر اثر تحقيق معلوم شد كه اشكال و گره كار كجاست آن وقت است كه بايد تصميم گرفت كه براي رفع اشكال و گشودن گره چه كارهائي بايد انجام داد.
طرح هاي مؤثر هنگامي كه به مرحله عمل برسند برنامهريزي مؤثر مي شوند. هر قدر روابط عمومي رشد و رونق پيدا كند اهميت و لزوم طرح ريزي محسوس تر خواهد شد. تهيه طرح و برنامه بدون تحقيق كافي و از روي شتابزدگي و عجله خاصه در مواقع اضطراري نتايج نامطلوب و منفي به بار خواهد آورد.
بزرگترين دشمن طرح ريزي عاقلانه نداشتن وقت كافي است. فشار كارهاي روزانه مجال و فرصت براي تنظيم يك طرح كامل و همه جانبه كه مربوط به هدف هاي مؤسسه باشد باقي نمي گذارد. يكي ديگر از موانع طرح ريزي احتياج به اقدامات زير دارد:
1 – نگاهي جستجوگر به گذشته لازم است تا معلوم شود چه عواملي وضع كنوني را به وجود آورده است.
2 – نگاهي عميق به اوضاع داخلي به منظور بررسي حقايق و عقايد جمعآوري شده با توجه به هدف هاي مؤسسه و رسيدگي به اعتبار آنها.
3 – تعمقي ژرف در اطراف به منظور مطالعه وضع مؤسسات مشابه و تشخيص تمايلات سياسي و اجتماعي و اقتصادي و شناختن مقتضيات زمان.
4 – نگاهي بس دورخيز و دوررس به منظور تعيين هدف هاي آينده مؤسسه و هدف هائي كه از اجراي برنامه روابط عمومي در نظر مي باشد.
طرح ريزي با مقاصد واقع بينانه سازمان آغاز مي شود و شامل تعيين هدف ها و شيوه عمل و راه وصول به آنهاست. هدف ها ممكن است براي زمان نزديك يا دور تعيين شوند.
طرح ريزي بين فعاليت هاي پيشگيري و فعاليت هائي كه براي علاج و مداواي وضع نامطلوب كنوني بعمل مي آيد فرق و امتياز قائل مي گردد. با طرح ريزي است كه تعداد كارمندان لازم و نحوه عمل براي اجراي طرح و برنامه تعيين مي گردد.