شبكه اطلاع رساني روابطعمومي ايران (شارا)-|| «همه جانبه نگري» در الگوي مديريت يكپارچه روابطعمومي جديد، نگاه چندوجهي به تمامي عناصر سازمان است. به نظر مي رسد كه رويكرد "دانش يكپارچه" مسير را براي مديريت روابط عمومي مبتني بر بهره گيري از همه ظرفيت هاي دروني و بيروني سازمان در لايه هاي مختلف با تأكيد بر "همه جانبه نگري" هموار مي كند.
رويكرد «دانش يكپارچه» نسبت به پديده هاي اجتماعي از دهه 1950 در حوزه بازاريابي مطرح شد و به اين موضوع مي پرداخت كه در بازار رقابتي براي اينكه سازمان به نتيجه مطلوب برسد، بايد به همه عوامل مرتبط با انتخاب خريدار اعم از «كيفيت و برتري توليد نسبت به ساير توليدها، ضمانت ها و حمايت هاي بعدي، استمرار در ارائه خدمات و كيفيت و همچنين احترام به مشتري» توجه داشت. چنين رويكردي بعدها به سمت نگاه چندرشته اي و چندساحتي منتهي شد (عاملي، 1395). در رويكرد جديد، «دانش يكپارچه» ناظر بر دانش بومي و دانش جهاني بوده و به ساماندهي ارتباطات دانش فردي عمومي و دانش محلي فرامحلي يا دانش ملي بومي مي پردازد.
همچنين در اين رويكرد، زمينه هاي معرفتي و ارزشي، نيروهاي جهت دهنده به توليد و بازتوليد دانش هستند و بدون در نظر داشتن چنين زمينه اي، واقعيت محقق نخواهد شد. بر اين اساس، دانش يكپارچه اسلامي-ايراني مبتني بر جهان بيني اسلامي و نظام ارزشي و فكري آن است كه نهادها و ظرفيت هاي اسلامي دانش و فرايندها و سازوكارهاي آن را شكل مي دهد و لذا مي توان از «يكپارچگي هاي دانش مبتني بر جهان بيني ها» بر اساس تمايزات ميان نظام هاي فكري و معرفتي صحبت كرد.
با دوفضايي شدن جهان و گسترش قلمروي دانش، ظرفيت هاي دوفضايي جديدي به قلمروي دانش افزوده شده و هرگونه يكپارچگي دانش همه جانبه گرايانه بايد به اين ظرفيت ها كه شامل ظرفيت هاي عيني ذهني، نمايي بازنمايي، واقعي مجازي، طبيعت شبيهسازي طبيعت و مادي معنوي است، توجه داشته باشد.
در اين چارچوب، «دانش يكپارچه دوفضايي» مبتني بر موازين اسلامي در روابط عمومي ها، مي تواند نيروي پيشران توسعه سازمان در سطوح داخلي و خارجي آن در نظر گرفته شود و دستگاه فكري منسجم و دوفضايي را تشكيل مي دهد كه معطوف به تعالي سازمان است. در چنين دستگاه فكري تعالي بخشي، نگاه دانش به كار و انسان و حيات اجتماعي انسان، كرامت انساني و سلامت انسان بر توليد و بازتوليد دانش اثرگذار است و رويكرد مديريتي روابط عمومي را جهت مي دهد.
لذا دانش يكپارچه اسلامي ايراني در مديريت روابط عمومي ها ظرفيتي فراگير است كه با استفاده از امكانات فضاي واقعي و مجازي، با تأمين نيازهاي فطري انسان، به آرامش معنوي در كنار رفاه مادي تمامي ذينفعان داخلي و خارجي سازمان اهميت مي دهد؛ مشاركت ذينفعان درون سازماني و برون سازماني در توليد و توسعه دانش درون زا را برمي انگيزد؛ عدالت در توزيع دانش ميان ذينفعان و به ويژه گروه هاي خاص مانند ناتوانان جسمي لحاظ مي كند؛ توانايي به مشاركت درآوردن بهينه دانش را دارد؛ و با قرار دادن توحيد در سرلوحه خود، رضايت پروردگارش را مبناي هر تلاش شغلي مي كند.
دكتر سعيد رضا عاملي استاد گروه ارتباطات و مطالعات آمريكاي دانشگاه تهران