شبكه اطلاع رساني روابط‌عمومي ايران (شارا)-|| ارتباطات سازماني نامناسب يكي از موانع پيشرفت يك سازمان محسوب مي شود. زيرا ارتباطات ابزاري مطلوب براي بالندگي سازمان‌ها و نيروي پيشبرنده براي مديران يك سازمان محسوب مي شود. لذا شناخت آسيب‌هاي ارتباطي هر سازمان مي تواند ياري كننده مديران و تقويت كننده يكپارچكي سازماني و بهبود شرايط محيطي براي پيشرفت سازماني باشد.

آسيب شناسي ارتباطات سازماني يكي از گونه هاي آسيب شناسي در منابع انساني است كه به مطالعه ظرفيتها و تواناييهاي گيرنده و فرستنده، كانالهاي اطلاع رساني، فرايند و قوانين و فرصتهاي ارتباطي در درون يك سازمان يا شكل گيري و مديريت ارتباط با مشتريان و ذينفعان در بيرون از سازمان بصورت مستقل يا يكپارچه مي پردازد.

آسيب شناسي ارتباطات سازماني يك يا چندين هدف از اهداف زير را پيگيري مي كند:

• شناسايي سير تكامل سازمان، به همراه هزينه ها، تاخيرات، مزايا و معايب دربارۀ يك تغيير سازماني كه مورد تصميم واقع شده است.

• شناسايي مزايا و معايب كنوني ارتباطات در سازمان؛

• شناسايي مسايل سازماني كه احتمالا در آيندۀ نزديك پديدار خواهند شد.

• شناسايي مسيرهايي كه سازمان داراي تمايل طبيعي براي رفتن به سمت آن و رشد كردن در آن است.

• تحليل فعاليتهاي طراحي شده به منظور فراهم كردن يك تصميم.

• پيشنهاد راههاي جايگزين، هم بر حسب طبيعت فعاليتهايي كه بايد اجرا شود، و هم بر حسب متدهاي مديريتي و مكانيزمهاي هماهنگي دربارۀ اين فعاليتها.

منبع: فصلنامه كارگزار روابط‌عمومي، شماره 51