شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| امروز ۱۰ اكتبر، روز جهاني سلامت رواني است. اين روز در سال ۱۹۹۲ توسط سازمان بهداشت جهاني به جهت توجه بيشتر به اختلالات رواني، تاثيرات منفي آنها بر جوامع و پيشگيري از آنها برگزيده شده است.

همانطور كه سلامت جسمي هر فرد در جامعه از ارزش بالايي برخوردار است، سلامت رواني افراد نيز داراي اهميت زيادي است. متاسفانه در اغلب موارد، بي توجهي به بيماري هاي رواني، منجر به بروز بيماري هاي جسمي نيز مي شود. در بسياري از كشورها به ازاي هر يك ميليون نفر، كمتر از يك روانشناس و يا روانپزشك وجود دارد و حتي درصد كمي از بيمارستان ها هزينه هايشان را صرف بيماري هاي رواني مي كنند.

لازم به ذكر است كه در برخي از جوامع اختلالات رواني را به عنوان بيماري نمي شناسند. به سبب وجود فقر فرهنگي و كمبود فرهنگسازي، بيماري هاي رواني به عنوان يك عامل زشت كه باعث سرافكندگي فرد در جامعه مي شود، شناخته مي شوند. به همين علت افراد از مراجعه به روانشناس سر باز مي زنند.

سلامت رواني چيست؟
سازمان بهداشت جهاني سلامت رواني را اينگونه تعريف كرده است: سلامت رواني عبارت است از كيفيت زندگي يك فرد كه مي تواند توانايي هاي خود را شناسايي كند و با استرس هاي روزمره به راحتي كنار بيايد. يك فرد سالم از لحاظ رواني بايد بتواند به راحتي كار كند و با جامعه در مشاركت باشد.

شايد تعريف سازمان جهاني بهداشت را بتوان يك تعريف عمومي ناميد؛ اما اين تعريف در تمامي جوامع صدق نمي كند، به عنوان مثال سطح استرس وارده به فردي كه در يك كشور با اقتصاد ضعيف زندگي مي كند، به مراتب بيشتر از افرادي است كه در جوامع پيشرفته زندگي مي كنند.

 اضطراب
اضطراب عبارت است از يك احساس ناخوشايند و مبهم به همراه هراس و دلواپسي با منشاء ناشناخته، كه به فرد دست مي دهد و شامل عدم اطمينان، درماندگي و برانگيختگي فيزيولوژي است.

وقوع مجدد موقعيت‌هايي كه قبلاً استرس زا بوده اند يا طي آنها به فرد آسيب جسمي و يا رواني رسيده است باعث بروز اضطراب در افراد مي شود.

همهٔ انسان ها در زندگي خود دچار اضطراب مي شوند، ولي اضطراب مزمن و شديد، غيرعادي و مشكل ساز است. تحقيقات و بررسي ها نشان مي دهند كه اضطراب در خانم ها، طبقات كم درآمد و افراد ميانسال و سالخورده بيشتر ديده مي‌شود.

افسردگي
يكي از شايع ترين اختلالات رواني را مي توان افسردگي شناخت، اختلالي كه حتي اكثر انسان هاي معمولي نيز مي توانند آن را در فرد مبتلا تشخيص دهند و حتي اين اختلال را به فرد مورد نظر گوشزد كنند.

مشخصه افسردگي خلق افسرده است و با احساس غمگيني، اعتماد به نفس پايين و بي علاقگي به هر نوع فعاليت و لذت روزمره مشخص مي‌شود. افسردگي مجموعه‌اي از حالات مختلف روحي و رواني است كه از احساس خفيف ملال تا سكوت و دوري از فعاليت روزمره بروز مي‌كند.

افسردگي را هم همچون ديگر اختلالات رواني مي توان توسط دارو مهار كرد، ولي در صورتي كه اين بيماري مزمن نشده است، انجام كارهايي براي كاهش فشار و استرس از جمله خرد كردن كارهاي بزرگ به كارهاي كوچك، ورزش ملايم، رفتن به يك سينما، شركت كردن در يك مراسم مذهبي، اجتماعي، يا ساير فعاليتهايي كه ممكن است به بيمار كمك كنند، در بهبود اين بيماري موثر است.

وسواس
وسواس شامل احساس، فكر و يا تصوير ذهني مزاحم است، كه ريشه در اضطراب مزمن دارد. بيماري وسواس به دو شكل فكري و عملي بروز مي‌كند و چنانچه بيمار در برابر انجام عمل وسواسي مقاومت كند، اضطرابش بيشتر مي‌شود. گاهي اوقات كودكان هم دچار وسواس مي‌شوند كه معمولاً نشانه‌هاي آن رفتارهاي پرخاشگرانه، تكرار كلمات و يا لجبازي با اطرافيان است. تحقيقات نشان مي‌دهد بين يك تا سه درصد جامعه ممكن است به اختلال وسواس فكري عملي مبتلا باشند.

اختلالات اشاره شده جزو شايع ترين بيماري هاي رواني در سطح جهان هستند. اگر در خودتان چنين اختلال هايي مشاهده مي نماييد، يا احساس مي كنيد يكي از افراد نزديكتان به يكي از اين اختلال ها دچار است، بهتر است همين الان دست به كار شويد و با مراجعه به روانشناس در پي درمان باشيد.

پزشكان توصيه مي كنند اگر بيماريتان مزمن نيست، سعي كنيد تا آن را با درمان رفتاري و يا درمان شناختي رفتاري معالجه كنيد و اگر از اين روش ها جوابي نگرفتيد، به روانپزشك مراجعه كنيد و درمان دارويي را آغاز كنيد. اختلالات رواني را جدي بگيريد، آنها هم بيماري هستند. مزمن شدن آنها ممكن است به قيمت جانتان تمام شود.

منبع: salemzi.com- beytoote