شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| يكي ديگر از تغييرات پيش روي صنعت نشر، اين چنين است: مخاطبان از طريق رسانههاي گستردهتري به كتابهاي خود دسترسي پيدا ميكنند.
روديگر ويشنبارت كه يكي از مشاوران ساكن وين است، اخيراً داده هايي را درباره مدتزمان حضور افراد بر روي دستگاههاي موبايل و سرگرم شدن با آنها منتشر كرده است. يكي از گروههاي متشكل از كتابخوانهاي سنتيتر – نظير افراد شهرنشين، تحصيلكرده و افراد بالاي 40 سال – شاهد افزايش «زمان موبايل» خود از روزانه 26 دقيقه در سال 2012 به روزانه بيش از يك ساعت در سال 2017 بودند. نسل جوانتر – بياييد آنها را «هزارهايهاي عشق كتاب» بناميم – روزانه تقريباً 3 ساعت را صرف بهرهبرداري از محتواي داخل گوشيهاي خود ميكنند.
افزايش زمان تفريح، خبر خوبي است. خبر بد براي ناشران و نويسندگان، مدت زماني است كه مخاطبان بالقوه آنها روي گوشيهاي موبايل سپري ميكنند.
مصرفكنندگان، گزينه هاي سرگرمي بسيار بيشتري را تحت اختيار خودشان دارند و دادهها نشان مي دهند كه گروههاي مختلف جامعه، كمتر از گذشته براي مطالعه كتاب وقت ميگذارند.
نويسندگان بايد به اين نكته توجه كنند: رقابت شما صرفاً به ساير نويسندهها و كتابهاي حاضر در فضاي ديجيتال محدود نميشود. شما در حال رقابت با تلويزيون، رسانه هاي اجتماعي، بازيها، فيلمها و ... هستيد.
ويشنبارت ميگويد: «دنياي ديجيتال بدين معناست كه مخاطب صنعت نشر، بيننده و شنونده و گيمر و طرفدار ويدئو ساير رسانهها هم هست».
هنوز سرمايه و توجه زيادي به پاي نويسندگان ريخته ميشود – درآمد صنعت نشر در سال گذشته، فراتر از 112 ميليارد دلار بود، درحاليكه صنعت سينما تنها 38 ميليارد دلار درآمد داشت – اما عادات مخاطبان رو به تغيير است. نويسندگان بايد خود را آماده كنند تا براي جلب توجه بينندگان مبارزه نمايند.
منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)