شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- بابانوئل يك شخصيت تاريخي و داستاني در فرهنگ عاميانه كشورهاي غربي و مسيحي است. نام بابانوئل با جشن كريسمس آميخته شده‌است. بابا نوئل عمدتاً يك پيرمرد چاق با ريش سفيد بلند و لباس قرمز است. معمولاً او يك كيسه پر از هديه به همراه دارد كه در روز كريسمس يا شب قبل از آن براي بچه‌ها مي‌آورد.

اين باور وجود دارد كه بابانوئل بچه‌ها را به دسته‌هاي خوب و بد تقسيم مي‌كند و براي كودكاني كه رفتار مناسبي در طول سال داشته باشند هدايايي مي‌آورد.

همچنين داستاني وجود دارد مبني بر اينكه اين هدايا در كارگاه اسباب ‌بازي‌ سازي او در قطب شمال ساخته مي‌شوند. در كشورهاي انگليسي زبان به اين شخصيت "سانتاكلاوز" (santa claus) كه برگرفته از نام كشيش مسيحي نيكلاس قديس مي‌باشد، گفته مي‌شود.

نيكولاس در قرن چهارم ميلادي مي‌زيست و از اهالي يكي از شهرهاي قديمي بيزانس به نام مايرا در منطقه آناتولي در تركيه فعلي بود. نيكولا در خردسالي پدر و مادرش را از دست مي‌دهد و ثروت زيادي برايش به ارث مي‌ماند. او بواسطه كمك و دادن هديه به فقرا شهرت داشت. جسد سنت نيكلا (نيكلاس) اكنون در كشور تركيه در منطقه Demre (سواحل دريايي مديترانه) مدفون است و به علت موميايي شدن طبيعي (به علت سرما) هنوز قسمتهايي از آن سالم باقي مانده‌ است. دانشمندان در سال ۲۰۰۳ موفق به بازسازي صورت وي از روي استخوان‌ هاي او شدند و با كمال تعجب دريافتند كه بابا نوئل واقعي رنگين پوست (پوستي به رنگ قهوه‌اي روشن) بوده است.

البته فراموش نشود كه در سال ۱۸۲۲ در آمريكا و در نوشته‌هاي دكتر مور -نويسنده داستان كودكان- بابانوئل به شكل امروزي متولد شد.

افسانه بابانوئل كه ريشه در رسوم و باورها دارد به شكل يك مرد كوچك اندام چاق و خوش‌رو با ريش سفيد، لباس قرمز و چكمه‌هاي مشكي است. وي سوار بر سورتمه‌اي كه گوزن‌ها آن را مي كشند سراسر دنيا را درمي‌نوردد و هداياي كودكان را توزيع مي‌كند.

او عمدتاً يك پيرمرد خوشرو با ريش سفيد بلند و لباس قرمز است كه در روز كريسمس يا شب قبل از آن براي بچه‌ها هديه مي‌آورد.

شايد جالب باشد كه بدانيم اغلب كودكان آمريكايي و بريتانيايي به وجود او باور دارند و هر ساله منتظرند تا هداياي خود را از وي دريافت كنند. در اين ارتباط محققان علوم تربيتي و روانشناسان به دانستن اين مساله علاقه نشان داده و در مورد آن تحقيق كرده‌اند.

نتايج تحقيقي كه در سال ۱۹۷۸ در مجله پزشكي اختلالات فكري و رواني اطفال آمريكا (AJO) منتشر شد حاكي از آن بود كه ۸۵٪ كودكان ۴ ساله، ۶۵٪ كودكان ۶ ساله و ۲۵٪ كودكان ۸ ساله به وجود بابانوئل باور دارند.

همچنين مطالعه‌اي كه در بريتانيا در سال ۱۹۹۹ بر روي والدين كودكان زير ۸ سال انجام شد نشان داد كه ۹۲.۵٪ والدين معتقدند كه كودكانشان بر اين باورند كه بابانوئل وجود دارد.

تحقيق مشابهي كه ۳۳ سال بعد يعني در سال ۲۰۱۱ بر روي كودكان ۵ ساله آمريكايي صورت گرفت و در مجله علوم شناختي و رشد (J Cogn Dev) به انتشار درآمد حاكي از آن بود كه ۸۳٪ اين كودكان به وجود بابانوئل باور دارند.

باور كودكان به بابانوئل از سنين ۳-۴ سالگي شروع مي‌شود و از سن ۸ سالگي به بعد رو به افول مي‌گذارد.

جالب است بدانيم در تحقيقي از كودكان خواسته شد تا از بابانوئل سوالات شخصي بپرسند. بچه‌هاي كوچكتر سوالاتي از اين قبيل كه «آيا قطب شمال سرد است؟» و «گوزن‌هاي بابانوئل در طول تابستان چكار مي‌كنند؟» پرسيدند، اما بچه‌هاي بزرگتر سوالات منطقي‌تر و منتقدانه از قبيل «چگونه بابانوئل با توجه به حجم خود در شومينه جا مي‌شود؟» و «چگونه بابانوئل مي‌تواند رفتار تمام كودكان جهان را رصد كند؟» مطرح كردند، كه اين تغيير در نحوه سوال پرسيدن كودكان در مورد اين پديده خيالي حاكي از تغييرات در تفكر و نگاه آنان به پديده ‎هاي پيرامونشان است.

ارتباط موثر و مفيد تربيتي بين بابانوئل و كودكان كه در طول يكسال، بدها را با ندادن هديه تنبيه و خوب ها را با اهدا كادو تشويق مي كند، شايد مهم ترين عنصر ماندگاري اين افسانه ي قديمي باشد‌.

منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)