شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- بحث شانس، تقدير و سرنوشت چنان به هم گره خورده اند كه افراد تلاش زيادي نمي كنند كه آنها را تفكيك كنند. ما بر اساس تجربه مي دانيم كه اگر تلاش بيشتر كنيم بر شانس موفقيت مان و خوش شانس بودن مان مي افزائيم. در كنار اين واقعيت، در ضمن مي دانيم كه اتفاقات جهان بي سر و سامان تر و عظيم تراز تلاش هاي شخصي هستند.

بارها پيش آمده است كه كاملا آماده بوديم تا از يك فرصت استفاده كنيم ولي يك تصادف و لغزش بيرون از كنترل ما، همه چيز را در هم ريخت و دقيقا برعكس اين اتفاق را هم شاهد بوديم.

پس واقعا چطور مي شود بعضي از ما خودشان را خوش شانس مي يابند و بعضي ها بدشانس؟ ما انسانها مدام مشغول داستان پردازي نسبت به زندگي مان هستيم. بخش هاي اصلي داستان زندگي را از روي خاطراتي كه داشتيم مي سازيم. ما مدام در حال تشويق خود هستيم و حل مشكلات و پيروزي بر رقبا، زودتر از هر چيز به يادمان مي آيد.

آدم هاي خوش شانس يا بدشانس يا آنها كه به هيچكدام از اين دو حالت بها نمي دهند در عمل و واقعيت بيرون از ما، فرقي با هم ندارند. ولي مقدمتا مي شود ادعا كرد كه خود را خوش شانس ديدن، بر روي زندگي مان تاثير دارد. احساس مثبتي از زندگي و اتفاقات قبل يا مسائلي كه با آن روبرو مي شويم ايجاد مي كند.

فرد خوش شانس به خاطر شيوه نگاهش به دنيا، فرصت و شانس بيشتري براي خودش دست و پا مي كند. كمتر مايوس مي شود. پشتكارش گسترده تر و مداوم تر است چون به سرانجام خوشبينانه تري چشم دوخته است. حتي ريسك بيشتري را تقبل مي كند.

با همه اينها، تعريف يك اتفاق به نسبت منافع هر فرد مي تواند مسير متفاوتي از بد يا خوب را تهيه كند. دو نفر قرار است براي گرفتن يك شغل خوب در يك مصاحبه شغلي شركت كنند. هر دو هم كانديد خوبي هستند. هزاران عامل در اين بين وجود دارد كه يكي شغل را بگيرد و ديگري نگيرد. هر عامل ممكن مي تواند براي يكي از آنها نشانه خودشانسي باشد و براي ديگري علامتي براي بدشانس بودن باشد … اگر من دو اتوبوس را پشت سر هم از دست نمي دادم و عصبي و هيجانزده نبودم، اگر دو نفر از مصاحبه كننده ها از موي بلند من يا لباس رنگي و براقم بدشان نمي آمد و …

افراد خوش شانس، رفتار و حالات مثبت تري دارند. اجتماعي ترند. روابط شان گسترده تر است. منابع بيشتري براي برآوردن نيازها و حل مشكلات دارند. همه اين عناصر، به خودي خود شانس فرد را بيشتر مي كند. مثل اينكه امكان بيشتري براي ماندن بر روي ميز قمار دارد يا تعداد بيشتري بليط بخت ازمايي مي خرد.

براي آدم خوش شانس، يك كليد ساده و اصلي براي رويارويي با سردرگمي جهاني كه هيچ چيزش معلوم نيست دارد. او در اين بلبشو و آشوب هميشگي، فرصت اقبالش را شايد فقط كمي بيشتر مي سازد. او فقط خودش را را آماده شانس نمي سازد. او در ضمن در هر فرصتي سعي مي كند به تعداد و مقدار شانسش بيافزايد.

اصل و اساس زندگي و دنيا بر اين قرار است كه مدام همه چيز به يكباره و بدون پيش بيني اتفاق مي افتد. اين ما هستيم كه به نتيجه اتفاقات از ديد منفعت خودمان مي نگريم. تعبير هر كدام ما از خوش شانس يا بدشانس بودن، فرصت هاي كوچكي است كه نقش خودمان را در برابر اين دنياي بي درو پيكر ايفا مي كند. خوش شانس ها به هر حال درون اين بازي بدون قاتون، با تمام وجود شركت مي كنند و سعي مي كنند ذره ايي از ان را به نفع خود در آورند.

منبع: http://nautil.us/blog/are-you-downplaying-lucks-role-in-your-life