شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- به دور و برتان خوب نگاه كنيد آدم هاي زيادي را با شخصيت هاي گوناگون مي بينيد. اگر آدم مثبت انديشي باشيد همه آنها را خوب و مورد اعتماد مي بينيد كه البته تا اين جاي قضيه خوب است اما اگر جز اين باشد و شما به صرف اينكه همه آدم ها مطمئن هستند اسرار كاري خود را برايشان بگوييد كارتان چندان معقول و منطقي نيست.

مسلما به صلاح نيست كه به همه بگوييد كه شما:
- مي خواهيد تقاضاي يك كار بهتر و موقعيت جديد بدهيد.
- مي خواهيد شغل ديگري در خارج از اداره پيدا كنيد.
- مي خواهيد كارتان را رها كنيد به هر قيمتي كه تمام شود.
- داريد به درخواست افزايش حقوق و اضافه كار فكر مي كنيد.
- داريد به تغيير جدول و ساعت هاي كاري تان فكر مي كنيد
- و بالاخره اينكه يك بازيگر قوانين هستيد.

هرگز درباره كارهايي كه مي كنيد به كسي چيزي نگوييد، شايد نوعي خودستايي قلمداد شود. يك بازيگر قوانين هرگز فخرفروشي نمي كند. زيرا يك بازيگر قوانين هميشه نمونه مجسم تواضع و فروتني است. در واقع اگر شما اسرار خود را حتي به يك نفر بگوييد كه صميمي ترين دوست شما باشد مطمئن باشيد كه او هم به صميمي ترين دوستش مي گويد و حتما نفر دوم هم دوستان صميمي زيادي دارد، مي بينيد كه در كمترين زمان، مهمترين و محرمانه ترين مسايل شما سوژه محافل و مجالس اداري مي شود. متاسفانه فضاي ادارات به گونه اي است كه هيچ حرفي پوشيده و پنهان نمي ماند و شما بايد مراقب گفتار و رفتار خود باشيد. به طور مثال خيلي راحت به دوست و همكارتان مي گوييد كه دوشنبه آينده مي خواهيد از اداره چند ساعت خارج شويد، زياد طول نمي كشد كه مدير شما را مي خواهد و از شما توضيح مي خواهد كه چرا دوشنبه آينده مي خواهيد از اداره بيرون برويد.

اگر شما براي ديگران حرف هايتان را بزنيد محكوم مي شويد به:
- شايعه پراكني.
- سخن چيني و به اين ترتيب به ديگران فرصت مي دهيد تا از حرف هاي شما بر عليه خودتان استفاده كنند.
- غيرمنصفانه به مخالفين خود امتياز مي دهيد.
- و به مديريت نشان مي دهيد كه شما با آنها مشكل داريد.

شايد به نظر مضحك بيايد اما حتي سعي كنيد «با صداي بلند فكر نكنيد» مبادا ديگران فكرتان را بخوانند. بهتر است نظر و توصيه هاي خود را براي خودتان نگه داريد تا كمتر دچار ضرر و زيان شويد. همه چيز به خودتان بستگي دارد. اگر اطلاعاتي مي خواهيد و ديگران دليل آن را مي پرسند به نوعي آنها را از اصل موضوع دور كنيد. يك چيز ساختگي سر هم كنيد تا از سؤال كردن منصرف شوند. نه، اشتباه نكنيد منظورم اين نيست كه دروغ بگوييد فقط آنها را از فضاي موجود به فضاي ديگري پرتاب كنيد، همين.

شما مي توانيد محافظه كار، دورانديش، محتاط، خلاق و حتي گاهي عجيب و غريب باشيد. شما مي توانيد آنها را مانند يك طعمه به دام بيندازيد دامي كه خودشان به خاطر كنجكاوي هاي شان گرفتارش هستند. بله، شما مي توانيد در جواب اين سؤال كه «چرا به فكر پيدا كردن يك كار ديگر هستي؟» با بي اعتايي بگوييد كه من هميشه به كار دوم فكر مي كنم. در واقع پاسخ شما به معني آره يا نه نيست. «نه» نگوييد، دروغ هم نگوييد آن هم در موردي كه حقيقت آشكار است.

كلام آخر:
به راحتي مي توانيد با نشان دادن موضع خود به ديگران مانع از دخالت و كنجكاوي آنها در خصوص زندگي تان شويد و در نتيجه كمتر مجبور به دروغ گفتن شويد.

منبع: صد قانون كار