شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- چگونگي ارتباط روابط عمومي با رسانه ها بابع عوامل گوناگوني است كه شناخت آنها مي تواند هم از يك سو انتظارهاي روابط عمومي ها از رسانه ها را عقلايي تر و منطقي تر سازد و از جانب ديگر كيفيت ارتباط را بهبود بخشد. اين عوامل عبارتند از:

1 – مديرت و مالكيت رسانه ها: مالكيت رسانه ها را در ايران مي توان به سه بخش خصوصي، دولتي و عمومي يا بيت المال (اموال عمومي) تقسيم كرد. هر يك از اين سه نوع مالكيت، مديريت هاي گوناگوني را نيز در رسانه هاي خود اعمال مي كند كه بر رفتار ارتباطي آن رسانه تاثير مي گذارد. رسانه هاي خصوصي اصولاً به اخبار رسمي، دولتي و تبليغاتي كمتر اهميت مي دهند و به همين سبب سرگذشت اخبار ارسالي روابط عمومي ها به اين قبيل رسانه ها (مطبوعات) در مقايسه با مطبوعات دولتي ممكن است، تفاوتهاي زيادي داشته باشد.

رسانه هاي خصوصي كه فعلاً در ايران فقط مطبوعات را در بر مي گيرند معمولاً روش انتقادي دارند و مي كوشند در اموري كه دولت تصدي آنها را بر عهده دارد جستجو و تحقيق بيشتري بكنند، اما به هر حال بحث نيازهاي متقابل در مورد مطبوعات خصوصي هم صادق است.

اما ميانه رسانه ها و مطبوعات دولتي با روابط عمومي ها معمولاً بهتر و روابط آنها فعالتر است. در مورد رسانه هاي عمومي كه نمونه بارز آنها موسسات كيهان و اطلاعات هستند وضع تا حدودي تفاوت مي كند و چرخشها و گرايشهاي آنها به هر دو سمت قابل مشاهده و تابع موقعيت خاص و روابط آنها با دولت است. به هر حال مديريت و مالكيت از عوامل موثر بر شكل گيري ارتباط روابط عمومي و رسانه هاست.

2 – سياستها و خط مشي ها: سياستها و خط مشي هاي هر نشريه كه پاره اي اوقات، اعلام و شناخته شده و گاه اعلام نشده و تلويحي است نيز از عوامل موثر بر ارتباط دو نهاد روابط عمومي و رسانه ها (مطبوعات) است. گرايشها و تعلق هاي سياسي، حزبي، اقتصادي و ... منافع فردي و گروهي، وابستگي رسانه به برخي نهادها و سازمانهاي رسمي و غير رسمي و ... از جمله اموري است كه در اين چارچوب قابل ارزيابي است.

3 – دوره انتشار: نشريات روزانه، هفتگي، ماهانه و ... هر كدام اقتضائات خاص خود را دارند و به همين دليل بر اساس تركيب و نياز مخاطبان خود و با توجه به فاصله انتشار دو شماره خود دست به گزينش اخبار مي زنند. با اين توجه كه نشريات روزانه به اخبار بيشتر علاقه دارند و نشريات ادواري به گزارشها، تحليلها و مصاحبه هاي غير خبري.

4 – زمينه انتشار: نشريات برحسب آنكه عمومي باشند يا تخصصي، نوع گزينش خود را براساس زمينه انتشارشان شكل مي دهند. همچنين بسته به سطح و تركيب مخاطبان، دست به انتخاب اخبار گوناگون مي زنند. بنابراين روابط عمومي ها مي توانند مطالب تخصصي يا خاص خود را به برخي نشريات تخصصي بدهند و مطالب كلي تر و عمومي تر را به روزنامه ها و نشريات فراگير.

5 – شرايط سياسي – اجتماعي: ترديدي نيست كه موقعيتهاي خاص پيش آمده تحت تاثير شرايط ويژه سياسي يا اجتماعي بر انتخاب مطبوعات و رسانه ها تاثير مي گذارد. روابط عمومي ها بايد با دقت، وضعيتهاي مختلف را تحت نظر داشته باشند و تعقيب كنند. در شرايطي كه تراكم خبري به علت رويدادها يا موقعيتهاي ويژه پيش مي آيد، ممكن است شانس انتخاب مطالب روابط عمومي ها كاهش يابد. بر عكس در موقعيتهاي كم خبري، احتمال انتشار اين گونه اخبار افزايش مي يابد.

6 – مناسبتها: مناسبتهايي از قبيل سالگردها، روزها يا هفته هاي ويژه مي توانند فضاي مناسبتري را در اختبار روابط عمومي هاي ذيربط قرار دهند و بر عكس شانس انتشار مطالب كم اهميت روابط عمومي هايي كه ارتباطي با اين مناسبتها ندارند، كاهش مي يابد. روابط عمومي ها بايد از اين نظر نيز ارزيابي صميمي از موقعيتها داشته باشند.

منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)