شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)، محصولات ديجيتال شخصي تحول بزرگي در دنياي تكنولوژي بوده‌اند. در حقيقت امكان دسترسي به قابليت‌هاي مختلف براي انجام امور روزمره هميشه و همه جا اين محصولات را به محبوبيت زيادي در ميان مردم سراسر دنيا رسانده است. با اين همه در ميان انبوه محصولات ديجيتال شخصي كه در همه اين سال‌ها روانه بازار شده‌اند، تنها بعضي از آنها توانسته‌اند موج و تحول جديدي در دنياي گجت‌ها ايجاد كرده و تاثيرگذارتر از بقيه باشند. در همين راستا مجله آنلاين گاردين به بررسي و معرفي موثرترين و انقلابي‌ترين گجت‌هاي قابل حمل پرداخته است.
دوربين Kodak Brownie در سال 1900: براوني محصولي جالب از شركت كداك است كه در سال 1900 مفهوم عكاسي فوري را براي مردم تعبير كرد؛ دوربيني ساده در يك جعبه مقوايي با يك لنز كه مي‌توانست عكس‌هاي فوري بگيرد. اين دوربين در آن سال با قيمت يك دلار (كمتر از 30 دلار به قيمت امروز) روانه بازار شد و كداك توانست در سال اول عرضه‌اش به بازار 150 هزار دستگاه از آن را به فروش برساند.
دستگاه ضبط راديويي Philips Radiorecorder در سال 1966: اين محصول اولين تركيب قابل حمل از راديو و ضبط صوت بود. اين دستگاه در واقع دسته محصول جديدي با عنوان دستگاه پخش‌كننده موسيقي قابل حمل را ايجاد كرد و خيلي زود در دست افراد مختلف در تمام دنيا ديده مي‌شد. اين دستگاه قابل حمل بود و موسيقي را با كيفيت خوب پخش و ضبط مي‌كرد. به اين ترتيب در مدت كمي تقاضا براي خريد انواع بزرگ‌تر و با كيفيت‌تر اين محصول در بازار زياد شد.
ماشين حساب قابل حمل در سال 1970: اولين ماشين حساب‌هاي قابل حمل در سال 1970 در ژاپن از سوي برندهايي مانند Sharp، Sanyo و Canon روانه بازار شدند.مدل پاكترونيك از Canon يك ماشين حساب قابل حمل بود كه اعداد ديجيتالي را روي كاغذ حرارتي نشان مي‌داد و اولين بار به‌عنوان بخشي از يك پروژه تكنولوژيك از سوي شركت Texas Instruments معرفي شد. اين محصولات به خاطر كاربردهاي مختلف و قابل حمل بودن به سرعت در ميان مردم پذيرفته و محبوب شدند.
واكمن در سال 1979: احتمالا نمادين‌ترين و جنجالي‌ترين دستگاه پخش موسيقي قابل حملي كه تا به حال ساخته شده است و خود شركت سوني آن را در ابتدا Soundabout مي‌ناميد. اين محصول كه در سال 1979 براي اولين بار معرفي شد، به دست يك مهندس صدا طراحي و ساخته شد، چون يكي از روساي شركت سوني دوست داشت در طول سفرهاي كاري‌اش به اپراهاي مورد علاقه‌اش گوش كند. واكمن كه در واقع يك ضبط كاست قابل حمل بود، توانست شيوه تفكر افراد درباره موسيقي و شخصي‌سازي آن را تغيير دهد. بد نيست بدانيد كه تا سال 2009 بيش از 385 ميليون دستگاه واكمن در سراسر دنيا به فروش رسيد.
ديسك‌من در سال 1984: اولين دستگاه پخش سي‌دي قابل حمل شركت سوني در واقع ايده اوليه خودش را از دستگاه واكمن گرفته بود و حتي بسياري آن را سي‌دي واكمن مي‌ناميدند. اين دستگاه دو سال بعد از آنكه سي دي روانه بازار شد و در حقيقت با افزايش محبوبيت و رواج استفاده از آن در ميان مردم، طراحي و روانه بازار شد.
كنسول بازي دستي Game Boy در سال 1989: يك كنسول بازي دستي سمبليك كه توانست دسته محصول جديدي در ميان محصولات ويژه بازي‌هاي ويدئويي ايجاد كرده و خيلي زود به محبوبيت برسد، تا جايي كه حالا و به تازگي نسخه‌هاي جديد و مدرني از آن طراحي و توليد شده‌اند. اين كنسول بازي دستي كه از سوي شركت نينتندو طراحي و توليد شد، بازي‌هاي ويدئويي را هميشه و همه جا به دستان افراد علاقه‌مند مي‌رساند. هر چند اين محصول در ابتداي ورودش به بازار ناچيز و ناموفق به نظر مي‌رسيد، اما همچنان به خاطر بازي‌هايش در ميان مردم محبوبيت زيادي دارد. اين دستگاه داراي پردازنده 19/ 4 مگاهرتزي و رم 8 كيلوبايتي بود و از صفحه نمايش 6/ 2 اينچي با وضوح 144 در 160 پيكسلي بهره مي‌برد. اين كنسول بازي دستي با چهار باتري سايز AA تا 15 ساعت به‌طور مداوم كار مي‌كرد.
اسباب بازي ديجيتال Tamagotchi در سال 1996: اولين اسباب بازي الكترونيك و ديجيتال كه اگر كليد غذا دادن به آن را نمي‌زديد از گرسنگي مي‌مرد! اين دستگاه در واقع يك تخم مرغ بود كه هميشه و همه جا مي‌توانست در كنار كاربرانش باشد و آنها را سرگرم كند. درست به همين دليل هم تا سال 2010 بيش از 44 نسخه مختلف از آن طراحي و روانه بازار شد و بيش از 76 ميليون دستگاه از آن در دنيا به فروش رسيد.
دستيار ديجيتال شخصي Palm Pilot در سال 1996: اين محصول با كمك نرم‌افزارهاي شناسايي دستخط طراحي شده در مركز تحقيقات روباتيك آمريكا، توانست انقلاب بزرگي در بازار محصولات ديجيتال شخصي ايجاد كند. بسياري از تحليلگران و كارشناسان دستيارهاي ديجيتال شخصي را جد موبايل‌هاي هوشمند امروزي مي‌دانند. اولين دستيار ديجيتال شخصي پالم پيلوت يك صفحه نمايش تك‌رنگ و خاكستري داشت كه از نمايشگر لمسي غير هادي، قلم نوري و البته قطعات و تراشه‌هاي مدرن بهره مي‌برد.
آي‌پاد در سال 2001: آي‌پاد مسلما و قطعا نهايت انقلاب دستگاه‌هاي پخش موسيقي قابل حمل و شخصي بود كه با طراحي ساده‌اش توانست در ميان اغلب مردم دنيا به محبوبيت زيادي برسد. هرچند اولين مدل اين محصول چندان محبوب و پرطرفدار نبود، اما مدل‌هاي بعدي آن خيلي زود بازار داغ و پررونقي پيدا كردند.
آي‌فون در سال 2007: درست مانند آي‌پاد، اولين مدل از آي‌فون هم نتوانست چندان در بازار با استقبال خوبي مواجه شود، اما اين محصول انقلاب بزرگي در بازار گوشي‌هاي موبايل و دستگاه‌هاي ديجيتال قابل حمل شخصي ايجاد كرد؛ انقلابي كه هنوز تا نسل‌هاي بعدي موبايل‌هاي هوشمند هم ادامه دارد. اين محصول توانست دنياي دوربين‌هاي عكاسي، پخش‌كننده‌هاي موسيقي قابل حمل، ضبط‌كننده‌هاي صدا، كنسول‌هاي بازي دستي و حتي دستگاه‌هاي راهبردي را هم تحت تاثير خود قرار دهد.
منبع: روزنامه دنياي اقتصاد - شماره 4012