از وقتي كه ماشين چاپ اختراع شد شاهد تحولات سريع اجتماعي در سياره مان بوديم. اتفاقي كه بعدا با آمدن تلفن، روزنامه، راديو و تلويزيون نيز تكرار شد. از سال 1962 وارد مرحله جديدي از انقلاب اجتماعي شديم كه اينترنت با خودش ايجاد كرد. فرق اساسي اينترنت با بقيه اين است كه به سرعت در دسترس بيش از 3 ميليارد انسان قرار گرفت.
براي انگليسي ها 25 سال طول كشيد كه بعد از آمدن ماشين چاپ به كشورشان، اولين كتاب منتشر شود. تلفن و گسترشش در امريكا در طي 25 سال فقط توانست به 10 درصد مردم امريكا برسد ولي اينترنت كه در سال 1995 فقط در اختيار 1 درصد جهان بود، به فاصله 20 سال در اختيار نيمي از جمعيت بشر قرار گرفت.
مجموعه دانش مكتوب و جمع آوري شده بشر در طي 15 هزار سال تمدن، اين روزها، هر دو روز ايجاد مي گردد. بخش بزرگي از جمعيت انساني در خطر اعتياد به اينترنت است و وقت زيادي از زندگي روزانه بشر صرف تكنولوژي جديد مي شود.
وقتي اين روزها از مردم اروپا مي پرسند بين داشتن ماشين، حمام كردن، تلويزيون و داشتن اينترنت، كدام شان اساسي تر است جواب، داشتن اينترنت است.
با آمدن هر تكنولوژي جديد، بشر به طور طبيعي دچار تشويش و نگراني مي شود چون معيارهاي سابق را و به همراه ان مرام هاي سنتي را بر هم مي زند. براي مثال سقراط اعلام كرده بود كه كتاب باعث فراموشي و تنبلي ذهن مي شود. او حتي مدعي شد كه مردم با خواندن كتاب، سطح ادعاي شان الكي افزايش خواهد يافت چون فكر خواهند كرد دانش بيشتري دارند ولي عملا چيزي نخواهند دانست.
ولي ترس و نگراني در باره اينترنت واقعي است. ما در حال فراموشي خودمان و احساسات و شيوه جواب يابي ذهن خود هستيم و هر روز بيشتر از سابق به اينترنت براي يافتن جواب ها و ايجاد لذت ها تكيه مي كنيم.
ما بايد از اينترنت فاصله بگيريم و براي خود، زمان شخصي فراهم كنيم نه به خاطر اينكه اينترنت بد است بلكه چون واقعا زيادي خوب و مفيد است.
اينترنت و قدرت تاثيرش هر روز قوي تر از پيش مي شود و هيچ تكنولوژي اينقدر فريبنده و جذاب و مفيد نبوده است. اينترنت مي تواند ما را بي نياز و جدا از هر چيز با ارزش و واقعي در زندگي بسازد. قرار نيست اين بار از تكنولوژي جديد يك موجود خطرناك با نيت بد بسازيم. ما بهتر است سعي كنيم بپذيريم كه ذات زياده خواه و تنوع طلب ما، مي تواند در كنترل شديد اين وسيله بسيار جالب قرار بگيرد. ما بهتر است زندگي مان را در كنترل خودمان داشته باشيم و آگاه باشيم كه اينترنت چقدر مي تواند حياتي و موثر و در عين حال، مخدر و كنترل كننده و افسونگر باشد.