شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- حتي ساده ترين افراد هم مي توانند به شما بگويند كه امپراتوري رسانه اي غرب امروزه بر جهان حكومت مي كند و هر آن چيزي را كه بخواهد مي تواند بر جهانيان القا نمايد، اما ظاهرا ريشه هاي تنومند اين امپراتوري رسانه اي آنگونه كه همه تصور مي كنند در عمق زمين فرو نرفته.
از چند سال پيش كه در انگليس (مركز و ريشه همه امپراتوري هاي رسانه اي غرب در لندن نشآت گرفته) مجوز شبكه "پرس تي وي" ايران به بهانه هاي واهي لغو شد تا هفته گذشته كه حساب هاي شبكه رسانه اي "روسيه امروز" در لندن بسته شد اين سوال براي همه مطرح است كه چرا انگليسي ها دست به چنين كاري مي زنند.
انگليس جزو معدود كشورهايي در جهان است كه همزمان با برقراري روابط صميمانه با يك كشور به مخالفان آن حكومت پناهندگي مي دهد و راحت اجازه راه اندازي رسانه براي آنها صادر مي كند.
وقتي هم كه با اعتراض دولت ها مواجه مي شود مدعي مي گردد كه قانون انگليس آزادي بيان و فعاليت هاي سياسي را تضمين كرده و تا وقتي اينان دست به اقدامات تروريستي نزنند مي توانند آزادانه در انگليس زندگي وفعاليت كنند.
خوب توجه داشته باشيد "آزادي بيان". انگليس اقدام به صدور مجوز براي شبكه اي مثل "پرس تي وي" مي نمايد و سپس چون اين شبكه خلاف سليقه دولت انگليس سخن مي گويد شبكه را تعطيل مي كند.
پس "آزادي بيان" چه شد.
همين اتفاق امروزه براي شبكه "روسيه امروز" افتاده. چون اين شبكه واقعيت ها را منعكس مي كند و اين واقعيت ها با نظرات سياستمداران انگليسي همخواني ندارد شايد هم بسيار براي انگليسي ها تلخ است، حساب هاي اين شبكه در انگليس بسته مي شود تا عملا اين شبكه نتواند آنجا فعاليت كند و مجبور شود دفترش را تعطيل كند.
اين واكنش انگليس نشان مي دهد كه تاثير شبكه "روسيه امروز" بر روي افكار عمومي غرب و انگليس آنقدر زياد بوده كه دولت انگليس از بيم تاثير آن دست به چنين كاري زده چون رسانه هايش نمي توانند در اين رويارويي پيروز بيرون بيايند. با چنين شرايطي مي توان گفت سردمداران رسانه هاي روسيه بايد خيلي به خود ببالند كه توانسته اند روباه پير را در خانه خود كيش كنند و اين واكنش همچنين نوعي نشانه به حساب مي آيد كه پايه هاي امپراتوري رسانه اي غرب متزلزل شده و در حال فرو پاشي مي باشد.
واكنش ها همچنين نشان مي دهد كه مردم غرب ديگر رسانه هاي غربي را باور ندارند و براي كنكاش حقيقت به رسانه هاي مخالف كشورهاي خود روي مي آورند ورسانه هاي مخالف غربي ها آنقدر اطمينان مخاطبان را جلب كرده اند كه حكومت ها مجبور هستند وارد عمل شوند.