شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)، همانند بسياري از مردم، هرگز اسم شهر يينچوان را نشنيده بودم اما مقامات چيني خيلي مشتاق بودند مركز استان نينگشيا در شمال چين را به من نشان دهند؛ چرا كه اين شهر را يك شگفتي فني مي دانند.
»اين شهر طرح اوليه «شهرهاي هوشمند» است كه قرار است بعدها در تمام مناطق شهري چين اعمال شود اما اين شهر سوالات جدي در مورد حفظ حريم خصوصي ايجاد مي‌كند.
صورتتان پول را حساب مي‌كند
در شهر يينچوان صورتتان كارت اعتباري شما است. در اتوبوسهاي محلي نرمافزار تشخيص چهره امكان پرداخت كرايه را فراهم مي‌كند. شبيه اثر انگشت كه گوشي هوشمند را باز مي‌كند، صورت مسافران نيز به حسابهاي بانكيشان مرتبط است و مردم در هنگام سوار شدن به اتوبوس معطل پرداخت كرايه نميشوند. سطل زبالههاي عمومي با انرژي خورشيدي كار ميكنند و قابليت فشرده كردن زباله تا پنج برابر ظرفيت خود را دارند. اين منطقه كه در درون شهر ديگري قرار دارد، به «آزمايشگاهي زنده» تبديل شده است. زماني كه سطل زبالهها پر شدند، سيگنالي منتشر ميكنند و معلوم ميشود چه زمان بايد آنها را تخليه كرد. خريد مواد غذايي نيز كاري قديمي است. ساكنان شهر از طريق برنامهاي در گوشيهاي خود خريد ميكنند. همچنين به جاي اينكه در خانه منتظر رسيدنِ كالاهاي فاسدشدني شوند، ميتوانند از يخچالهاي هوشمند كه در نقاط مركزي واقعاند، خريد كنند.
سلامِ هولوگرامي
در مركز شهر هولوگرامها به جاي انسانها مردم را راهنمايي ميكنند. تعدادي كد QR به صورت نقطهاي در ديوارهاي شهر قرار گرفته كه به سوالهاي متداول مردم پاسخ ميدهد و ديگر لازم نيست كسي در صف بايستد. براي مثال جويندگان كار كدها را اسكن ميكنند تا درباره فرصتهاي شغلي اطلاعات سريعي دريافت كنند. هر تعاملي كه ممكن است شهروندان با دولت داشته باشند، مانند كسب مجوز يا تجديد گذرنامه در اينجا صورت ميگيرد. بسياري از فرآيندهايي كه در گذشته نياز به تعامل رودررو داشت، كاملا به صورت آنلاين انجام ميشوند. اين روند شامل مراقبتهاي سلامت نيز ميشود. سايت Haodaifu يك پرتال اينترنتي است كه پزشكان را با بيماران مرتبط مي‌كند و از راه دور به بيماران نسخه ميدهد. اين خدمات ازدحام بيش از حد در بيمارستانها را كاهش ميدهد.
چين هوشمند
يينچوان يكي از ۲۰۰ شهر آزمايشي در پروژه «شهر هوشمند» در چين است. دولت چين كه سعي دارد تا سال ۲۰۵۰ نزديك به ۲۵۰ ميليون شهروند از مناطق روستايي را به شهرها منتقل كند، مصمم است مناطق شهري را تا حد امكان كارآمد و مجهز به فناوري كند تا از پسِ چنين هجوم جمعيت گستردهاي برآيد. يينچوان براي تثبيت موقعيتش به عنوان «شهري هوشمند» دوسال است كه ميزبان كنفرانسهاي متمركز شهر هوشمند شده است كه امسال هزار نماينده از ۶۶ كشور مختلف به خود جذب كرد.
چرا يينچوان؟
در نگاه اول ممكن است يينچوان بهترين انتخاب براي نمايندگي شهرهاي هوشمند به نظر نرسد. جمعيت 5/ 1 ميليوني اين شهر در مقايسه با پكن (۱۳ ميليون) و شانگهاي (۲۴ ميليون) ناچيز است. آيا بهتر نيست كه هوشمندسازي را در شهرهاي توسعهيافته اجرا كنيم كه افراد بيشتري از آن سود ميبرند؟ «پيوا» اين گونه فكر نميكند. او ميگويد: «مشكلات در اين شهرها همين الان هم بسيار زياد است. يك بوم خالي مانند يينچوان انعطافپذيري بيشتري در پذيرش فناوريهاي جديد و سپس جذب افرادي دارد كه در صورت نبود اين شهر، به پكن و شانگهاي ميرفتند.»
برجهاي زيبا اما خالي زيادي در شهر وجود دارند. دكتر ايگور كالزادا، استاد و مشاور ارشد برنامههاي آينده شهري در دانشگاه آكسفورد ميگويد: «اين ساختمان‌هاي خالي براي شهروندان جديد ساخته شدهاند. اول فناوري را تعبيه و سپس شهروندان را وارد شهر ميكنند.» اما او از اين رويكرد راضي نيست: «آنها با اين فرض عمل ميكنند كه تمام شهرها بايد از پايه ساخته شوند و به اين ترتيب همه چيز از روز اول خوب خواهد بود. اما شهرها اين‌گونه نيستند. آنچه در پنج سال آينده با آن روبهرو خواهند بود ايجاد ارتباط ميان رفتار شهروندان و فناوري است كه به هيچ وجه كار آساني نيست.»
منبع: روزنامه دنياي اقتصاد - شماره 3893