شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- عاشورا حقيقتي تاريخي و مراسمي فرهنگي است؛ پژوهشگران، همواره در پي كشف حقيقت تاريخي عاشورا هستند حال آنكه مردم چهره فرهنگي آن را هر ساله ميافرينند.
عاشوراي تاريخي دستمايهاي روايي است براي عاشوراي فرهنگي كه سرشتي بس نمادين دارد. راز ماندگاري سنت و مراسم عاشورا در همين رمزآگين بودن پيامها است كه بيواسطه زبان و گوش و فقط از مسير چشم و هوش بر دل مينشيند و بر زخم جان، نمك عاطفه ميپاشد. مردم عاشورا را به سه رنگ آميختهاند: سبز و سرخ و سياه.
سبزي از آن خاندان ايستاده در زنجير، سرخي از آن شهيدان فتاده در نخجير و سياهي از آن عزاداران نشسته به انتظار براي انتقام ضربه شمشير. پيراهن سيهفام لباس فرم سربازي اين سپاه است و هر كه در محرم سياه ميپوشدف نام خود را در لشكر حسيني ثبت كرده است. آيا تا به حال دستهاي را به ستون رو به صف ديدهايد؟
دستههاي عاشورايي ستوني نظامي است كه عزاداران (تو بخوان سربازان) حسيني را با ضرباهنگ طبل و سنج از حسينيه به صف كرده و به رژه ميبرد تا در هر كوي و برزن نداي هل من ناصر سر دهند. خانوادهها را فرا خوانند و خيابانها را به رزمگاه بدل كنند. دستههاي حسيني هر ساله در همين خيابانها از ميان كودكان و جوانان و سالخوردگان سربازگيري ميكنند، آنگاه دسته با ياراني جديد به خيمه عزا بازميگردد، با شوري روحاني در رقص عشق غرقه و سرمست ميشود. جوانان بر سر و صورت ميزنند و چونان مجنوني دل از كف داده، سرود سرگشتگي ميخوانند.
مگر نه آن كه كربلاي دلها غوغا و حسين عاشقان تنهاست آن روز.