شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : تقويم روز ارتباطات/ اندرزنامه مهم و فراموش شده «نشست بررسي مسئله ترجمه مقاله از مطبوعات خارجي»
جمعه، 18 خرداد 1397 - 22:38 کد خبر:23889
اندرزنامه مهم و فراموش شده «نشست بررسي مسئله ترجمه مقاله از مطبوعات خارجي»

شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- نشست «بررسي مسئله ترجمه مقاله از مطبوعات خارجي و راه حل» هجدهم خرداد 1339 و پس از پنج روز بحث با تصويب يك دستور العمل (اندرزنامه) مهم پايان يافت. در مقدمه اين دستورالعمل (كه گويا انشاء استاد سعيد نفيسي يكي از شركت كنندگان در نشست بود) چنين آمده بود: ايران، يكي از چند كشور انگشت شمار جهان است كه نشريات آن متن مقالات (نظر، نه خبر) مطبوعات خارجي و عمدتا مطبوعات اروپا و آمريكا را ترجمه و عينا منتشر مي كنند كه به نوعي تحميل و تلقين نظرات ديگران به روزنامه خوان (مخاطب) ايراني است كه بايد به اين صورت منع شود.

 

نقل سطوري از يك مقاله (نظر) به عنوان سند در مقاله يك مفسر داخلي مانعي ندارد ولي نه ترجمه متن آن، كه اصول و قواعد ژورناليسم هم آن را روا نمي دارد. مقالات (تفسير و تحليل) مطبوعات خارجي نظر سياستمداران و دولتمردان خودشان را بازتاب مي دهد و ترجمه متن و انتشار آنها است كه به مطبوعات ما انگ روزنامه نگاري استعماري مي زند و .... اگر فرضا انتشار ترجمه متن مقاله يك نشريه خارجي كاري درست باشد (كه نيست) چرا آنها مقالات نشريات مارا ترجمه و منتشر نمي كنند؟!. عمل انتشار ترجمه متن مقاله خارجي در عين حال قبول تبعيض است و با ادامه اين عمل ما مي پذيريم كه فهم ، دانش و اطلاعات كمتري نسبت به يك تفسير نويس اروپايي - آمريكايي داريم كه آلوده هزاران بند و بست هستند و ....


    اين نشست به ابتكار مسئول وقت انتشارات و راديو (وزارت ارشاد امروز) كه شهرت به ميهندوستي و پاكدامني داشت تشكيل شده بود. اظهارات مهندس كردبچه سردبير يكي از نشريات موسسه اطلاعات در اين نشست حاضران را تحت تاثير قرارداده بود كه گفته بود: «ما با انتشار ترجمه متن مقاله يك نشريه خارجي، درحقيقت نان خودمان را مي خوريم و حليم حاج عباس را بهم مي زنيم.». سردبير يك روزنامه صبح تهران نيز گفته بود كه مترجمان برخي از اين مقالات ترجمه خودرا مي آورند و به ما مي دهند و بابت آن وجهي هم مطالبه نمي كنند و تعجب من در همين است و ترديدهايي از جمله اينكه مامور غير مستقيم خارجي باشند به ذهنم رسيده است. آنان با خضوع و خشوع فراوان ترجمه خودرا به ما مي دهند و هروقت كه جاي اضافي داشته باشيم و مطلب داخلي در دسترس نباشد بناچار آنهارا چاپ مي كنيم تا كار انتشار روزنامه عقب نيافتد!.

 

مجيد دوامي در اين نشست گفته بود: زماني كه سردبير روزنامه اطلاعات بودم متوجه اين مسئله شده بودم و گفته بودم كه از مطبوعات خارجي تنها گزارش هاي مربوط به رويدادهاي جنابي و اخبار غير سياسي را ترجمه كنند و مقاله (نظر و تحليل) را از مفسران و كارشناسان داخلي بگيرند و با ذكر نام نويسنده چاپ كنند تا روزنامه مسئول نباشد. استاد سعيد نفيسي (نويسنده و مقاله نگار بنام و متوفي در آبان 1345) سهل انگاري سردبيران نشريات در بدست چاپ سپردن متن ترجمه چنين مقالاتي را نوعي انتقال تلقين خارجي و فراهم ساختن زمينه اجراي سياست هاي بيگانگان خوانده و خواسته بود كه در اين زمينه دقت بيشتري بعمل آورند و توصيه كرده بود كه روزنامه ها ستون «نمدمالي» بازكنند و مچ يكديگر را بگيرند تا روزنامه هاي وطن رشد كنند و وسيله اغفال مردم قرارنگيرند.


    ناشران دو روزنامه بزرگ وقت ضمن قبول دستورالعمل (توصيه نامه) جهت اجرا، حاضر به چاپ متن آن نشدند به اين دليل كه ضعف قبلي جرايد را نشان خواهد داد و باعث بدگماني و دلسردي مخاطبان خواهد شد. از آن پس راديو انتشار متن ترجمه مقالات مطبوعات خارجي در اخبار خودرا قطع كرد كه اين روال در راديو تلويزيون (كه از سال 1350 در هم ادغام شدند) ادامه دارد ولي نشريات بتدريج توصيه نامه را فراموش كردند و پس از انقلاب كاملا ازياد رفت و انتشار ترجمه متن چنين مقالاتي در برخي از نشريات مشاهده مي شود.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com