به گزارش  جام نيوز، گروهي از ديپلمات ها، قانون گذاران، سياست گذاران و كارشناسان موثر آمريكايي با انتشار بيانيه اي در وب سايت "انديشكده واشنگتن" (Washingtoninstitute) به ترسيم سياست آمريكا درقبال ايران پرداخته اند.

در اين بيانيه، پنج شرط زياده خواهانه براي توافق نهايي هسته اي و چهار راهكار، جهت مقابله با افزايش قدرت و نفوذ ايران در منطقه ارائه شده است كه در سراسر آن، فضاي دشمني با ملت ايران و انقلاب اسلامي كشورمان حاكم است.

اين بيانيه بدون اشاره به جنايات آمريكا و رژيم اشغالگر قدس در منطقه، گروه هاي مقاومت همچون حزب الله و حماس را "تروريست" لقب داده و ايران را به علت حمايت از آنان، پشتيبان تروريسم مي خواند.

 انديشكده واشنگتن در ابتداي گزارش خود با عنوان "بيانيه عمومي درباره سياست آمريكا درقبال مذاكرات هسته اي ايران"  مي نويسد: اين بيانيه توسط گروهي دو حزبي از ديپلمات ها، قانون گذاران، سياست گذاران و كارشناسان آمريكايي تاييد شده است.

"واشنگتن" درباره گروه صادر كننده اين بيانيه نيز آورده است: «طي سه سال گذشته، اعضاي اين گروه دو حزبي جلساتي را با حمايت موسسه "سياست خاورميانه واشنگتن" برگزار و درباره وضعيت برنامه هسته اي ايران بحث كرده اند؛ بحث هايي كه به صورت مكرر در آن از اطلاعات ورودي مقامات دولت فعلي آمريكا استفاده شده است. هفته گذشته و در جلسه اخير، گروه تشخيص داد كه مي تواند به صورت مفيدي در بحث هاي عمومي درباره مذاكرات كنوني با ايران مشاركت كند؛ مشاركتي كه با ارائه نظر اجماعي اين گروه درباره مباحث مهم مذاكرات انجام مي شود. اين بيانيه، اجماع گسترده گروه را منعكس مي كند.»

نويسندگان اين بيانيه حلقه داخلي مشاوران قبلي اوباما در حوزه ايران، متشكل از 18 تن از مشهورترين مشاوران سابق اوباما هستند كه تمامي آن ها نقش هاي محوري در تلاش هاي ديپلماتيك، اطلاعاتي و نظامي براي مقابله با برنامه هسته اي ايران داشته اند. تعدادي از اين افراد عبارتند از: "دنيس راس" كارشناس سياست آمريكا درقبال ايران در كاخ سفيد در زمان دور اول رياست جمهوري اوباما، "ديويد پتراؤوس" رئيس پيشين سازمان سيا، "رابرت آينهورن" از مقامات وزارت خارجه دست اندركار در وضع تحريم ها عليه ايران، "جيمز كارترايت" معاون پيشين فرماندهي ستاد مشترك ارتش آمريكا، و "گري سيمور" مشاور اول پيشين اوباما در سياست هسته اي.

برگردان كامل اين بيانيه به زبان فارسي در ادامه از منظرتان مي گذرد:

  ««توافق هسته اي ايران به انجام نرسيده و مذاكرات ادامه دارد. ضرب الاجل 30 ژوئن براي رسيدن به نتيجه تعيين شده و ما اكنون مطالب بيشتري درباره توافق احتمالي آتي مي دانيم. اغلب ما، توافقي قوي تر را ترجيح مي دهيم.

توافق كنوني، مانع دستيابي ايران به قابليت ساخت سلاح هاي هسته اي نخواهد شد و مستلزم نابودي زيرساخت هاي غني سازي اورانيوم اين كشور نيز نخواهد بود، هرچند اين زيرساخت ها را براي مدت 10 تا 15 سال آينده، محدود خواهد ساخت. اين توافق همچنين شفافيت، بازرسي و پيامدهاي ديگري را بر ايران تحميل خواهد كرد تا موجب پيشگيري و منصرف كردن ايران از ساخت بمب اتم شود.

در عين حال، ادعا نشده كه اين توافق، يك راهبرد جامع دربرابر ايران است چراكه در آن به مواردي چون "حمايت ايران از گروه هاي تروريستي همچون حزب الله و حماس"، "نقش آفريني اين كشور در عراق، سوريه، لبنان و يمن (تسلط منطقه اي ايران)"، "زرادخانه هاي موشك بالستيك ايران" و "وضعيت حقوق بشر در داخل اين كشور" پرداخته نشده است.

دولت آمريكا، مذاكرات براي رسيدن به توافقي درباره تهديد هسته اي را در اولويت قرار داده و اميدوار است كه اين توافق، تاثير مثبتي بر سياست ايران در ديگر موارد ذكر شده داشته باشد.

حتي درصورت تاييد اين رويكرد سياسي، ما نگران آن هستيم كه مذاكرات فعلي، در رسيدن به استانداردهاي دولت آمريكا درباره يك "توافق خوب" ناتوان باشد مگر اينكه در راستاي سرفصل هايي باشد كه در اين بيانيه آورده ايم و با راهبردهاي قاطعانه منطقه اي تحكيم مي شود.

 ما در ديدگاه خود متحد و هم نظريم كه براي رسيدن به توانايي حداكثري در پيشگيري و منصرف كردن ايران از ساخت سلاح هسته اي، توافق هسته اي آتي بايد علاوه بر مفاد كنوني، تامين كننده موارد زير باشد:

1- نظارت و راستي آزمايي: بازرسان آژانس بين المللي انرژي هسته اي كه مسئول نظارت بر اجراي توافق توسط ايران هستند بايد دسترسي به موقع و موثري براي بازديد از هر سايت و مكاني در ايران كه مورد نياز است داشته باشند تا بتوانند مطابقت عمكرد ايران با توافق را تاييد كنند. اين دسترسي بايد شامل اماكن نظامي (از جمله مقرهاي سپاه پاسداران) و ديگر تاسيسات حساس باشد.

ايران نبايد قادر به رد يا تاخير انداختن دسترسي هاي به موقع به هر سايتي در هر مكان كشور باشد كه بازرسان به بازديد از آن براي انجام مسئوليت هايشان نياز دارند.

2- ابعاد نظامي احتمالي: بازرسان آژانس بايد قادر باشند كه در مسيري به موقع و موثر، "نمونه برداري كنند"، "با دانشمندان و مقامات دولتي مصاحبه كنند"، "از اماكن مورد نظر بازرسي كنند" و "اسناد مورد نياز را بررسي كرده و از آنها كپي برداري كنند تا تحقيقاتشان درباره فعاليت هاي تسليحاتي گذشته و كنوني ايران انجام شود" (ابعاد احتمالي نظامي يا همان PMD).

همه اين اقدامات بايد قبل از هرگونه كاهش چشمگير در تحريم هاي ايران به انجام برسد.

3- سانتريفيوژهاي پيشرفته: اين توافق بايد محدوديت هاي شديدي را براي سانتريفيوژهاي پيشرفته و آزمايش و گسترش آن ها طي ده سال اول اعمال كرده و از به روز شدن سريع اين سانتريفيوژها و ارتقاي فني آن ها و همچنين افزايش توان غني سازي ايران در سال هاي پس از دوره مقدماتي ده ساله، جلوگيري كند.

هدف، عقب راندن ايران از توسعه سانتريفيوژهاي پيشرفته تا هر زمان ممكن و اطمينان يافتن از اين است كه هرگونه توسعه اي كه با سرعتي اندازه گيري شده و تدريجي اتفاق مي افتد، متناسب با برنامه هسته اي صلح آميز خواهد بود.

4- كاهش تحريم ها: اين كاهش بايد براساس اجراي تعهدات توسط ايران انجام شود. تعليق يا كاهش اغلب تحريم هاي مهم نبايد پيش از تاييد آژانس مبني بر برداشتن گام هاي كليدي توسط ايران صورت پذيرد؛ گام هايي كه براي مطابقت با توافق ضروري هستند.

تحريم هاي غيرهسته اي (مانند تحريم هايي كه به علت حمايت از تروريسم وضع شده اند) بايد به قوت خود باقي مانده و با شدت و استحكام اجرا شوند.

5- پيامدهاي نقض توافق: اين توافق بايد دربر دارنده مكانيسمي به موقع و موثر براي تحميل مجدد و خودكار تحريم ها درصورت نقض توافق توسط ايران باشد. از جمله موارد نقض توافق مي تواند رد كردن يا به تاخير انداختن دسترسي هاي آژانس توسط ايران باشد.

آمريكا بايد به نوبه خود و به روشني يك سري از پيامدهايي كه ايران درصورت نقض توافق با آن مواجه خواهد شد را بيان و تعيين كند.

مهمتر از همه، براي آمريكا حياتي است كه تاييد كنيم سياست ايالات متحده جلوگيري از توليد مواد شكاف پذير كافي توسط ايران است كه مي توانند در ساخت سلاح هسته اي به كار روند؛ چه در زمان اجراي توافق و چه پس از انقضاي آن. دقيقا به اين علت كه ايران به عنوان كشوري در آستانه هسته اي شدن باقي مي ماند (و به روشني گزينه تبديل شدن به يك كشور هسته اي را حفظ مي كند)، ايالات متحده بايد شيوه قبلي خود مبني بر متعهد بودن به همه گزينه هاي ضروري از جمله استفاده از نيروي نظامي را براي جلوگيري از دستيابي ايران به سلاح هسته اي حفظ كند.

رئيس جمهور بايد استفاده از هر گزينه ممكن را به عنوان سياست آمريكا اعلام كرده و كنگره نيز رسما آن را تاييد كند. به علاوه، بررسي هر توافقي توسط كنگره بايد قبل از هرگونه اقدام رسمي كه طبق توافق نهايي و از سوي سازمان ملل انجام مي شود، باشد.

بدون اين ويژگي ها، بسياري از ما حمايت از توافق هسته اي با ايران را مشكل خواهيم يافت و به آن تن در نخواهيم داد.

ما مصرانه از دولت آمريكا مي خواهيم كه به 30 ژوئن به عنوان يك ضرب الاجل قطعي و تخلف ناپذير نگاه نكند. تا رسيدن به يك "توافق خوب" كه دربر دارنده ويژگي هاي مذكور باشد، پشت ميز مذاكرات بمانيد. برنامه اقدام مشترك را تا زماني كه مذاكرات ادامه دارد، تمديد كنيد. اين اقدام موجب متوقف شدن برنامه هسته اي ايران و تحريم هاي بين المللي در سطح كنوني خواهد شد.

درحالي كه آمريكا بايد قانون تحريم هاي ايران را تمديد كند و جلوي انقضاي آن را بگيرد، نبايد حين انجام مذاكرات، تحريم ها را افزايش دهد. آمريكا جايگزين جذاب و قابل قبولي براي توافق ندارد اما ايران هم به توافق نياز داشته و انگيزه زيادي براي رسيدن به توافق نهايي و كاهش تحريم ها قبل از انتخابات ماه فوريه آينده دارد. اگر قرار است يك طرف از مذاكرات كنار بكشد اجازه دهيد، ايران باشد.

برخي استدلال مي كنند كه هرگونه توافق هسته اي در شرايط كنوني، به سادگي موجب تقويت بيشتر رفتارهاي بد ايران مي شود. به همين علت ما اعتقاد داريم كه آمريكا بايد هر توافقي را با اقدامات بيشتر در منطقه تقويت كند تا با ايران مقابله كرده و از دوستان و متحدان سنتي ما حمايت كند.

اين به معناي جنگ زميني و حضور نظامي گسترده آمريكا در خاورميانه نيست بلكه به معناي اتخاذ اوليت هايي همچون موارد زير مي باشد:

1- در عراق: آموزش و تسليح نيروهاي امنيتي عراق و همچنين پيشمرگه هاي كرد در شمال و نيروهاي سني در غرب اين كشور را گسترش داده و به نيروهاي ويژه آمريكا اجازه دهيد از پايگاه هاي خود خارج شوند و به هماهنگي حملات هوايي و تحكيم واحدهاي عراق كمك كنند. شبه نظاميان مورد حمايت ايران را به حاشيه برانيد و آنها را از واحدهاي شيعه كه تحت كنترل ايران نيستند، جدا كنيد.

2- در سوريه: برنامه هاي آموزش و تجهيزاتي آمريكا را گسترش داده و تشديد كنيد. با تركيه براي ايجاد يك پناهگاه امن در شمال سوريه همكاري كنيد؛ جايي كه پناهندگان بتوانند به كمك هاي انسان دوستانه دسترسي داشته باشند و مبارزان غير افراطي بتوانند آموزش ديده و تجهيز شوند.

بر روي تضعيف روزافزون بشار اسد و ايجاد تفرقه در عناصر حكومت وي سرمايه گذاري كنيد و اين اقدام را با آموزش عناصر مخالف توسط آمريكا درآميزيد. با همكاري كردها و ترك ها، از انتقال سلاح هاي ايراني به سوريه ممانعت كنيد و تعيين شبه نظاميان شيعه مورد حمايت ايران به عنوان سازماني تروريستي را مدنظر داشته باشيد.

3- در يمن: حمايت از عربستان سعودي و امارات متحده عربي را افزايش دهيد تا از اين رهگذر طرف هاي درگير در جنگ را به حضور پشت ميز مذاكره ترغيب كنيد. در همين حال براي جدا كردن عناصر حوثي ها از ايران تلاش كنيد.

4- در كل منطقه: از ارسال سلاح توسط ايران براي گروه هاي افراطي ممانعت كنيد و به مقابله با تلاش هاي اين كشور جهت ايجاد مزاحمت براي كشتي هاي تجاري و نظامي ما ادامه دهيد. بر سياست آمريكا مبني بر مخالفت با تلاش هاي ايران براي سرنگوني دولت هاي محلي و پيشروي قدرتش به قيمت تضعيف دوستان و متحدان ما تاكيد ورزيد.

در مجموع، اين گام ها موجب تقويت توانايي آمريكا دربرابر داعش نيز مي شود. اقدام همزمان عليه تسلط ايران بر منطقه و خلافت داعش به اطمينان مجدد دادن به دوستان و متحدان ما درباره ادامه تعهدات آمريكا كمك خواهد كرد. اين اقدامات در عين حال به پرداختن به نگراني هاي مشروع اسرائيل كمك خواهد كرد، مبني بر اينكه توافق نهايي به برنامه هسته اي ايران اعتبار مي بخشد، رفتار بي ثبات كنده آن را تسهيل مي كند و  موجب تشويق گسترش بيشتر سلاح هاي هسته اي مي شود آن هم در شرايطي كه اسرائيل با فرسايش احتمالي در كيفيت توان نظامي خود مواجه است.

ما مصرانه از دولت آمريكا مي خواهيم كه مكانيسمي محتاطانه و در سطح بالا را براي همكاري با دولت اسرائيل جهت شناسايي و واكنش نشان دادن به هر يك از اين نگراني ها ايجاد كند.

انجام اقداماتي كه ما پيشنهاد مي دهيم در حين ادامه مذاكرات، اين پيام را تقويت خواهد كرد كه ايران به هر توافقي پايبند خواهد بود و اجازه پيگيري ساخت سلاح هسته اي به اين كشور داده نخواهد شد. اين اقدامات، شانس مطابقت و همراهي ايران با توافق را كاهش نمي دهد بلكه اين شانس را افزايش خواهد داد و در نهايت موجب اتخاذ نقشي سازنده تر در منطقه خواهد شد.

تا زماني كه ايران سياست كنوني خود جهت گسترش مداوم نفوذش در منطقه را ادامه مي دهد، براي محقق شدن اميدهاي دولت آمريكا در اين خصوص شانس كمي وجود خواهد داشت.»»