شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- اينترنتِ اشياء (Internet of Things (IoT)) مفهومي جديد در دنياي فناوري و ارتباطات است. به صورت خلاصه "اينترنت اشياء" فناوري مدرني است كه در آن براي هر موجودي (انسان، حيوان و يا اشياء) قابليت ارسال داده از طريق شبكههاي ارتباطي، اعم از اينترنت يا اينترانت، فراهم ميگردد.
چگونه؟
فرآيند ارسال دادهها در فناوري اينترنت اشياء بدين ترتيب است كه به سوژهي مورد نظر يك شناسهي يكتا و يك پروتكل اينترنتي (IP) تعلق ميگيرد كه دادههاي لازم را براي پايگاه دادهي مربوطه ارسال ميكند. دادههايي كه توسط ابزارهاي مختلف از قبيل گوشيهاي تلفن همراه و انواع رايانهها و تبلتها قابل مشاهده خواهند بود.
اين دادهها به چه كار ميآيد؟ چرا اينترنت اشياء؟!
روزگاري جورج اورول نوشت آنكه گذشته را كنترل ميكند، آينده را كنترل خواهد كرد. دنياي مدرن و فناوري ارتباطات نشان دادهاست كه در دنياي كسب و كار "آنهايي كه به دادهها و اطلاعات بيشتر و بهتري دسترسي دارند آينده را كنترل خواهند كرد"؛ داشتن اطلاعات در دنياي جديد حكم سقوط سيب در روزگار نيوتون را دارد! اطلاعات بهروز و مفيد آنگاه كه در زمان مناسب در اختيار اهل فن قرار گيرد، منجر به توليد محصولات و خدماتي ميشود كه زندگي بشر را هر روز بيش از پيش آسان و آسوده ميكند؛ آسان و آسوده، با همهي پيچيدگيها و مصائب جهان امروز.
نقشه ارتباطات كاربران فيسبوك (منبع: فيسبوك)
فناوري اينترنت اشياء نيز با همين فلسفه توسعه يافتهاست. دريافت، ثبت و ارسال اطلاعات ِبهروز و لحظهاي براي استفاده، تحليل و بهبود محصولات و خدمات و البته در نهايت براي استفادهي مصرفكنندگان انجام ميگيرد! ورزشكاري كه در طول يك برنامهي تمريني حركات فيزيكي و تغييرات داخلي بدنش مورد مطالعه قرار ميگيرد؛ شامپانزهاي كه سوژهي يك تحقيق علمي است و يا قفسهي مخصوص كنسروهاي ماهي در يك خوار و بار فروشي يا باك بنزين هوشمند يك خودروي سواري كه خالي شدن خود را گزارش ميدهند! اينها همگي با استفاده از فناوري اينترنت اشياء قادر خواهند بود اطلاعات لازم را به صورت لحظهاي به هر پايگاه دادهاي كه بدان متصل شده باشند، در هر نقطهاي از دنيا ارسال كنند.
فرآيند ارسال دادهها در فناوري اينترنت اشياء نيازي به تعامل «انسان با انسان» يا «انسان با رايانه» نخواهد داشت و دادهها به صورت اتوماتيك و بر اساس تنظيمات انجام شده و در زمانهاي مشخص (معمولاً بهصورت دائم و لحظهاي) ارسال ميگردند. ظهور پديدهي اينترنت اشياء يكي از هزاران نتيجهي گسترش اينترنت و البته توسعهي فناوريهاي بيسيم (Wireless Technologies) و سامانههاي ميكرو-الكترومكانيكي (Micro-electromechanical Systems) است. بهدليل قابليتهاي فراواني كه در تعاملات «ماشين با ماشين» در فناوري اينترنت اشياء موجود است، اين پديده تا به امروز در بخشهاي صنعت (به خصوص در انواع كارخانجات توليدي)، انرژي و گاز كاربرد فراواني داشتهاست. ساير محصولات هوشمند، محصولاتي كه قابليت برقراري ارتباط «ماشين با ماشين» را دارند، از قبيل ليبلهاي هوشمند، كنتورهاي هوشمند نيز از فناوري اينترنت اشياء سود ميبرند.
با اينكه فعاليت در حوزهي فناوري اينترنت اشياء از اوايل دهه ۹۰ ميلادي آغاز شد، اما اصطلاح "اينترنت اشياء" را كوين اشتون در سال ۱۹۹۹ ارائه كرد. جالب است بدانيد يكي از توسعهدهندگان فناوري اينترنت اشياء محقق و پژوهشگري ايراني به نام رضا راجي است. آقاي راجي يك كارآفرين سريالي، مشاور شركتهاي نامدار و دانشآموختهي مهندسي الكترونيك است و در منطقهي خليج سانفرانسيسكوي ايالات متحده سكونت دارد.
اگر به فنآوري اينترنت اشياء علاقمنديد، براي اطلاعات بيشتر اين ارائهي جذاب دكتر جان بارت در يكي از سلسله برنامههاي Ted را تماشا كنيد.
فناوري اينترنت اشيا نقش بسيار مهمي در دنياي كارآفرينان بازي ميكند. كسب و كارهاي متعددي بر محور اين فناوري راهاندازي شدهاند، در حاليكه اين مفهوم و اين فناوري در ابتداي راه خود قرار دارد و هر روز بيش از پيش تغييرات و تحولات جديدي در آن رخ ميدهد. استفاده از اين فناوري براي كارآفرينان و محققين خلاق ايراني يك فرصت گرانبها به شمار ميرود كه ميتواند به بهبود فضاي كسب و كار و اشتغالزايي در كشور كمك شاياني بكند.
در ادامه بحث اينترنت اشياء، خواندن مقالهي "چگونه اينترنت اشياء مدلهاي كسب و كار را تغيير ميدهد" را پيشنهاد ميدهم. اين مقالهي خواندني، كه اخيراً در وبلاگ مجله كسب و كار هاروارد منتشر شده است، تغييرات شكل گرفته در مدلهاي كسب و كار جديد و تفاوت كالاها و خدمات مدرن با محصولات سنتي را توضيح ميدهد.
http://roozafarin.com