1- بيشتر كاركنان و مديران شاغل در روابط عمومي ها، فاقد تحصيلات مرتبط با حرفه خود هستند. اين امر نشان مي دهد كه حرفه خود هستند . اين امر نشان مي دهد كه اهميت استراتژيك منابع انساني در اين واحد نيز همچون ساير بخش هاي اجرايي و اداري، جايگاه خود را نيافته است. تاثيرات سوء اين امر در واحد روابط عمومي از آن رو مي توان بيشتر نمايان شود كه بدانيم جايگاه نقش و عملكرد اين حرفه، هنوز در كشور ما تثبيت نشده است و در نتيجه مجموعه عوامل شاغل در آن مي توانند در تعريف و شناسايي حرفه خود، نقش موثري داشته باشند. به ميزاني كه نيروها ازتحصيلات و دانش علمي و عملي بيشتري برخوردار باشند، در تسريع روند مذكور موثرترند.
2- تغيير و دگرگوني در نيروهاي شاغل در روابط عمومي، به دليل محدوديت هاي استخدامي ووضعيت حاكم بر نظام اداري كشور، كاري سخت و دشوار است. براي تغيير وضعيت حاكم بر نظام اداري كشور كاري سخت و دشوار است. براي تغيير وضعيت موجود و افزايش بهره وري نيروها به جاي تغيير افراد بايد به تغيير نگرش ها و مهارت ها اقدام كرد؛ اتخاذ تدابير كوتاه و دراز مدتي كه توان تخصصي افراد را افزايش دهد، بايد از اولويت هاي اساسي فعاليت هاي روابط عمومي محسوب شود. تلاش و تشويق به ادامه تحصيل در نيروهاي جوان و برگزاري دوره هاي كوتاه مدت و آموزش هاي كاربردي – به جاي آموخته هاي نظري – مي تواند تا حدي جبران نقيصه كند.
3- بايد از نگرش مقطعي پرهيز كرد. اگر مديران با نگرش نيروي انساني در واحد هاي خود نظر داشته باشند، چه بسا حتي از كنار نيروهاي تحصيل كرده و مستعدي كه باورها براي تقاضاي كار بدان مراجعه مي كنند، به سادگي نگذرند.
4- احساس امنيت شغلي در ميان مجموعه عوامل شاغل در روابط عمومي ها – اعم از مديران و كاركنان – بسيار كم رمق و بي جان است. هر چند در تمام حرفه هاو مشاغل بهره وري با افزايش امنيت شغلي رابطه مستقيم دارد، اما در حرفه روابط عمومي چند ويژگي وجود دارد كه ضرورت شغلي را بيشتر ياد آوري مي كند. نخست آنكه روابط عمومي ها، وظيفه مهمي را در زمينه برقراري ارتباط درون سازماني دارند.
يكي از مهم ترين ابزارهاي انجام اين وظيفه، زماني كافي براي ارتباط و موانست با مجموعه كاركنان و برنامه ريزي در جهت شناخت مشكلات – عمدتا نيز خارج از سازماني و شخصي – و رفع آنها در حد ممكن است. وظيفه ديگر روابط عمومي ها نيز كه برقراري ارتباط با دستگاه ها و افراد حقيقي و حقوقي خارج از سازمان است، مستلزم شناخت كافي و وافي از خدمات و عملكرد سازمان وبه ويژه برقراري ارتباط مستمر با رسانه هاست. تغيير و تعويض هاي پياپي، در اين حوزه، باعث صدمات جدي به مجموعه سازمان مي شود.
منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)
هيات تحريريه شارا