شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- از گزارش 17 دسامبر 2012 خبرگزاري فارس چنين بر مي آيد كه معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد جمهوري اسلامي ايران گفته بود كه پرداخت يارانه نقدي به نشريات، به آنها آسيب [حرفه اي] وارد مي‌كند و بايد تصميم تازه اي در اين ‌باره گرفته شود. وي در عين حال اضافه كرده بود كه اصلاح آيين‌نامه تغيير در نحوه پرداخت يارانه به نشريات در دستور كار است و بناداريم تا يارانه به جاي پرداخت نقدي به يك نشريه، صرف كارهاي زيرساختي در حوزه نشريات شود. ولي اگر تغيير آيين نامه تا پايان عمر دولت دهم تحقق نيابد، اميد است كه دولت بعدي اين اصلاحيه را دنبال كند تا يارانه نشريات صرف امور زيربنايي فعاليت‌هاي مطبوعاتي شود.

وي درباره ميزان كمك نقدي كه تاكنون پرداخت شده است [بدون گفتن زمان مشخص] اشاره كرده بود كه در دو دوره (8 سال) كار يك دولت 400 ميليارد تومان، و گفته بود كه با اين پول هنگفت مي‌شود همه مشكلات مطبوعات كشور را يكجا برطرف كرد. با وجود اين، وي گفته بود كه در دوران تصدي دو ساله او هر نشريه‌اي كه منتشر شده، يارانه گرفته است.

معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد همچنين گفته بود كه در دو سال گذشته در ايران هزار و 500 مجوز [پروانه] انتشار نشريه صادر شده است!.
ـ ـ ـ ـ ـ
ـ در جهان امروز، جمهوري اسلامي ايران شايد تنها كشوري باشد كه به مطبوعات غير دولتي يارانه نقدي (سوبسيد) پرداخت مي كند. مطبوعات ركن (قوه) چهارم دمكراسي خوانده مي شوند و بايد جدا و مستقل از سه قوه ديگر عمل كنند و درآمد آنها از فروش و چاپ اعلان باشد.

ـ آيا در جمهوري اسلامي هزار و پانصد روزنامه نگار حرفه اي اضافي (بدون كار) وجود داشت كه پروانه انتشار 1500 نشريه تازه در دو سال داده شود؟. براي انتشار يك نشريه در استاندارد جهاني به روزنامه نگار نياز است كه جهان امروز با كمبود شديد آن مواجه است. كسي با دانشگاه رفتن روزنامه نگار نمي شود به همانگونه كه شاعر و پهلوان كُشتي و آوازخوان نمي تواند بشود.

ـ در دنياي اينترنت كه روزنامه ها و مجله هاي بزرگ و قديمي ـ مجله هايي همچون نيوزويك ـ دارند آنلاين مي شوند، انگيزه تلاش براي گرفتن پروانه با آن همه دوندگي و سالها در ليست انتظار بودن، چيست و چرا؟.

ـ در دو سال گذشته در جمهوري اسلامي به چند روزنامه نگار حرفه اي معروف ـ معروف در سطح كشور و جهان ـ پروانه انتشار نشريه داده شده است؟.
ـ چرا در جمهوري اسلامي بمانند ساير كشورها يك سازمان غير دولتي حمايت از مصرف كننده نيست كه تيراژ نشريات (شماره فروش رفته، فقط) را به دست آورد و در فواصل معين در سال اعلام كند تا اعلان دهندگان هنگام دادن آگهي بدانند كه به كدام نشريه بدهند.

*** پژوهش در اين زمينه با تاريخنگار است كه در آينده ـ آينده دور ـ برود همه پروندهاي متقاضيان نشريه در يك برهه از زمان را بخواند، با كاركنان مربوط (مسئول دريافت و رسيدگي تقاضاها و ...) كه اي بسا تا آن زمان بازنشسته خواهند بود و نيز با متقاضيان مردود و يا «نوبت نرسيده!» مصاحبه كند و برنگارد. چنين كتابي سند خواهد بود و ....

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com