شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)، نويسنده: دورون لوين - جيسون وينز كار خود را به عنوان اولين پاسخگوي يك سازمان در روابط عمومي شركت حوادث يا بلاياي خودرو گذراند و مشغول شد. كتاب جديد او، عيسي چه چيزي سوار مي شد؟ بازگشتي بود به زماني كه او در فورد و كرايسلر، به سر مي برد.

چند صنعت به مثابه زندانياني هستند كه با اتفاقي ترسناك از تبليغ منفي مانند آن چه كه مي سازد، بازارها و فروش خودروها، مبارزه مي كنند.

به همين دليل رياست ارتباطات يا امور روابط عمومي يك شركت خودروسازي هميشه - و بايد – نگران باشد. در هر لحظه ممكن است تلفن به صدا در بيايد، كه هشدار دهنده يك تحقيق ايمني يا سلامت فدرال، بررسي دردناكي از گزارش هاي مصرف كنندگان و يا يك اشتباه از مدير عامل شركت مبني بر از بين رفتن سهام شركت باشد.

تصور كنيد كه ترور (وحشت) در شركت فورد موتورF در سال 2000، 14 % است. هنگامي كه اخبار كم كم شروع به اعلام لغو اكتشافات فورد كرد، زماني كه لاستيك فايرستون خودشان را خرد كرد كه منجر به كشته شدن و قطع عضو سرنشينانش شده بود. يا زماني كه نيويورك تايمز و رسانه هايي مانند آريانا هافينگتن اعلان جنگ (مبارزه) در وسايل نقليه ورزشي نمود. يا زماني كه آيودي، و بعدها تويوتا، متهم به «شتاب ناخواسته.» شد.

براي هر كسي كه مايل است كه دقيقا بداند اولين پاسخگو نسبت به بلاياي روابط عمومي به چه چيزي شبيه است، جيسون واينز به تازگي يك گزارش يا توجيه قطعي را تحت عنوان «عيسي چه چيزي مي راند (رانندگي مي كرد)؟» را نوشته است. روابط عمومي بحران در حوزه ماشين، كامپيوتر و مسيحيت (انتشارات والدورف). براي بسياري از كاركنان خود، واينز، شماره 54، به خودروسازان داخلي و خارجي توصيه شده است. او همچنين به نرم افزار ديترويت و براي مدت كوتاه، زوندروان ، ناشر ادبيات مسيحي خدمت رساني مي كرد.

واينز شروع خود را در كرايسلر FCA در سال 1980 داشته، يك خودروساز به اندازه اي نزديك به آستانه يا حاشيه ورشكستگي مالي است كه كوچكترين رسوايي يا وحشت مي تواند آن را به دست فراموشي بسپارد. وانت كرايسلر، پول ساز بزرگ خود، در سال 1988، بدترين لحظه ممكن به مشكل برخورد كرد. وقتي كه انتقال رسوايي «A604 رانندگي ماوراء» آن شروع به شكست خوردن كرد. واينز و همكارانش مصر به بازگشائي برنامه اي تحت عنوان «مشتري در اولويت» شدند، صادقانه و به جاي هر انتقال ناقص، بدون توجه به هزينه، بمنظور پيشگيري از ورشكستگي كمك كردند.

درس هاي آموخته شده در طول زندگي حرفه اي متضاد با چنين بحران هائي، ستون فقرات (ركن اصلي) آن كتاب را پايه ريزي كرد. در سال 1996، روزنامه نگاران در حال پيگيري روند نگران كننده اي بودند كه منجر به ظهور كيسه هواي صندلي جلو شد: تمايل كودكان بسيار كوچك صدمه زده شد و يا كشته شد زماني كه آنها مستقر شده اند. (كيسه هوا براي محافظت از كودكان بزرگتر به درستي كار مي كرد.) راه حل ساده بود: بچه هاي كوچك بايد در صندلي عقب سوار مي شدند. واينزكمك كرد به سازماندهي يك كمپين رسانه اي با هدف كمك به والدين: «عقب جايي ست كه آن هست».

تازه ترين اخبار از جنرال موتورز GM - 0.26 ٪، در حال مستند سازي يا مدرك سازي قريب به 30 ميليون دستگاه خودرويي است كه پس از يك مشكل سوئيچ بالقوه مرگباري كه ناديده گرفته شده بود يا توسط مهندسان و وكلا GM تحت پوشش قرار گرفته بود، و نشان مي دهد كه ايمني و بحران هاي ديگر هنوز هم در صنعت خودرو معمول هستند.

واينز شغل خودش را به عنوان معاون رئيس جمهور در امور عمومي بابت شكست اين اكتشاف هزينه كرد، به همان شكل شغل جك ناصر، مدير عامل شركت كه او را استخدام كرده بود. يك درس آموخته شده اين است كه بلاياي روابط عمومي، مهم نيست چقدر ماهرانه به كار گرفته شده، ادعا مي كنند كه بسياري از قربانيان اغلب شامل مديران اجرايي كه در خط مقدم هستند.

واينز بازگو مي كند كه چگونه، در طول روزهاي پر تنش قبل از سقوط خود، او به اين گمان رسيد كه در گوشي اش توسط ديگران كه نامش ذكر نشده، در فورد ميكروفون مخفي كار گذاشته شده كه هدف نشت اخبار به مطبوعات بود. (يك سخنگوي فورد دانش استراق سمع را تكذيب نمود.)

در جهان امروز، اقدامات ضد صدا - يا ACM، به عنوان شركت هاي بزرگ امنيتي – جاي خودش را به نظارت ايميلي داده است، كه مي تواند به راحتي نشت يا فاش شدن را تعيين كند، اگر نه بيشتر از آن، جايگزين شنود تلفني شده است.

اگرچه، شركت ها امروز نسبت به حوادث روابط عمومي آسيب پذير هستند كه سفر خيلي سريع تر هست از طريق توييتر تا از طريق هر چيزي كه 60 دقيقه قادر به انتشار است. درس هاي شفافيت، صداقت و «مشتري در اولويت» تغيير نكرده است.