شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- در شرايط متلاطم محيطيِ امروز كه از جهاني شدن و پيشرفت فن آوري ناشي شده، سازمانها تحت فشار براي تقويت شايستگي هاي كارمندان جهت كسب مزيت رقابتي هستند.

در چنين شرايطي آنها بايد بدانند كه بدون يك نيروي كار شايسته، منعطف، متعهد و با انگيزه، قادر به انجام ماموريت خود نخواهند بود .

سازمان هاي امروزي نه تنها به دانش و اطلاعات بسيار وسيعي نياز دارند بلكه به استقلال، خوداتكايي، اعتماد به نفس و خلاقيت و ابتكار بيشتري نيازمندند. براي دست يابي به اين ويژگي ها، سازمان ها بايد مهم ترين منبع و عامل رقابتي خود يعني نيروي انساني را توانمند كنند. توانمند سازي، سالم ترين روش سهيم نمودن كاركنان در قدرت است.

با اين روش حس اعتماد، انرژي مضاعف، غرور، تعهد و خوداتكايي در افراد ايجاد مي شود و حس مشاركت جويي در امور سازماني افزايش يافته، در نهايت بهبود عملكرد را به دنبال خواهد داشت.

اما از سويي ديگر نيروي انساني وفادار، سازگار با اهداف و ارزش هاي سازماني كه حاضر است فراتر از وظائف مقرر فعاليت كند، مي تواند عامل مهمي در اثربخشي سازماني باشد .پژوهش ها نشان داده است كه كاركنان متعهد از عملكرد بهتري برخوردار بوده و به احتمال كمتري سازمان را ترك مي كنند و با سهولت بيشتري در رفتارهاي مدني سازماني درگير مي شوند.

در واقع تعهد سازماني يك نگرش درباره وفاداري كاركنان به سازمان و فرايند مستمري است كه از طريق آن اعضاي سازمان علاقه خود را به سازمان، موفقيت و كارايي پيوسته آن نشان مي دهند. لذا در اين تحقيق قصد بر اين است تا با مفهوم توانمندسازي، اهميت و رويكردهاي آن، تعهد سازماني، ابعاد و مزاياي آن بيشتر آشنا شده، رابطه بين توانمندسازي و تعهد سازماني شرح داده شود و به پژوهش هايي كه در اين زمينه انجام شده اند اشاره گردد.

واژگان كليدي: توانمندسازي، تعهد سازماني، تعهد عاطفي، تعهد مستمر، تعهد هنجاري.


مقدمه:
با توجه به دگرگوني هاي سريع و پرشتاب دانش و معلومات بشري، همه چيز به شدت درحال تغييرو تحول است. سازمانها به عنوان يك سيستم باز با محيط در تعامل مي باشند و براي تداوم حيات نيازمند پاسخگوئي به تغييرات محيطي هستند. از آنجا كه منابع انساني مهمترين عامل و محور سازمان ها محسوب مي شوند، تجهيز و آماده سازي منابع مزبور براي مواجهه با تغييرات، از اهميت ويژه برخوردار است و كليه سازمان ها با هر نوع ماموريتي بايد بيشترين سرمايه،وقت و برنامه را به پرورش انسان ها در ابعاد مختلف اختصاص دهند(پاك نيت و فتحي زاده، 1387). زيرا نيروي انساني كارآمد، شاخص عمده برتر يك سازمان نسبت به سازمان هاي ديگر است. به طوريكه وجود نيرو هاي انساني توانمند و متعهد به سازمان در هر سازمان ضمن كاهش غيبت، تاخير و جابجايي، باعث افزايش چشمگير عملكرد سازمان خواهد شد(اسمائيلي ،2002). اما متاسفانه از استعدادهاي بالقوه آنها اغلب در سازمان ها استفاده نمي گردد. به همين خاطر از توانمند سازي به عنوان مهمترين چالش مديران در عصر حاضر ياد مي شود.در نتيجه اين چالش ها مديران بايد شرايط سازمان ها را به گونه اي مهيا سازند كه در آن هر شخصي بتواند توانمند تر شود چون نيروي كار متعهد و توانمند، يكي از شروط لازم و ضروري براي عملكرد موثر در سازمان هاي نوين مي باشد. انتظار مي رود كاركنان توانمند در انجام كارهاي خود موثرتر و كارامدتر از كاركنان غير توانمند عمل نمايند(علي ، 2013).
در واقع توانمند سازي ظرفيت هاي بالقوه اي را براي بهره برداري از سرچشمه توانايي انسان در اختيار مي گذارد. انديشمندان مديريت تحول و بهسازي سازمان، توانمندي كاركنان را به عنوان يك راهبرد اثرگذار بر عملكرد نيروي انساني و در نتيجه بر عملكرد سازماني معرفي كرده اند. مسلما سازماني موفق تر است كه نيروي انساني توانمند و متعهد داشته باشد، چرا كه توانمند سازي يكي از جديدترين تكنيك ها براي افزايش اثربخشي و كارايي از طريق افزايش تعهد و رفتار شهروندي سازماني نيروي انساني به حساب مي ايد(سيد عامري و اسمعيلي،1390).

نويسندگان:
دكتر مرحمت همت پور
عضو هيئت علمي گروه معلمان، دانشگاه ازاد اسلامي واحد رشت
انسيه هدايتي
دانشجوي كارشناسي ارشد مديريت بازرگاني، دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت
دانلود مقاله با لينك مستقيم

منبع: TMBA