شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- مراسم نكوداشت روز روابط عمومي با حضور اساتيد و مديران روابط عمومي توسط اداره كل روابط عمومي سازمان اوقاف و امور خيريه كشور، دبيرخانه كنفرانس بين المللي روابط عمومي ايران و موسسه كارگزار روابط عمومي در هتل ارم تهران برگزار شد. در اين مراسم، دكتر محمدرضا صادق مشاور رسانه اي رييس جمهور مطالبي ايراد نمودند كه در پي مي آيد:

 ابتدا روز روابط عمومي را تبريك مي گويم. همانطور كه دكتر روحاني در روز شنبه 27 ارديبهشت سال جاري در بيانات خودبه اهميت ارتباطات و فعاليت هاي روابط عمومي اشاره كردند و آنچه كه در قلمرو عملكردي و كار ويژه شما كارگزاران روابط عمومي است، در واقع همان چيزي است كه در دولت تدبير و اميد تلاش مي كند تا به اين مفاهيم ملتزم باشد و كوشش خواهد كرد تا آن را عملياتي كند تا راهي براي توسعه ي فعاليت هاي روابط عمومي و ارتباطي باشد.

اما بحث مورد نظر من از اينجا شروع مي شود كه نگرش و باور انسان چگونه شكل مي گيرد. اين سؤالي است كه علماي منطق و شما عزيزاني كه در عرصه ارتباطات مطالعه، كاوش، تحقيق و اقدام مي كنيد، تا حدودي هر يك از منظر خودتان براي پاسخ به اين سؤال ايده، نظر و طرح داريد. ولي آنچه را كه مورد نظر منطقيون است را مطرح مي كنم. به اين معنا كه نگرش و باور انسان بر اساس نوع و مكانيسم تفكر شكل مي گيرد.اگر ما اين را مفروض بگيريم و بعد سير تفكر و انديشيدن را بر اساس آنچه كه علماي منطق به آن مي پردازند، مدنظر و توجه قرار دهيم، سير تفكر و انديشه انسان را در واقع كشف مجهولات از راه استفاده و كنار هم قرار دادن معلومات موجود خودشان تعريف مي كنند. يعني با مدد گرفتن از معلوماتي كه از طريق مختلف بدست مي آورند، نقطه عظيمت انديشه را آغاز مي كنند و بعد سيري كه صورت مي پذيرد در واقع به كشف مجهول ممكن خواهد شد.

حال اگر اين فرض دوم را هم بپذيريم كه اين مكانيزم اتفاق مي افتد، هرگونه آگاهي بخشي و اصلاح در انديشه انسان بايد ديد كار چه افرادي است. كار شما كارگزاران روابط عمومي ها است. به اين معنا كه شما در آگاهي و نگرش انسان ها تغيير ايجاد مي كنيد و با آگاهي بخشي كه انجام مي دهيد معلومات انسان ها را افزايش مي دهيد و نقطه عظيمتي را كه براي انديشه آنها است را قوام ببخشيد.

كاري كه توسط شما عزيزان در حوزه فعاليت روابط عمومي ها صورت مي پذيرد، بر اساس مفاهيم نظري در سه قلمرو مخاطب، رسانه و پيام قلمداد مي شود. حال چرا اين سه قلمرو را برعكس بيان كردم، به اين دليل است كه تصور مي كنم كاري كه روابط عمومي ها در شرايط موجود با توجه به كار ويژه و كاركردي كه دارند و مخصوصاً در كار روابط عمومي در كشور، بايد ابتلاء در شناخت و رصد مستمر نگرش مخاطبين داشته باشد و در اين صورت است كه مي تواند مرحله بعدي را به انجام برساند يعني خودش را تعريف كند كه در كجاي اين فرآيند قرار دارد.

از شناخت مخاطب و آگاهي يافتن از نوع نگرش مخاطب است كه روابط عمومي ها كارشان آغاز مي شود و اگر اين كار را انجام دهند و مستمراً در كاووش و واكاوي قلمرو انديشيدن و نوع نگرش مخاطبين خود باشند، در آن زمان است كه مي توانند متناسب با شناختي كه از مخاطب پيدا مي كنند، در توليد پيام كمك كنند كه در دستگاه هاي اداري، مؤسسات و سازمان ها معمولاً پيام را برگرفته از افعال مي دانند كه بالاخره سياست گذاران، راه برندگان و هدايتگران آن مجموعه اين كار را انجام مي دهند.

هنر روابط عمومي به نحوه ساخت، شكل دهي و آماده سازي آن است و مرحله سوم كه بحث ميانه اين فرآيند است، يعني شناخت مخاطب و رصد مستمر و نگرش مخاطب را دستگاه روابط عمومي انجام داده است و به مجموعه هايي كه پيام را توليد مي كنند، كمك مي كند و بعد از آن رسانه راانتخاب مي كند. اگر اين فرآيند به اين شكل توسط روابط عمومي ها در كشور و در شرايط موجود انجام شود، به نظر مي رسد بخش زيادي از مشكل حل خواهد شد.البته مشكلات ساختاري كه در قبال كاركرد روابط عمومي ها و انجام مأموريت هاي آنها است، در جاي خود محفوظ اما چنانچه روابط عمومي ها اين توفيق را پيدا كنند و بناي دولت هم بر اين است كه همكاري، همراهي و زمينه سازي را در بستر هاي علمي براي تقويت فعاليت روابط عمومي ها داشته باشد تا از مخاطب و نوع خواسته او براي ساماندهي نگرش مخاطب شروع كند و در توليد پيام هاي صحيح و مبتني بر حقيقت افعال كمك كند تا انجام بپذيرد و بعد از ابزارهاي متنوعي كه وجود دارد، استفاده كند و آن تغيير و اصلاح نگرش و آگاهي بخشي را براي مخاطبين درپي داشته باشد.

نوع كنش رفتار، ارتباط و تعاملات بين انسان ها را نمي توان ناديده گرفت. قلمروهاي علمي و تئوري جاي خود را دارند اما خصلت اصلي كه عناصر روابط عمومي و عزيزاني كه در اين عرصه مهم تلاش مي كنند، بايد داشته باشند شرط لازم تعامل بهينه و ارتباطات گيري مناسب است كه بخش اعظم كار را تسهيل مي كند.

اما نكته پاياني درباره هدفمندي يارانه است كه اگر نوع تبليغاتي را كه صدا و سيما انجام داد، انجام نمي گرفت و روابط عمومي ها عهده دار مي شدند، اين امر بهتر به نتيجه مي رسيد. در واقع يك تكليفي را دولت بر اساس قانون تبصره 21 بودجه سال 93 بند "و" داشت. مقرر كرد كه دولت بايد براي نيازمندان جامعه كه متقاضي دريافت رايانه نقدي هستند فرصتي فراهم كند تا ثبت نام كنند و بعد تقاضا را عرضه كنند و نيازمند بودن آنها را دولت بپذيرد و اگر خلاف آن بر دولت مبرهن شد، جريمه هم دارد كه تا سه برابر بايد باز گردانند.

اولين جلسه در اين رابطه با مسئولين روابط عمومي دستگاه هاي دولتي بود كه به عنوان روساي مراكز روابط عمومي ها بود كه در آنجا طرح بحث كرديم و حتي پيوست هاي رسانه اي به معناي اقدام در قبال تبيين اين جنبه از قانون كه دولت موكلف به اجراي آن است را ارايه كنند. البته اين كار به شكل مناسب صورت نپذيرفت. مي خواهم بگويم كه دولت هم اين توجه را به روابط عمومي ها داشته است و البته مزايا و محدوديت ها را هم مي دانستيم. صدا و سيما براي اين منظور اقداماتي انجام داد.

اصل موضوع انجام وظيفه اي بود كه دولت بايد انجام مي داد. اين توجه از سوي مسئولين دولت است كه روابط عمومي در جايگاه اول هستند كه اگر قرار است كاري انجام شود، روابط عمومي ها بايد محوريت داشته باشند. سياست كلي اطلاع رساني دولت هم بناي اين را ندارد كه همه ابعادي را كه انجام مي دهد را بخواهد چندين برابر روي آن تبليغ كند و بيشتر حقيقتي كه دارد به آن بپردازد.از طرفي ديدگاه ها و نقطه نظرات دولت مطرح شود و از طرف ديگر نيز بازخورد نقطه نظرات در نزد افكار عمومي دريافت شود.

همچنين دولت نسبت به نقد و اظهار نظر منصفانه و عالمانه نسبت به افعال خود اين نگاه را دارد كه اين فرصت را فراهم كند و اگر دكتر روحاني فرمودند كه تخريب اتفاق نيافتد... دولت نيز تصميم دارد از هر آنچه كه به عنوان ابزار اطلاع رساني است به شكل صحيح ان استفاده شود.

منبع مرجع: http://www.shara.ir/view/11038/نگاه-متفاوت-دولت-تدبير-و-اميد-به-روابط-عمومي