شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : راهي براي حضور زنان در گوشه اي از دفتر روابط عمومي
جمعه، 2 خرداد 1393 - 11:11 کد خبر:10985
تنها 4.8 درصد از زنان فرصت حضور را در ميان 500 جايگاه مديريتي پيدا مي كنند. اين ميزان براي روابط عمومي هاي داخلي، در آژانس ها و در داخل سازمان نيز از ميان 1000 جايگاه موجود نيز 4.8 درصد است و مردان تمايل زيادتري دارند كه گوشه دفتر را اشغال كنند.

همايش زن و روابط عمومي(PRWOMEN)- نخستين چيزي كه در ورود به غالب گردهمايي هاي تخصصي ارتباطات مطرح مي شود، درصد بالاي زنان در مشاغل روابط عمومي است. بسياري از آنها فوق العاده هستند، آنها مورد تاييد و مناسب براي اتخاذ موقعيت هاي مديريتي در شركت هاي امريكايي مي باشند.


با اين حال واقعيت قابل توجه اين است: تنها 4.8 درصد از زنان فرصت حضور را در ميان 500 جايگاه مديريتي پيدا مي كنند. اين ميزان براي روابط عمومي هاي داخلي، در آژانس ها و در داخل سازمان نيز از ميان 1000 جايگاه موجود نيز 4.8 درصد است و مردان تمايل زيادتري دارند كه گوشه دفتر را اشغال كنند.


اگر در اين ميان يكي از آنها قالب مسلط بود توسط برنامه جايزه زنان ارتباطي نيويورك كه در ماه گذشته اعطا شد منتشر مي شد، اين مساله نشان مي دهد كه تغييرات اجتماعي در شرايط انجماد طبيعي موجود تنها در حالي اتفاق مي افتد كه اقدامات عمدي توسط افرادي كه فراتر از منافع شخصي و آني خودشان مي انديشند و جوامعي را با اهداف مشترك مي سايند، اتفاق مي افتد.


تنها كسي كه مستحق است يا درآمدهاي رهبري شركت را بدست مي آورد و حقوق صاحبان سهام را مي پردازد از زنان در مقياس وسيع استفاده نمي كند. اين امر تنها از طريق اقدامات مشترك امكان پذير است. زنان موفق در ارتباطات مي توانند به علاوه دلايل ارتباط خود با ساير زنان همانند خودشان ايده ها و الهامات خودشان را به اشتراك بگذارند.


ليز كاپلو، رئيس زنان نيويورك در ارتباطات، و رئيس و مدير عامل آژانس روابط عمومي كاپلو، انرژي خود را در سال گذشته بر توسعه زنان در تمام ابعاد مشاغل ارتباطي متمركز كرده اند.


كاپلو مي گويد: «ما نيازمند برجستگي روز به روز و اتصال با سايرين هستيم تا به ما كمك كنند و گام هاي بعدي را در زندگي حرفه ايمان بر داريم.» وي مي افزايد: «به ويژه با زنان در درجه ميانه شغلي با موانعي روبرو هستيم. آنها به اعتماد نياز دارند، آنها نيازمند اين هستند كه تحت آموزش قرار بگيند. زنان در درجه هاي بالاي رهبري مي خواهند مربي باشند، اما ما نياز داريم كه بيايند و به زناني كه در درجه مياني حرفه اي قرار دارند داستان هايشان را بگويند.»


مربي گري زمان بر است، اما نياز نيست كه برنامه اي براي مربي گري در يك شركت راه اندازي شود يا يك نفر به اين منظور از سازماني حرفه اي وارد كرد. به جاي آن بايد سعي كرد مواردي كه در ذهن داريد بيان كنيد يا همانطور كه كاپلو انجام داده، داستانسرايي و گفتگو كنيد.


وي مي گويد: «در مواردي كه روال هاي فرهنگي چالش برانگيز است بايد آموزش همديگر را شروع كنيم.» در ادامه وي مي افزايد: «ما واقعا بايد درباره آن صحبت كنيم. ما ارتباطگر هستيم. اگرچه اين جوانا كولس يكي از صد زن قدرتمند در جايزه ماتريكس باشد، به منظور ايجاد تغيير بايد گفتگو كنيم. و ما براي بدست آوردن شركت هاي امريكايي بايد به گونه اي عمل كنيم كه آنها استفاده از زنان را يك موقعيت برنده-برنده ببينند و در نهايت نخواهند كه موقعيت استفاده از استعدادهاي ما را از دست بدهند.»


اگر مي خواهيد توانايي خودتان را براي مربيگري به محك آزمون بگذاريد، همه چيزي كه نياز داريد اين است كه از راهنماي ساده مربيگري استفاده كنيد. اين راهنما توسط كاپلو اينچنين مي گويد:
1. اطلاعات را به آساني به اشتراك بگذاريد.


2. زماني را براي گوش دادن و پرسيدن سوالات اختصاص دهيد.


اين همه كاري است كه شما بايد به اين منظور انجام دهيد. اكنون مي توانيد از پاي اين يادداشت بلند شويد و در كسوت يك مربي فعاليت كنيد.

 

منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)
مترجم: عادل ميرشاهي (سردبير شارا)