مقدمه :
به موازات آنكه بشتر پيچيده تر مي شود، معيارهاي افراد براي رضايت مندي نيز متنوع مي شود. در دنياي پست مدرن، مصرف كنندگان، ادراكات متفاوتي دارند و حتي مصرف كنندگان مشابه،داراي خواسته هاي متفاوتي در زمينه هاي مختلف هستند. گرايش بازاريابي، در حال تغيير از تمركز بر محصول عيني (كه به يك شكل ارائه مي شد) به تمركز بر محصول ذهني همراه با معاني متفاوتي از كالاها و خدمات است. اين پارادايم جديد در بازاريابي پست مدرن، همراه با افزايش رقابت، گسترش و بسط يافته است. امكان انتخاب هاي زياد، به مشتريان آزادي مي دهد تا بدون هيچ تعهدي به شركت يا نام تجاري ويژه، انتخاب خود را تغيير دهند. اين نوع رفتار غيرقابل پيش بيني مصرف كننده، بازاريابان را به چالش مي كشد.
در عصر پست مدرن، مرزهاي بين مشتري-سازمان در بازار، مصرف كننده-كارمند، سازمان-فرد نامشخص شده است. دوره مدرن رو به پايان است و دوره¬ي پست مدرن آغاز شده است؛ دوره اي بلند مدت از ايده هاي متضاد به وجود آمده است كه فرايندهاي توليد را از فرايندهاي مصرف، كار را از تفريح، اقتصاد را از فرهنگ، زن را از مرد، حقيقت مداري را از نماد مداري، مركز را از حاشيه، ناحيه را از جهان و واقعي را از مصنوعي جدا نمي كند. مباحث "پست مدرنيسم و رفتار مصرف كننده" در اواخر دهه 1980 و اوايل دهه 1990 آغاز شد.