شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- پیش از جنگ 8 ساله عراق و ایران، روزنامه های ایران هرسال به مناسبت عید نوروز، جز در سالهایی که 29 اسفند (روز ملی شدن نفت) مصادف با پنجشنه بود و یا اینکه چهارم و پنجم فروردین به جمعه می افتاد، تنها سه روز تعطیل بودند [که اینک 15 ـ 16 روز! و احتمالا به دلیل نبود اعلان و تکفروشی چشمگیر]. از آنجاکه وقوع رویداد تعطیلی نمی شناسد، در آن زمان [پیش از انقلاب] در آن 3 و یا 4 و 5 و گاهی 6 روز تعطیلی، در روزنامه ها «کشیک» برقرار می کردند ـ همچنین در خبرگزاری پارس و رادیوتلویزیون. افرادی که قرار بود در آن چند روز کارکنند، در مورد روزنامه ها باید قادر بودند که درصورت لزوم «فوق العاده = Extra» منتشر کنند و در خبرگزاری با مقامات بسیار بالای کشور تماس داشته باشند و از چنان معلومات و تجربه برخوردار باشند که بتوانند به پرسش های آنان پاسخ دهند و در رادیوتلویزیون ـ در نیمه شب و ساعات پس از آن، رأسا به پخش یک خبر حساس و یا تردیدآور تصمیم بگیرند ـ تصمیمی که برای کشور درد سر سیاسی ایجاد نکند.
    یک مورد از خاطرات مولف این تاریخ آنلاین از این کشیک بودن هایش از این قرار است:
        

    
     بیست و پنجم مارس 1975 بود که یک خبر با عناوین بسیار ـ بسیار فوری روی تله پرینترهای خبرگزاری ها قرارگرفت. این خبر چند سطری حاکی از تیرخوردن فیصل بن عبدالعزیز آل سعود پادشاه وقت کشور سعودی ـ 69 ساله ـ در کاخ سلطنتی ریاض در تالار ویژه ملاقات ها به دست برادرزاده 31 ساله اش «امیرفیصل ابومساعد» بود. در روزنامه اطلاعات کشیک داشتم. در اطاق خبر، من بودم، یک عکاس (فتوژورنالیست) و یک راننده (شوفُر).

    خبرهای فوری خبرگزاری ها حکایت از انتقال ملک فیصل به بیمارستان داشت و هنوز معلوم نبود که از لحاظ مرگ و زندگی در چه وضعیتی است. خبرهای بعدی نشان می داد که دو گلوله به ناحیه سر او اصابت کرده بود. با تجربه ای که از گلوله خورده ها و اصابت گلوله به سر داشتم که احتمال زنده ماندن ضعیف است، بدون درنگ با کشیک های حروفچینی، صفحه بندی و ماشین چاپ (روتاتیف) که در خانه هایشان باید گوش بزنگ بودند تلفنی تماس گرفتم و راننده کشیک را برای آوردن آنان فرستادم. جریان را به مهندس کُردبچه سردبیر وقت روزنامه خبر دادم که خانه اش در تجریش ـ ایستگاه باغ فردوس بود، گفت که مطالب و عکس ها (عکس های آرشیوی و دریافت شده ازدستگاه تله فتو) باید به اندازه یک صفحه روزنامه آماده شود و پشت آن صفحه را هم با اخبار نوروزی دیگر پُر کنیم تا اگر فیصل فوت شود، همان ساعت یک فوق العاده دو صفحه ای (یک ورقی) منتشر سازیم و آرایش این دو صفحه با «عباس مژده بخش» مدیر صفحه بندی روزنامه خواهد بود که تا چند دقیقه دیگر آنجا خواهد بود.
    اخبار خبرگزاری ها از آن لحظه تقریبا تماما درباره رویداد ریاض بود و تفسیرها و اظهارنظرهای مربوط و هر تفسیر و اظهارنظر بر پیچیدگی مسأله می افزود ازجمله:
    ـ ملک فیصل [که از 1964 پادشاه شده بود و پیش از آن یک بار وزیر امور خارجه و دو بار نخست وزیر بود و با برادرش ـ پادشاه وقت که فردی ولخرج و خزانه خالی کن بود درگیری داشت] یک اصلاح طلب بود، سازمانهای اداری و مدیریت هارا مدرنیزه کرده و به رغم مخالفت های داخلی، فرستنده تلویزیون ایجاد کرده و آموزش و پرورش را به دختران تعمیم داده بود و بنابراین، دشمنان داخلی متعدد داشت.

    ـ ملک فیصل از ناسیونالیسم فلسطینی حمایت می کرد و با این کار، باعث دشمنی اسرائیلی ها شده بود. وی همچنین خواهان وحدت عربی به صورتی دیگر (متفاوت از تز جمال عبدالناصر و قذافی) بود.

    ـ ضد کمونیسم بود و با گسترش نفوذ مسکو در جهان عرب بویژه در عراق، سوریه، مصر و یمن مخالفت داشت و به مخالفان کمونیسم و مسکو کمک می رسانید و در نتیجه، روس ها دشمن خونی او بودند.

    ـ سهم بیشتری از درآمد نفت برای دولت سعودی می خواست که در انحصار یک کمپانی آمریکایی ـ سعودی بود. دستگاه تبلیغاتی شوروی از این موضوع بهره برداری کرده و احتمال داده بود که ترور فیصل ممکن است به ترغیب سازمان اطلاعات آمریکا صورت گرفته باشد!.

    ـ به استناد نقشه های جغرافیایی امپراتوری ایران از آغاز تاسیس تا سال 637 میلادی که سراسر مناطق غربی و جنوب غربی خلیج فارس ازجمله کویت، قطیف، حساء، جزایر بحرین و شبه جزیره قطر جملگی «بحرین» خوانده می شدند و گوشه ای از قلمرو آن امپراتوری بودند، به کویت، جزایر بحرین و قطر نظرداشت و ....

    در عین حال، گزارش ها و تفسیرهای متعدد درباره امیرفیصل ابومساعد (ضارب) نیز واصل شده بود که نشان می داد:
    ـ فیصل ابومساعد که درچند دانشکده در آمریکا و بعدا در بیروت تحصیل می کرد شاگرد درس خوانی نبود و به همین سبب دائما تغییر دانشگاه می داد، معتاد به مواد مخدر شده بود، در آمریکا یک دوست دختر داشت و به همین دلایل، ملک فیصل کمک مالی به اورا به 3 هزار و پانصد دلار کاهش داده بود و این مبلغ برای یک معتادِ ولخرج کافی نبود و به وطن بازگشته بود تا ....
    ـ «ضارب» مرگ برادر خودرا قتل و ماموران دولتی را مسئول آن می دانست و ....
    گزارش های تکمیل شده بعدی چنین ترسیمی از قضیه داشت:

    فیصل ابومساعد که کینه عمویش (ملک فیصل) را به سبب کاستن از مقرری اش (کمک مالی و پرداخت ماهانه) به دل گرفته بود در حالی که یک رِوِلوِر در زیر عبای خود پنهان کرده بود با استفاده از وقت دیدار عمومی ملک فیصل وارد تالار مربوط در کاخ سلطنتی شده بود. ملک فیصل که عادت داشت در برابر هر دیدارکننده سر خودرا پایین آورد تا این فرد بر آن بوسه زند، در برابر امیرفیصل ابومساعد هم چنین کرد که وی به جای بوسه، دو گلوله به سر او زد که گارد کاخ وی را دستگیر کرده و بازجویی از او ادامه دارد.
    خبر بعدی خبرگزاری ها، اعلامیه کاخ سلطنتی ریاض مبنی بر درگذشت ملک فیصل بود و با این خبر، انتشار فوق العاده روزنامه اطلاعات (شماره اِکسترا) قطعی شد. سابقه کارها، بیوگرافی و عکس های ملک فیصل از آرشیو روزنامه گرفته شد و شماره فوق العاده انتشار یافت و نفس راحتی کشیدیم. [امیرفیصل ابومساعد پس از محاکمه، نزدیک به سه ماه بعد ـ هجدهم ژوئن 1975 ـ در ملأ عام گردن زده شد. دولت سعودی اخیرا تصمیم گرفته است که اعدام با شمشیر در ملأ عام ـ میدان شهر ـ را به شلیک گلوله در محوطه زندان تبدیل کند.].
    ملک فیصل که برخلاف سایر شاهزادگان سعودی یک همسر بیش نداشت در گوری ناشناخته مدفون شده است. در پی درگذشت ملک فیصل، پرنس خالد برادر او و ولیعهد وقت سعودی بر جایش نشست.