شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- نوشیروان کیهانی زاده- نیمه شب 24 اسفند 1357 محاکمه امیر عباس هویدا که 13 سال نخست وزیر ایران بود در دادگاه اسلامی انقلاب که در زندان قصر به ریاست صادق خلخالی تشکیل جلسه می داد آغاز شد و پس از چهار ساعت، ادامه آن به بعد موکول گردید. این جلسه دو روز پس از اعدام 12 نفر از جمله سپهبد نادر جهانبانی، سرلشکر ولی زند، محمود جعفریان (دبیرکل سابق حزب رستاخیز، معاون پیشین سازمان رادیو ـ تلویزیون در امور اخبار، و مدیر عامل خبرگزاری پارس) و پرویز نیکخواه مشاور سیاسی سابق مدیر عامل سازمان رادیو ـ تلویزیون انجام شد.

     در جلسه محاکمه، کیفر خواست دادستان انقلاب قرائت شد که در آن با ذکر 16 مورد اتهام از جمله مفسد فی الارض و محارب با خدا، برای هویدا تقاضای مجازات اعدام شده بود.

     در بند 4 کیفر خواست، هویدا متهم به اقدام بر ضد حاکمیت ملی با حفظ سلطان دست نشانده آمریکا شده بود. در بند 5 هویدا به واگذاری هرچه بیشتر منابع زیرزمینی کشور به بیگانگان متهم گردیده بود. در بند 6 نوشته شده بود که هویدا باعث بسط نفوذ آمریکا در ایران شده بود و در این بند آمریکا به عنوان «امپریالیسم آمریکا» ذکر شده بود. در بند 7 چنین آمده بود: هویدا کشور را زیر شرایط اسارت بار آمریکا قرار داده بود. در بند 10، هویدا عضو و حامی فراماسیون خوانده شده بود و بالاخره در بند 16 هویدا متهم شده بود که به منظور دادن گزارش خلاف واقع، اشاعه اکاذیب و جعلیات و سانسور جهت به استثمار کشیدن ملت، در روزنامه های دست نشانده سردبیران جیره خوار گمارده بود. هویدا همچنین متهم شده بود که با تجزیه کشور و جدا شدن بحرین (قانونا استان چهاردهم) و استقلال آن (که خواست آمریکا بود) موافقت کرده و پیشنهاد آن را شخصا در مجلس مطرح ساخته بود.

    پس از این که نوبت به هویدا رسید که از خود دفاع کند، وی همه این اتهامات را رد کرد.