شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-نوشیروان کیهانی زاده- کمپانی رسانه ای «سکریپس Scripps» مالک ده کانال تلویزیونی، 15 روزنامه، یک خبرگزاری و دهها فرستنده رادیویی و مجله از 27 فوریه 2009 انتشار یکی از روزنامه هایش ـ راکی ماونتین نیوز Rocky Mountain Newsـ را متوقف ساخت و اعلام کرد که زیاندهی رسانه های چاپی و صوت و تصویری ادامه دارد که به لحاظ اقتصادی تحمل پذیر نیست.

 «راکی ماونتین نیوز» که در دنور Denver انتشار می یافت و 96 نویسنده و خبرنگار در آن مشغول بکار بودند دو ماه دیگر 150 ساله می شد. این روزنامه در سال 2008 شانزده میلیون دلار زیان روی دست کمپانی ناشر آن گذارده بود و در طول 14 ماه گذشته هر ماه بطور متوسط 14 هزار مخاطب از دست داده بود. آخرین شماره این روزنامه که مربوط به 26 فوریه است در 52 صفحه و با تیتر "خداحافظ" انتشار یافته بود. جان تمپل John Temple سردبیر اجرایی «راکی ماونتین نیوز» در اجتماع روزنامه نگاران که در «دنور» برپا شده بود گفت که تلاش کمپانی برای یافتن یک طالب خرید برای روزنامه حتی به بهای نازل (زیر قیمت ازریابی شده) به جایی نرسید و مجبور به بستن آن شد. وی چنین افزود: گسترش آنلاین ها و نیز کمبود روزنامه نگارانی که بتوانند خودرا با شرایط قرن 21 تطبیق دهند و در چنین بازار و شرایطی کار کنند؛ رسانه های چاپی ـ جز مجله ها ـ کانال های تلویزیونی، ولی نه رادیوها را دیر و یا زود به سرنوشت ما دچار خواهند کرد. زیرا که مخاطبان همان مطالبی را که ما در اختیارشان می گذاریم ساعت ها زودتر، آسانتر، کلاسه شده، از چندین منبع و به رایگان در اینترنت مطالعه می کنند و دیگر، نیازی به خرید و خواندن روزنامه و دیدن تلویزیون ندارند؛ مگر اینکه تحول ایجاد کنیم. ما تلاش کردیم تا مطالب دیگری به آنان بدهیم که موفق نشدیم به حد کافی روزنامه نگار که بتوانند این نوع مطالب را تهیه کنند و مطابق حوصله مخاطب قرن 21 که مجهز به سواد کامپیوتر است بیابیم؛ حتی با دستمزد ماهانه 20 هزار دلار. روزنامه نگاران نسل نو بمانند سایر مردم می خواهند از زندگی لذت ببرند، نمی خواهند بمانند نسل پیش از خود زندگی کنند که روزنامه نگار باشند و لذا از خواب و آسایش خود نمی زنند و فداکاری حرفه ای هم که لازمه روزنامه نگار بودن است نمی کنند زیرا که عاشق نیستند ـ عاشق ژورنالیسم. تمپل گفت که توقف انتشار چاپی یک روزنامه دلیل مرگ آن نیست و ادیشن آنلاین ادامه یافت که هزینه اش پنجاه برابر کمتر است، اعلان چندانی هم از دست نمی رود به این شرط که مطالب عمدتا محلی و اختصاصی باشد.

    مسئله تنها مربوط به «راکی ماونتین نیوز» نبوده است؛ از پانزدهم دسامبر 2008 تا 27 فوریه 2009 (ظرف 74 روز) 33 روزنامه آمریکایی اعلام ورشکستگی کردند و خودرا در پناه قاضیان دادگاههای مربوط قراردادند تا بتوانند بکار ادامه دهند. کمپانی رسانه ای معروف «هرست Hearst Corp» اعلام کرده است که اگر مشتری برای خرید [موسسه] روزنامه سانفرانسیسکو کرونیکل ـ روزنامه دوازدهم آمریکا ـ پیدا نشود آن را تعطیل خواهد کرد!. تیراژ سانفرانسیسکو کرونیکل که در سال 1865 (144 سال پیش) و پس از افتادن کالیفرنیا به دست دولت واشنگتن (شکست مکزیک در جنگ) و درجریان گلد راش (هجوم از شرق آمریکا به غرب برای استخراج طلا) تاسیس شده است در 14 ماه گذشته از یک میلیون نسخه به 345 هزار کاهش یافته و این کاهش با وجود داشتن یک تحریریه 275 نفری ادامه دارد و دلیل عمده آن، کهنه بودن مطالب و قرارداشتن آنها از قبل در اینترنت و به رایگان در دسترس مخاطبان بودن است. این روزنامه که زمانی «مارک تواین» در آن دارای ستون اختصاصی بود در سال 2008 پنجاه میلیون دلار زیان داده بود. کمبود نویسنده مناسب هم (نویسنده ای که خواست مخاطب قرن 21 را درک کند و توان برآوردن این خواست را داشته باشد) یکی دیگر از مشکلات این روزنامه است که بدون یافتن چنین نویسندگانی نخواهد توانست شکل و فرمت آن را تغییر دهد تا مطالبش با اینترنت فرق داشته باشد. به علاوه، اعلان های کلاسه شده (اصطلاحا نیازمندی ها) که «مخاطب نگهدار» بشمار آمده اند رو به کاهش گذارده اند زیرا که دهندگان این آگهی ها هم متوجه اینترنت و ماشین هایی نظیر «ای ـ بی» شده اند و یا اینکه آنها را به «شاپر» ها می دهند تا جداگانه چاپ کنند و به ضمیمه روزنامه ها توزیع و یا در فروشگاهها بگذارند.

    نیویورک تایمز که برای نخستین بار به زیاندهی افتاده است ماه گذشته مجبور شد از «Carlos Slim Helu کارلوس سلیم حلو» میلیاردر لبنانی تبار مکزیک 250 میلیون دلار وام بگیرد (که طبق یک شایعه، از مالکان این روزنامه شده است که از قرن نوزدهم متعلق به یک خانواده از یهودیان آمریکایی بوده است). این کارلوس سلیم ثروت خودرا از راه خرید یک کمپانی سلفون (موبایل) دولتی در آمریکای لاتین که خصوصی سازی شده بود به دست آورده است.

    لس آنجلس تایمز، بستون گلوب، سیأتل پست Seattle Post و ... از جمله روزنامه هایی هستند که دست به تعدیل نیرو زده و تا 20 درصد کارکنان خود و از جمله اعضای اتاقهای خبر را کاهش داده اند. برای مثال: چون بانو «Liz Smith لیز اسمیت» حاضر نشد که حق التحریر ستون او در «نیویورک پست» کاهش یابد، ناشر از خیر این ستون قدیمی گذشت و آن را حذف کرد که شنبه شب (28 فوریه 2009) این تصمیم از خبرهای شبکه های تلویزیونی بود. در این میان کمپانی های دارای کابل های تلویزیونی اعلام کرده اند که به علت کاهش روزانه مشترکان (مخاطبان تلویزیونها)، تصمیم گرفته اند که فعالیت خودرا تنها به شبکه داری اینترنت اختصاص دهند. مدتی است که برنامه های شبکه های تلویزیونی هم آنلاین شده اند.

    با توجه به این بحران بی سابقه، انجمن سردبیران آمریکا 27 فوریه 2009 اعلام کرد که اجلاس سالانه خودرا که قرار بود در این ماه در شیکاگو برگزار شود به تعویق انداخته است تا راهی برای مسائل رسانه ها بیابد. در 54 سال گذشته این نخستین بار بوده است کهبرگزاری این نشست مهم به حالت تعلیق در آمده است. این انجمن در 1923 تاسیس شده است. مسئله رسانه ها ارتباط زیاد به بحران مالی جاری ندارد زیرا که «گوگل» اعلام کرده که آگهی ها و در نتیجه درآمدش هفت درصد افزایش یافته است.