شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- جمعه شب، بیستم فوریه 2009 شبکه های تلویزیونی آمریکا دقایقی از بخش اصلی اخبار خود (بخش اخبار ساعت شش و نیم بعداز ظهر ـ پرایم تایم) را به گزارش مُردن گربه «بیل کلینتون» رئیس جمهور پیشین آن کشور، و همراه با عکس اختصاص داده بودند (عکس مقابل). در این دنیای پر از خبر ـ دنیایی که در حال تغییر دادن مسیر تاریخ است، دنیایی که در یک بحران اقتصادی دست و پا می زد، ناآرامی و بپاخیزی ها را نظاره می کرد و ... انتخاب خبر مُردن گربه سابق کاخ سفید واشنگتن برای پخش در یک بخش خبری پُرمخاطب ـ بخشی که 30 دقیقه بیشتر نیست تامل برانگیز بود و این سئوال به ذهن می آمد که آیا ژورنالیسم دچار ضعف و بحران شده است و یا تعمد درکار است؟!.

     این گربه کاخ سفید که Socks (جوراب) نام داشت هشت سال پیش از مُردن و پس از انقضای دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون به خانه منشی او بانو «بتی کوری» واقع در مریلند منتقل شده بود و در همین خانه هم مرده بود. کلینتون ها حتی حاضر نشده بودند که این گربه را به خانه خود ببرند و انتقال گربه به خانه شخصی «بتی» به این سبب بود که بدون صاحب مانده بود. آیا جای این خبر در بخش اساسی اخبار شبکه های تلویزیونی است؟!. پخش خبر و تصویر آن در کانال تلویزیونی حیوانات و بخش های سرگرمی و ... عیبی ندارد ولی جای آن در بخش اخبار ساعت شش و نیم بعد از ظهر نبود. انتخاب چنین مطلبی برای پخش در بخش اخبار در «پرایم تایم» همچنین این توهم را در ذهن به وجود می آورد که شاید مدیران اخبار نخواسته بودند که همه رویدادهای آن روز پخش شود و مخاطبان که با پرداخت هزینه ماهانه، مشترک کمپانی های کابل تلویزیونی و انتقال ماهواره ای هستند در جریان خبرهای مهمتر قرارگیرند و به این ترتیب از «حق دانستن» محروم شده بودند. طبق قواعد دبیری خبر، ادیتور باید از میان اخباری که در دست (روی میز) دارد مهمترین، پرمخاطب ترین و فوت شدنی ترین آنهارا برای انتشار و پخش در جای محدود خود برگزیند و هنر و مهارت او در همین انتخاب درست و قراردادن هرچه بیشتر مطالب مهم و فوری در آن جای کم نهفته است و ....