شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- اخیرا در خبری خواندیم: «دکترحمیدقاسمی، مشاور رسانه ای وزیر ورزش و جوانان درجمع اصحاب رسانه های ورزشی، تدوین نظام نامه جامع روابط عمومی و رسانه را یکی از برنامه های خود پس از انتصاب در این پست اعلام کرد.»

تدوین نظام نامه یکی از وظایف روابط عمومی است که طی آن روابط عمومی با در نظر گرفتن یک سری از عوامل، اقدام به برنامه ریزی در خصوص برنامه های مختلف خود اعم از برنامه های رسانه ای و غیر رسانه ای می کند.

در واقع ما چیزی به نام نظام نامه روابط عمومی و رسانه در یک وزارتخانه نداریم. چراکه وزارتخانه خود به طور مستقل دارای رسانه نیست که نظام نامه بخواهد اعم از روابط عمومی و رسانه باشد. در واقع نظام نامه روابط عمومی در خود رسانه را به عنوان یک موضوع در میان سایر موضوعات پوشش می دهد.

بنابراین از آنجا که مشاور رسانه ای نظر کارشناسان را در این زمینه خواستار شده است، نخستین نظر این است که عنوان این نظام نامه نباید «روابط عمومی و رسانه» باشد. بلکه این نظام نامه نیز همانند تمام نظام نامه دیگر، تنها یک نظام نامه است.

این نظام نامه می تواند با عناوین «نظام نامه روابط عمومی»، «نظام نامه ارتباطی» و ... نامیده شود. اما قرار گرفتن نام رسانه در کنار نوعی ناهمگونی و حشو در عنوان نظام نامه تلقی می شود.

در یک نظام نامه روابط عمومی مسائلی از قبیل سیاستگذاری ها، اطلاع رسانی و مدیریت برنامه ها مورد بررسی دقیق قرار می گیرند.

در ضمن این برنامه مخاطبان برنامه روابط عمومی به طور کامل تحلیل شده و همچنین موقعیت و شرایطی واحدی که برای آن نظام نامه تدوین می شود، در داخل و خارج از کشور ارزیابی می شوند.

سپس با بهره گیری از الگوی SWOT یا الگوهای دیگر مدیریت، فرصت ها و موانع شناسایی شده و برنامه ریزی نظام مند بر مبنای داده های کمی و کیفی تنظیم می شود. همچنین در تدوین نظام نامه نیاز به بررسی محتوای پیام ها، ابزارهای پیام رسانی، روش های انتقال اطلاعات و پیام ها و زمان و مکان مناسب اطلاع رسانی وجود دارد.

در نهایت این مراحل اجرای نظام نامه به طور دقیق نوشته شده و بودجه بندی می شود. هر نظام نامه پس از تصویب قابلیت اجرایی دارد.

 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)