مقدمه:
جهانی شدن  باعث کم شدن فاصله زمانی و مکانی شده و معانی جدیدی از سیاست، اقتصاد، فرهنگ، دولت، اقتدار و امنیت را ایجاد می کند. این پدیده سبب تحولی عظیم در حوزه مسائل مدیریتی شده است. مهمترین چالش ناشی از این پدیده شکسته شدن شکل های موجود، گسسته شدن انحصارها و پیدایش فضای رقابتی شدید در سطح بین المللی می باشد که همه نظام های اجتماعی برای حفظ حضور خود در این عرصه مجبور به تامین الزامات رقابتی شدن و کسب ظرفیت رقابتی هستند. شناخت فرهنگ و هویت ملی هر کشوری در عرصه جهانی متضمن اعلام موجودیت آن کشور چه بصورت اشاعه فرهنگ ملی و چه بصورت صدور کالا و خدمات می باشد. در مدت 20 سال گذشته اهمیت نیروی کار منعطف خوب برانگیخته  شده و بسیار ماهرانه آشکار شده است. در حال حاضر از واحد منابع انسانی انتظار می رود که ارزشی را به سازمان بیافزاید نه اینکه فقط  هزینه ای برای سازمان ایجاد کند.
مدیریت منابع انسانی جهانی برای تربیت و مدیریت کارکنانی که در بخش های استراتژیک و عملیاتی با تناقضاتی مواجه اند و نیز برای کسانی که توانایی مدیریت بر فرهنگ های گوناگون را دارند قالب سازمان یافته مناسبی ارائه می کند. فرایند جهانی شدن نیازمند تغییر فکری فزاینده ای درباره نقش و ابزارهای مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی است.