چکیده :

مقاله­ی حاضر رابطه­ی بین جهانی شدن و میزان دنیاگرایی در بین زنان را در شهر­های تهران، شیراز و استهبان مورد مطالعه قرار داده است.  چارچوب نظری پژوهش برگرفته از آرای رابرتسون و گیدنز درباره فرایند جهانی‌شدن و هویت می­باشد.  برای آزمون فرضیه ها 2200 نفر بین سنین 16 تا 45 سال به شیوه نمونه گیری تصادفی در این سه شهر انتخاب شده­اند.  روش تحقیق این مطالعه، پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه‌ است.  نتایج به دست آمده در سطح تحلیل رگرسیونی نشان داده‌اند که متغیر هویت اجتماعی مدرن، نوگرایی و نگرش نقش جنسیتی تساوی‌گرایانه بر روی هم نزدیک به 33 درصد از کل رفتار دنیاگرایانه‌ی زنان را در سه شهر مورد مطالعه، تبیین می­کنند.  این پژوهش نشان می­دهد که تقویت ارزش­های دینی و بالا بردن آگاهی زنان از تغییرات و فرایند جهانی­شدن نیازمند برنامه­ریزی و پژوهش برای تبدیل تهدید­های جهانی شدن به فرصت و ظرفیت برای زنان جامعه می­باشد.