درباره شارا | تماس | جستجوی پیشرفته | پیوندها | موبایل | RSS
 خانه    تازه ها    پایگاه اخبار    پایگاه اندیشه    پایگاه کتاب    پایگاه اطلاعات    پایگاه بین الملل    پایگاه چندرسانه ای    پایگاه امکانات  
پنجشنبه، 9 فروردین 1403 - 16:05   

ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX

  ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX


ادامه ادامه مطلب یک

4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند

  4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند


ادامه ادامه مطلب دو

ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد

  ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد


ادامه ادامه مطلب سه

انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد

  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد


ادامه ادامه مطلب چهار

   آخرین مطالب روابط عمومی  
  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟
  فناوری سلامت پوشیدنی: روند نوظهور با پتانسیل عظیم
  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد
  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد
  آژانس‌های روابط‌عمومی جهانی برای راه‌اندازی کمپین بحران آب و هوایی UNDP/ICCO همکاری می‌کنند
  ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد
  4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند
  ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX
  نوآورترین شرکت‌های جهان در سال 2024
  چت‌بات آرنا (Chatbot Arena)
ادامه آخرین مطالب روابط عمومی
- اندازه متن: + -  کد خبر: 5017صفحه نخست » پیشخوان شارا-پیشنهادهای کاربران روابط عمومیجمعه، 15 شهریور 1392 - 22:15
دولت تدبیر، بر چه تدبیر کند؟
میرزابابا مطهری نژاد
  

شارا- در فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری در جمع خبرگان رهبری، دو نکته وجود داشت که افق های گسترده ای را فراروی دولت تدبیر و امید باز کرد. گشوده شدن چنین افق های بازی را باید یک فرصت و یک موهبت و یک شانس برای دولت یازدهم به حساب آورد . این دونکته عبارتند از :
- آرمان گرایی باید همراه با نگاه به واقعیات باشد .
- نرمش و انعطاف هنرمندانه و قهرمانانه در همه عرصه های سیاسی مورد قبول است
در این یاداشت بر نکته اول نگاهی می اندازم و نکته دوم که بسیار اهمیت دارد را فعلاً ورود نمی کنم .


پر واضح است که نگاه به واقعیات به معنای تسلیم واقعیات شدن نیست . واقعیات را اگر بزرگتر از آنچه که هستند ، ملاک قرار دهیم و تسلیم انها شویم ، شرایطی شده ایم ، یعنی شرایط برای ما ارزش آفرین می شوند یا ارزش ها را به جای این که از اصول بگیریم ، از شرایط می گیریم ، که خیلی بد است . اگر واقعیات را نادیده بگیریم ، ایده آلیست یا ذهن گرا می شویم ، که این هم بد است . به میزانی که واقعیات را بزرگ تر از آنچه که هستند ، ببینیم ، شرایطی و به میزانی که واقعیات را آنچنان که هستند ، نادیده بگیریم ، ذهن گرا می شویم . آنچه که سخن رهبری فراروی مسئولین از جمله دولت می گشاید ، این است که واقعیات را به همان اندازه که هستند ، نه کمتر و نه بیشتر ، مورد توجه قرار دهیم و با این توجه به سوی آرمان ها جهت گیری کنیم .


همین نکته ظریف است ،که تفاوت آرمانگرایی و آرمان طلبی را می نمایاند . آرمان طلبی واقعیات را نادیده می گیرد و می خواهد همه چیز را در ذهن و خیال خود حل کند. به جای آنکه از طریق بهبود نهاده ها و فرایند ها ارتقاء را پله پله حاصل کند ، به دنبال رویداد هایی است که یک باره و بی توجه به واقعیت ها او را به مطلوب برساند .


اما واقعیت ها یعنی آنچه که در ظرف جامعه اتفاق افتاده و یا اتفاق می افتد . واقعیت ها یعنی آنچه که خود می توانیم ببینیم و لمس کنیم و سایر افراد ( حقیقی و حقوقی ) هم اگر بخواهند می توانند ببینند و لمس کنند . بیکاری ، گرانی ،تورم ، بی ثباتی اقتصادی ، خط فقر و مصادیق انسانی آن ، هنجار شکنی ها ، فساد اداری ، کم شدن سرمایه های مردم ، تولید ، واردات و صادرات ، و از همه مهمتر کم توجهی یا فقدان توجه به سیستم و نظام حقوقی جامعه ، در مقابل توجه به خود و ....واقعیات امروز داخلی جامعه ما هستند .


ساختار سیستم های اداری ، اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی و یا فقدان چنین سیستم ها ،به گونه ای است که واسطه تراشی ، پارتی یابی ، توسل به افراد به جای توسل به سیستم ،به یک امر روزمره و بدیهی تبدیل شده است . بی اعتمادی در جامعه موج می زند ، از دولت تدبیر و امید انتظار این است که سیستم های کار امد حاگم کند .


افراد اجزاء یک سیستم هستند ، در تولید رفتار یک سیستم ، ساختار مهمتر از اجزا است . فرد به عنوان یک جزء سیستم ، تحت تأثیر ساختار ،در تغییر رفتار قرار می گیرد . نظر خواص یک نظام و سیستم از طریق تغییر ساختار آن نظام می تواند مورد توجه قرار گیرد . مثلا در حال حاضر ،سئوال از دولت تدبیر این است که برای انتصاب ها چه تدبیری کرده ای ؟ کدام سیستم بر انتصاب ها و دادن مسئولیت ها حاکم است ؟ نقش افراد در این باره چرا تا به این حد پزرگ و تعیین کننده است که دولت تدبیر و امید به سهم دادن به افراد متهم می شود و او نمی تواند از خود دفاع کند .روز نامه ها و سایت های خبری و تحلیلی روز ۵ شنبه دو روز گذشته را ملاحظه کنید ، چه بی پروا می نویسند و می گویند : این وزیر سهم فلان آدم و آن وزیر سهم بهمان آدم و این پست سهم این و ان پست سهم آن ! این جایگاه سهم این خانواده و آن جایگاه سهم این خانواده و ..... .


واقعیت این است که مردم به این نوع مسئولیت دادن ها بی اعتماد هستند . دولت تدبیر باید سیستم و نظام انتصاب داشته باشد و با دفاع از سیستم انتخاب خود ، در جامعه اعتماد و اعتدال ایجاد کند و پاسخ هر نقد و مطالبه نا بجایی را بدهد .


اگر سیستم انتصاب وجود نداشته باشد ، مثلاً در انتصاب استانداران ، برخی نمایندگان مجلس از برخی حوزه های انتخابیه ، از قدرت لابی بیشتری به لحاظ جایگاه خود و به لحاظ توانمندی های ارتباطی و شخصیتی برخوردارند ، استاندار یک استان تحت نفوذ فردی آن نماینده تعیین می شود و این خود زمینه ی چالش ها و نافرمانی های درون استان و تشدید اختلاف های زمینه دار را فراهم می آورد . دولت تدبیر باید بر پیشگیری از چنین آینده ای تدبیر نماید ، این ها و دهها مشابه این ، واقعیات هستند .


اگر به طراحی و اجرای سیستم ها و اصلاح بموقع آنها توجه نشود و سیستم ها با دقت کافی طراحی و بانظارت کامل اجرا نشوند ، دو اشکال عمده پدید خواهد امد :


۱- در عمل سیستمی اجرا می شود که با دقت کافی طراحی و تحلیل نشده ، بلکه زائیده ذهن افراد صاحب قدرت است . نتیجه ی چنین سیستمی را در دولت های نهم و دهم داریم می بینیم ، لطفاً از خلق مشایی جدید جلوگیری کنید . فلاکت و بدبختی ناشی از چنین عملکردی را همه با گوشت و پوست و استخوان لمس کرده و می کنند و هیچکس را یارای دفاع از آن نیست .


۲- عدم توجه و تأکید جدی بر اجرای سیستم های درست طراحی شده ، آن است که جامعه فرصت ارزیابی نارسایی ها و مشکلات را به منظور بازبینی واصلاح آنها نخواهد داشت . زیرا آنچه در عمل تجربه و اجرا می شود ،یا غیر سیستمی و سلیقه ای و تمایلات افراد ،یعنی اجزائ سیستم است و یا سیستمی غیر از سیستم طراحی شده حاکم است .
یکی از پژوهشگران تیز بین و نکته سنج در یاداشتی به نکته مهمی اشاره داشت ، او نوشت : یکی از بزرگترین نارسایی های سیاست ورزی و سیاستمداری در ایران ، غفلت از چگونگی ارزیابی شدن و داوری شدن و آن تصویر نهایی است که از آنها برجای می ماند . خود را برای داوری شایسته و نیکو از سوی دیگران باز سازی کنیم . باید بدانیم ساز و کار قضاوت دیگران چیست تا بتوانیم نگاه غیر شخصی و فراتر از امیال فردی و تحمیل میل و آرزوی خود به جای واقعیت را داشته باشیم .
آری مهمترین تدبیر دولت ،در امور داخلی ، در سطح کلان و در سطح وزارتخانه ها و سازمان ها ،در این زمان ، تدبیر در انتصاب ها است با حاکم کردن سیستمی کار آمد .
به قول آن هنرمند شاعر : به پا دلها را نشکنی خیلی خطرناکه حسن !
منبع: روزنامه مردم سالاری
 

   
  

اخبار مرتبط:

اضافه نمودن به: Share/Save/Bookmark

نظر شما:
نام:
پست الکترونیکی:
نظر
 
  کد امنیتی:
 
   پربیننده ترین مطالب روابط عمومی  

  روزنامه‌های محلی: هنوز ارزشمند، اما نیاز به حمایت دارند


  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد


  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟


  رسانه‌های اجتماعی مغز ما را تخلیه می‌کنند و بر تصمیم‌گیری ما تأثیر می‌گذارند


  نتایج یک مطالعه: روابط‌عمومی تأثیر قابل توجهی بر رشد کسب‌وکار دارد


  رسانه سمی


  چرا بهره‌وری ما را مضطرب می‌کند؟


  چگونه روابط‌عمومی می‌تواند به توسعه هویت در جامعه داخلی کمک کند؟


  روابط‌عمومی برای استارت‌آپ‌ها


  چگونه از بحران هویت در میانه شغلی جلوگیری کنیم


 
 
 
مقالات
گفتگو
گزارش
آموزش
جهان روابط عمومی
مدیریت
رویدادها
روابط عمومی ایران
کتابخانه
تازه های شبکه
آخرین رویدادها
فن آوری های نو
تبلیغات و بازاریابی
ایده های برتر
بادپخش صوتی
گزارش تصویری
پیشنهادهای کاربران
اخبار بانک و بیمه
نیازمندی ها
خدمات
خبرنگار افتخاری
بخش اعضا
دانلود کتاب
پیوندها
جستجوی پیشرفته
موبایل
آر اس اس
بخشنامه ها
پیشکسوتان
لوح های سپاس
پیام های تسلیت
مناسبت ها
جملات حکیمانه
پایان نامه ها
درباره شارا
تماس با ما
Shara English
Public Relation
Social Media
Marketing
Events
Mobile
Content
Iran Pr
About Us - Contact US - Search
استفاده از مطالب این سایت با درج منبع مجاز است
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شارا است
info@shara.ir
  خبر فوری: معرفی کتاب «هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل» منتشر شد