شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی یران (شارا)-|| مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه ۱۶ در یادداشتی نوشت: شهر هوشمند، شهری است که بر مبنای داده مدیریت می‌شود، نقش فناوری در آن پررنگ است و این مساله بر افزایش کیفیت زندگی شهروندان و تصمیم گیری‌های مبتنی بر داده در مدیریت شهری تاثیر می‌گذارد.

به گزارش شهر، روح الله دلیری، مدیر روابط‌عمومی شهرداری منطقه ۱۶ در یادداشتی درباره روابط عمومی هوشمند نوشت: داده‌ها در شهر هوشمند نقشی مانند خون در بدن انسان را دارند و این امر در تجربه تمامی شهرهایی که به سمت هوشمندسازی حرکت کرده و به توفیقاتی دست یافته‌اند، کاملا مشخص است.

بی شک شهر هوشمند با شهر الکترونیک متفاوت است، زیرا در شهر الکترونیک، تاکید بیشتر بر ابزارها و در شهر هوشمند بر زیست پذیری شهرها است. در واقع شهر هوشمند در تعریف، شهری پایدار و نوآور است که از فناوری‌های دیجیتالی و ارتباطی نوظهور و سایر ابزارهای مرتبط برای ارتقای کیفیت زندگی و خدمات شهری استفاده می‌کند. البته صرف استفاده از ابزارهای نوین به ‌ویژه ICT (information communication technology ) در شهر به هوشمندی منتج نمی‌شود.

شهر هوشمند برای بسیاری از شهروندان ملموس و عینی نیست، به همین دلیل مشارکت دادن آن ها در فعالیت های مختلف شهری در این حوزه امری دشوار به نظر می رسد؛ این در حالی است که مشارکت مردم کلید دستیابی به تغییرات اجتماعی است و بدون آن ایجاد یک شهر سالم، پویا و البته هوشمند ممکن نخواهد بود. مثال های متعددی از کارگاه ها و رویدادهایی وجود دارد که شهروندان در آن مشارکت دارند. اما وقتی صحبت از شهر هوشمند می شود منظور همه شهروندان یک شهر است و نه گروهی از افراد مشتاق. اینجاست که باید بیشتر به نقش رسانه های جمعی در این مسئله توجه کرد.

داده ها و شهر هوشمند تنها در صورتی مورد پذیرش قرار می گیرند که شهروندان بر اساس داده های خودشان تصمیمی اتخاذ کرده باشند. کاربرد داده ها باید شفاف تر و همچنین قابل فهم و رهگیری باشند. تنها در این صورت است که این جهانِ نوین داده، مورد پذیرش قرار خواهد گرفت. همان طور که شهرهای هوشمند در حال تغییر رفتار هستند، ارتباطات با نمایش ارزش عظیم داده ها، به عاملی مهم در مشارکت افراد تبدیل شده است.

مشکل اما اینجاست که مشارکت به صرف فراهم کردن اطلاعات و چند نرم افزار میسر نخواهد شد. حتی ممکن است تأثیر متضادی داشته باشد. در سطوح شهروندی، ما اکنون هم با داده های انبوهی روبه رو هستیم. دیگر نیازی به اطلاعات بیشتر نداریم، حتی به داده هایی بهتر یا روش هایی بهتر برای استفاده از داده هم نیازی نداریم. مسئله استفاده از داده های کوچک در یک زمینه بزرگ است. برای این کار، داده باید به ارتباطات خلاقانه و خدمات کاربرمحور تبدیل شود. رسانه ها باید از ارائه دهندگی صرف اطلاعات و اخبار فاصله بگیرند و این اطلاعات را با تحلیل های کاربردی برای مخاطبان خود ارائه دهند.

رسانه های محلی عاملی حیاتی برای ایجاد جوامع و انتقال ارزش های عمومی هستند که نتیجه آن ایجاد شهر هوشمند است و ما در حوزه اجرایی مان به آن دست یافتیم. در واقع این تعلق مکان به معنای تعامل مردم با محیط و توجه به حفظ آن است. مواردی چون جامعه، طراحی شهری و رسانه بخش هایی هستند که بر این ارتباطات ذهنی تأثیر می گذراند. فقدان تعلق مکانی برای توسعه ی شهر هوشمند یک آسیب جدی ایجاد خواهد کرد و در صورتی که شهر هوشمند بدون توجه به آن توسعه یابد، ممکن است مردم از مشارکت در آن اجتناب کنند.

در این بین روابط عمومی هوشمند در سازمان های مختلف مانند شهرداری ها این ظرفیت را در سازمان به وجود می آورد تا با بکارگیری ایده های سرمایه های اجتماعی و تمرکز بر ماموریت سازمان برای رسیدن به اهداف سازمانی و تفاهم و تعامل بیشتر بهره مند شود. روابط عمومی هوشمند، در پی تبیین آینده و چشم انداز سازمان است. این روابط عمومی بیانگر این واقعیت است که مخاطبان، کارکنان و مدیران سرنوشت مشترک دارند و این احساس را در سازمان تداعی می کنند که همگی در یک قایق قرار داریم و سرنوشت ما به هم گره خورده است.

این مدل از روابط عمومی ها به کارکنان و مشتریانش اجازه می دهند در تصمیم گیری ها مشارکت کنند. کامل ترین الگو برای روابط عمومی ها را الگوی دوسویه همسنگ نامگذاری کردند و بر این تاکید داشتند که روابط عمومی ها همه تریبون را در اختیار خود نگیرند بلکه به همان اندازه و همسنگ آن تریبون در اختیار مخاطبانشان قرار دهند(ارتباط دوسویه). مشخصه اصلی این الگو، دادن نقش برابر به روابط عمومی نسبت به مخاطب و پرهیز از اتخاذ راهبرد ارتباطات سلطه آمیز در جریان ارتباط با اوست.