این روزها 23 سالش تمام می شود ، جوانی که حالا در بین مردم جایی برای خودش باز کرده است. روزهای اول زندگیش را هنوز خیلی ها بیاد دارند. انگشت شمار افرادی که موبایل بدست در خیابان راه میرفتند و دل میبردند.سال ۷۳ تازه موبایل در ایران راه پیدا کرده بود. کالایی ناشناخته که به گفته ی سخنگوی مخابرات برای فروشش مشتری پیدا نمی شد.

او می گوید: ۱۹ مرداد سال ۱۳۷۳ که در آن مقطع شبکه تلفن همراه در تهران روشن شد که ابتدا ۴ سیم کارت تحویل نهاد ریاست جمهوری شد ولی در حال حاضر ۶۰ میلیون مشترک  وجود دارد.

داستان سیم کارت های آن زمان خیلی جالب بود ، سال ۷۳ از اوایل سال ثبت نام شروع شد و تبلیغات بسیار وسیعی در تلویزیون و رسانه ها انجام شد ولی استقبال زیادی نمی شد.  مخابرات این امر را بر عهده ی سازمان پست گذاشت ، شرکت پست عده ای بازاریاب را استخدام کرد و در فاصله ی زمانی ۴ تا ۵ ماه حدود ۳هزار مشتری جذب کردند.

این حکایت شبیه حکایت جوجه اردک زشت شده بود.  وسیله ای که کسی تحویلش نمی گرفت در کمتر از دوسال به کالایی صفی تبدیل شد.در ابتدا خرید و فروش ممنوع بود ولی مردم با بررسی کارایی موبایل به دنبال خرید آن در بازار آزاد رفتند که قیمت آن زمان حدود ۳ میلیون تومان بود.

۹ هزار مورد اولیه را به صورت ثبت نامی به قیمت ۶۰۰ تومان ثبت نام می شد وسیم کارت و گوشی تحویل داده می شد. قیمت گوشی هم ۱۵۰ هزار تومان بود. در مرحله اول نوکیا بود و در مرحله بعد صاایران آمد.

فناوری نوینی که خیلی سریع در بین مردم جا پیدا کرد (تلفن جیبی قابل حمل)

تا سالها فقط کالایی لوکس بود و وسیله ای برای پولدارها و برای پزدادن، ثبت نام موبایل که می شد دیگر کسی در روی پا بند نبود، صف های طولانی تشکیل می شد.

بزرگترین ثبت نام سیم کارت در ایران سال ۸۲ انجام شد. حدود ۸ میلیون نفر ثبت نام کردند. اما از سال ۸۴ به بعد با واگذاری همه سیم کارت های ثبت نامی تب فروش سیم کارت پایین آمد.

شروع دولت دوم آقای هاشمی رفسنجانی زمانی بود که تهران زیر پوشش موبایل رفت. وزیر وقت پست و تلگراف و تلفن هم محمد غرضی بود. 

محمد غرضی می گوید: ده هزار شماره را که وارد کردیم سرمایه گذارها ۱۶۰۰ عدد را خریداری کردند. این تعداد را کم کم وارد بازار کردیم و این کار باعث شد سیم کارت در بین همه جا بیفتد و قیمت آن به ۳ میلیون رسید.

بعد شروع کردیم به ثبت نام کردن و این حرف های احمدی نژاد که ما در دولتمان کلی فروش سیم کارت داشتیم برنامه های ما بوده و پول ملت باعث این امر شده است.

تلفن همراه در ایران اولین بار بومی شکل گرفت و خبری از اپراتورهای جهانی نبود ، مخابراتی دولتی و دفتری برای توسعه ارتباطات سیار صمد شادکام اولین مدیر توسعه موبایل در ایران است او میگوید: برای اینکه بتوانیم کمپانی خاص و بهتری را انتخاب بکنیم در آن سال من فکسی را به اپراتورهای دنیا فرستادم و سوالی کردم که ایران از چه شرکت هایی سیستم دارد که ۵۰ اپراتور جواب دادند و اغلب سیسیتم هایی که موجود بود یا نوکیا و یا اریکسون بود که ما اولین سیستم را نوکیا وارد کردیم.ما فقط از شرکت فروشنده خواستیم که بر کار ما نظارت بکند.

کشوری که هشت سال جنگ را پشت سر گذاشته بود و ویرانی ها و اوضاع اقتصادی نابسامانی داشت. خیلی شرایط برای موبایل مهیا نبود. بعضی ها موبایل را غرب زدگی و برخی آنرا قرتی بازی میدانستند.

اون موقع هم زیاد جو خوبی وجود نداشت و با توسعه موبایل موافقت نمی شد و اختصاص اعتبار را به راحتی نمی دادند و دعواهای متعددی بود و حتی در خود مجموعه وزارت خانه هم مجموعه قدرت جمع کردن این سیستم را نداشت.

آقای غرضی در جریان انتخابات می گفتند که برای ورود موبایل میخواستند مرا اعدام کنند . جو های متعددی در وزارت مخابرات وجود داشت. حتی چند تا از نماینگان تندرو مخالف موبایل بودند و می گفتند این یک چیز تشریفاتی و تزئینی است و به درد نمیخورد و مخالفت های شدیدی بود و اعتبار نمی دادند.

در اوایل به هرکسی که موبایل تحویل داده شد وجه آنرا تحویل داد . در آن زمان حتی خود آقای هاشمی با موبایل مشکل داشتند و به سختی با موبایل کار می کردند.

جوانک قصه ما حالا که قد کشیده مسیر پر فرازو نشیبی را طی کرده است فناوری که خیلی زود در جیب مردم جای پیدا کرد اما به همان سرعت رشد نکرد. سیم کارت ۲ میلیونی ۲ هزار تومان شد ولی کارایی و خدماتش عوض نشد موضوعی که وزیر مخابرات و فناوری اطلاعات احتمالا امروز پاسخگویش خواهد بود.