شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| اگر سازمان‌تان بنا به دلایلی توسط مطبوعات مورد فشار قرار بگیرد ممکن است شوکه شوید، اما نباید شوکه شوید. چه شما درگیر در موضوعی جنجالی شوید یا چیز دیگر. ممکن است در لیست سیاه یک خبرنگار یا سردبیری که شما را کوته فکر و بسته ذهنی می‌داند، جای گرفته باشید.

شما محتاج هستید که با پی‌گیری‌های رسانه‌ای مزاحم کنار آیید و البته باید بدانید که حتی یک متن خبری منفی اغلب سرانجام خوبی برای سازمان‌تان در پی‌خواهدداشت. این بخش که به صورت تیتروار (موضوعی) نوشته شده باید شما را کمک کند تا از مثال معبد مردخای (Mordecai معبدی در نزدیکی همدان) عبرت گرفته و از چوبه داری که ممکن است برای سازمان شما آماده شده باشد، برهید.

الف. ملاحظات کلی
1. خبرنگاری شغل افراد جوان است. خبرنگاری که خبری درباره سازمان شما می‌نویسد اغلب بین 20 تا30 سال سن دارد.این شغل هم‌چنین شغلی است با ساختاری آموزشی که تاکید بر روزنامه نگاری جستجوگری دارد.

2. نشانه‌های عمومی (کلی) حاکی از این می‌باشد که پوشش خبری یک خبرنگار از فعالیت سازمان شما ممکن است تجربه نشده باشد. او ممکن است فکر کند که سازمان شما چیزی برای پنهان کردن دارند، چیزی که او در جستجو و تلاش برای کشف و افشای آن است.

3. روزنامه‌ها و ایستگاه‌های تلویزیونی به ندرت fact checke استخدام می‌کنند. اگر متن خبری به نظر یک سردبیر صحیح آمد، پخش یا چاپ می‌شود. روزنامه نگاران امروزی اغلب تفکرات و روند متن‌های خبری را براساس خواست و علاقه خوانندگان پیش می‌برند. این تفکرات ممکن است بر اساس آن چه که آن‌ها در مجلات محلی می‌خوانند یا در برنامه‌های شبکه های خبری تلویزیونی دیده اند، باشند حتی اگر موقعیت‌هایی که در آن خبرها شرح داده شده، ارتباط کمی با موقعیت‌های واقعی داشته باشند.

4. بعضی اوقات خبرنگار متن خبرش را تقریبا قبل از این که با شما شروع به صحبت کند نوشته است. او به سادگی از شما نکات و سؤالاتی در مورد جزئیات خبری که قبلا به کلیاتش پرداخته، می‌پرسد. متن‌هایی که به جزئیات پرداخته باشد حتی اگر حقایق و سؤال‌های مندرج در آن نادرست باشد و کل متن به بیراهه کشیده شده باشد نیز، توسط سردبیر مجوز چاپ وپخش دریافت می‌کنند.

ب. مراحل اولیه
1. سازمان شما باید نوشته‌ای به عنوان«شناسنامه و شرح حال» تهیه کرده باشد. این نوشته باید مشتمل بر اطلاعاتی در مورد این که سازمان شما چه فعالیتی انجام می‌دهد، به چه کسی کمک و خدمت ارائه می‌کند، چگونه تاسیس شده، چگونه در آن سرمایه گذاری شده و …باشد. هم‌چنین در آن باید نام و شماره تلفن نماینده رسانه ای سازمان همراه با ابزار تمایل سازمان مبنی بر ارائه اطلاعات بیشتر قید شده باشد.

2. در سازمان شما باید فردی به عنوان نماینده رسانه‌ای سازمان به نام وجود داشته باشد. M باید مطمئن باشد که کسی به تلفن‌های سازمان پاسخ می‌دهد ، فردی است که به او آموزش داده شده تا به هنگام نیاز با خبرنگار تماس بگیرد. با M نباید تماس گرفته شود. (تقریبا در تمام سازمان‌ها چنین وضعیتی نادر است؛ در بیشتر موارد ، خبرنگاران می‌توانند منتظر بمانند).

3. M باید یک «اطلاعیه اعلام آمادگی» (متن آمادگی) شامل یک سری سؤال و جواب آماده کند. مقالاتی که در مورد دیگر سازمان‌ها یا (در مورد) انتقاد از دیگر سازمان‌ها نوشته می‌شوند باید با دقت فراوان تجزیه و تحلیل شوند تا ببینند که چه نوع اتهاماتی وارد شده است. پاسخ به آن اتهامات باید آماده و تنظیم گردد.

ادامه دارد

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)