شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| کَمپین دو نامزد نهایی دو حزب دمکرات و جمهوریخواه آمریکا برای انتخابات چهارم نوامبر سال 2008 ریاست این فدراسیون به صورت رقابت در انتشار اعلان در رسانه ها درآمده بود و بنابراین هرکدام که پول بیشتری در اختیار داشت، اعلان بیشتر و مفصل تر داده بود.

در این کمپین، تنها اعلان های این دو نامزد به چشم می خورد: سناتور جان مکین و سناتور باراک اوباما؛ زیرا دیگر نامزدها (نامزد های مستقل و نامزدهای احزاب کوچکتر) با آنکه بانی خدمات برجسته هم در طول عُمر خود بوده اند، چون پول در اختیار نداشتند و اصحاب منافع کمک مالی نکرده بودند، اعلان متعددِ تبلیغ نداده و درنتیجه بسیاری از رای دهندگان حتی نمی دانستند که جز آن دو سناتور، مقام ریاست جمهوری آمریکا در دوره بعدی، نامزدهای دیگری هم دارد. اعلان های این دو سناتور عمدتا برضد یکدیگر بود (و نه برای معرفی خود و ارائه برنامه هایشان به جامعه)، به عبارت دیگر هرکدام در اعلان خود دیگری را نفی می کرد (تبلیغ منفی).

طبق گزارش هجدهم اکتبر 2008 نیویورک تایمز، از آغاز ماه می 2008 تا 13 اکتبر این سال (ظرف پنج ماه و 13 روز) دو نامزد احزاب دمکرات و جمهوریخواه، جمعا 300 میلیون دلار هزینه اعلان تبلیغ برای خود و نفی دیگری، تنها در شبکه های تلویزیونی کرده بودند که آن روزنامه عنوانش را «جنگ با سلاح آگهی» قرارداده بود. حال آنکه، طبق اصول دمکراسی، فردی که بخواهد رئیس یک کشور و یا نماینده پارلمان و هر شورای دیگر و مقام انتخابی شود باید آنچنان در جامعه خود شناخته شده باشد که نیازی به این همه اعلان نباشد و مردم برپایه تفکّر، معلومات، خواست و خدمات قبلی اش بدانند که اگر انتخاب شود چه خواهد کرد و یا اینکه چه نخواهد کرد.

تازه، در آن سال برخی از شبکه های تلویزیونی آمریکا در اخبار و مصاحبه ها، تنها یکی از دو نامزد را بزرگ می کردند (باراک اوباما را). روزنامه‌نگاری اصیل تبلیغ نیست، خبر، تحلیل، تفسیر با واژه ها و گرامر ویژه و اشاره غیر مستقیم، نه جانبدارانه است. ژورنالیسم ستون نگهدارنده دمکراسی باید باشد. مردم به ژورنالیسم چشم امید دارند که کمک به ساختن جامعه ای بهتر کند و ....

جانبداری در سه برنامهِ روزانهِ تلویزیونی پی در پی، خبر و نظر ـ از ساعت هفت تا ده شب ـ «هاردبال»، «کاونت داون» و «ریچل مدو» شبکه کابلی «MSNBC» متعلق به کمپانی های جنرال الکتریک و مایکروسافت در آن سال از یکی از دو سناتور (اوباما که بالاخره پیروز شد) تا حدی چشمگیر، عیان و مستقیم بود. مروری بر بیوگرافی سه مجری این سه برنامه نشان می دهد که هیچکدامِشان در دانشگاه، «روزنامه نگاری» نخوانده است. یکی از این سه، قبلا در کنگره آمریکا دستیار یکی ـ دو نماینده بود و حزب عوض کرد، دیگری مسابقه ورزشی پخش می کرد و سومین آنان گوینده رادیو بود. کار تبلیغ این سه تَن برای یک نامزد، به قدری مستقیم و آشگارا بود که یک کاریکاتوریست آمریکایی کاریکاتور زیر را که در آن، تنها به مجری برنامه یکساعته «کاونت داون» اشاره دارد ترسیم کرده که روزنامه ها آن را به چاپ رسانیده بودند. عکس های این سه مجری و آرم شبکه تلویزیونی مربوط بر کاریکاتور اضافه شده است. این سه مجری از بالای عکس به پایین آن عبارتند از: کریس ماتیوس Chris. Mathews (مجری هاردبال Hardball)، کیت اوبرمن Keith Obermann (مجری «کاونت داون Countdown») و ریچل مدو Rachael Maddow (مجری «ریچل مدو»).

منبع: http://www.iranianshistoryonthisday.com