شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| کارگاه بین‌المللی روزنامه‌نگاری محیط‌زیست با همکاری مشترک تسهیلات جهانی محیط زیست،‌ معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، برنامه عمران سازمان ملل و انجمن علمی – دانشجویی روزنامه‌نگاری دانشگاه علامه طباطبایی تهران برگزار شد.
 

در شروع این کارگاه مهدی شکوری جهت تبیین جایگاه محیط زیست برای حضار به معضلات جهانی محیط‌زیست اشاره کرد.

مهدی شکوری گفت: در سال ۱۸۸۰ با شروع انقلاب صنعتی متوسط دمای کره زمین ۱۳ درجه سلسیوس بود که این دما تا سال ۲۰۱۰ به ۱۴ و نیم درجه رسید، این افزایش دمای ۱ و نیم درجه‌ای در مقیاس جهانی پیامدهای وحشتناکی دارد.

شکوری ادامه داد: از جمله پیامدهای بسیار خطرناک گرم شدن کره زمین افزایش دمای سطح آب‌های آزاد است، این افزایش دما سبب آزاد شدن گازهای متان از یخ‌های زیر اقیانوس‌ها می‌شود که تاثیرات قابل توجهی در تغییرات اقلیمی دارد.

وی از دیگر پیامدهای خطرناک افزایش دمای کره زمین به ذوب شدن یخ‌های قطبی اشاره کرد و گفت: تنها اگر یخ‌های منطقه گیرنلند ذوب شود سطح آب اقیانوس‌ها ۷ متر افزایش می‌یابد که سبب زیر آب رفتن مناطقی چون آمستردام، دانمارک، هلند و جزیره کیش خواهد شد.

شکوری با اشاره به اینکه اگر روند افزایش دما به همین منوال پیش برود در سال ۲۰۵۰ دمای کره زمین ۶ درجه افزایش می‌یابد، افزود: برای مقابله از روند افزایش دما هر ساله مذاکراتی در کنار مجمع سازمان ملل تحت عنوان «کنفرانس ذی‌نفعان» برگزار می‌شود.

مهدی شکوری در انتها سناریوهای تایید شده در کنفرانس ذی‌نفعان برای جلوگیری از افزایش درجه حرارت تا ۶ درجه سلسیوس را نام برد: این سناریوها عبارت‌ از بهره‌وری از انرژی، استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر، حذف کربن و ذخیره‌سازی کربن از مبدا انتشار آن، جایگزینی سوخت‌ها و پنجمین سناریو انرژی هسته‌ای است./ پایگاه خبری گلونی ربابه ساریجالو

رسیدن به زبان مشترک در ارتباط با محیط زیست
در ادامه این کارگاه روت گومز سابرینو، روزنامه‌نگار محیط‌زیست، به معضلاتی پیرامون محیط‌ زیست اشاره کرد که با اقدامات کوچک شخصی، می‌توان آن‌ها را تا حدودی کاهش داد؛ اشاره کرد و گفت: ما با بهینه مصرف کردن انرژی در منازلمان می‌توانیم گام‌های کوچک اما مهمی برداریم.

گومز در ارتباط با روزنامه نگاری محیط‌ زیست گفت: نگرانی‌های امروز تا حدودی مشترک هستند، بنابراین رسیدن به یک زبان مشترک جهانی در ارتباط با محیط‌زیست باید وظیفه همه روزنامه‌نگاران باشد.

روت گومز ادامه داد: نقش رسانه‌های محیط‌زیستی همزمان با صنعتی شدن افزایش یافته است.

این روزنامه نگار محیط‌زیستی گفت: روزنامه‌نگاران محیط‌زیستی باید عادات سنتی مردم را تغییر داده و با آگاه‌سازی، آن‌ها را به سمت مصرف بهینه سوق دهند چرا که با بالا رفتن مصرف گازهای گلخانه‌ای موجودیت بشر به خطر می‌افتد.

گومز درباره آینده روزنامه‌نگاری محیط‌زیست گفت: همه چیز پیشرفت کرده است تا ده سال پیش به مسائل محیط‌زیست توجه زیادی نمی‌شد اما امروز توجهات بیشتر شده است و من بسیار خوش‌بین هستم.

وی همچنین گفت: روزنامه‌نگاران محیط‌زیست فعالان مدنی نیستند، ما اگر میخواهیم تغییر ایجاد کنیم باید در اطلاع‌رسانی‌ها دقیق عمل کنیم و بر منابع موثق تکیه داشته باشیم.

روت گومز در انتها در رابطه با هدف برگزاری این کارگاه گفت: ما در اینجا برای آشنایی با مسئولیت‌هایمان جمع شده‌ایم؛ همه باید متوجه مسئولیت‌های خود شوند تا بتوانیم به یک راهکار جامع برسیم.