درباره شارا | تماس | جستجوی پیشرفته | پیوندها | موبایل | RSS
 خانه    تازه ها    پایگاه اخبار    پایگاه اندیشه    پایگاه کتاب    پایگاه اطلاعات    پایگاه بین الملل    پایگاه چندرسانه ای    پایگاه امکانات  
سه شنبه، 29 اسفند 1402 - 15:07   

روابط‌عمومی: افزایش اعتماد به رسانه‌ها و پیامدهای آن

  روابط‌عمومی: افزایش اعتماد به رسانه‌ها و پیامدهای آن


ادامه ادامه مطلب یک

ادغام ابزارهای دیجیتال در هر مرحله از استراتژی فروش

  ادغام ابزارهای دیجیتال در هر مرحله از استراتژی فروش


ادامه ادامه مطلب دو

روابط‌عمومی را هسته اصلی استراتژی رشد خود قرار دهید

  روابط‌عمومی را هسته اصلی استراتژی رشد خود قرار دهید


ادامه ادامه مطلب سه

هوش مصنوعی در دادگاه: توهمات و خطرات

  هوش مصنوعی در دادگاه: توهمات و خطرات


ادامه ادامه مطلب چهار

   آخرین مطالب روابط عمومی  
  نوروز خجسته باد/ بهار طبیعت، نویدبخش بهارِ تعامل و همدلی
  یادداشتی بر انتشار کتاب هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل
  نوروز ۱۴۰۳، گامی نو در مسیر تحول روابط‌عمومی با هوش مصنوعی
  شکاف همدلی بین کارگران و شرکت‌ها: چالشی بزرگ برای مدیران عامل
  روابط‌عمومی مبتنی بر داده: ضرورتی برای حرفه‌ای شدن
  پنج نکته از بیستمین کنفرانس بین‌المللی روابط‌عمومی ایران
  پنج درس از بیستمین کنفرانس بین‌المللی روابط‌عمومی ایران
  هوش مصنوعی و آینده زنجیره تامین: تحولات کلیدی و گام‌های عملی
  12 گام برای ارتقای برنامه‌ها و فعالیت‌های روابط‌عمومی در سال جدید
  روابط‌عمومی را هسته اصلی استراتژی رشد خود قرار دهید
ادامه آخرین مطالب روابط عمومی
- اندازه متن: + -  کد خبر: 40338صفحه نخست » پیشخوان شارا-پیشنهادهای کاربران روابط عمومیدوشنبه، 8 مهر 1398 - 22:35
رابطه پیشرفت تکنولوژی و بهبود عدالت اجتماعی
بهروز شاکری‌فرد، کارشناس ارشد اقتصاد بین‌الملل از دانشگاه رایرسون تورنتو - نشست عمومی سازمان ملل متحد، طبق معمول هر سال، در اواخر ماه سپتامبر برگزار شد، و نشست امسال تمرکز ویژه‌ای داشت بر چالش بحران اقلیمی و گرمایش زمین. اقدام برای متوقف کردن این فرآیند خطرناک یکی از ۱۷ هدفی است که سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ سرلوحه خود قرار داد.
  

 شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| نشست عمومی سازمان ملل متحد، طبق معمول هر سال، در اواخر ماه سپتامبر برگزار شد، و نشست امسال تمرکز ویژه‌ای داشت بر چالش بحران اقلیمی و گرمایش زمین. اقدام برای متوقف کردن این فرآیند خطرناک یکی از ۱۷ هدفی است که سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ سرلوحه خود قرار داد.
 
 این اهداف شامل مبارزه با فقر، از بین بردن گرسنگی، بهبود و افزایش دسترسی به آموزش عمومی، شغل مناسب و رشد اقتصادی، کاهش اختلاف طبقاتی (توزیع عادلانه ثروت به منظور کاستن از تفاوت اندوخته‌ها بین اقشار مختلف) و … می‌شود، و دستیابی به آنها مستلزم پیشرفت تکنولوژی، اراده سیاستمداران، و برنامه‌ریزی دقیق اقتصادی است.
 
 اما پیشرفت تکنولوژی چگونه باعث کاهش فقر می شود؟ و اگر پیشرفتِ تکنولوژی باعثِ کاهشِ نیازِ صنعت به نیرویِ کارِ انسانی شود، چه تضمینی وجود دارد که گسترشِ تکنولوژی هایِ پیشرفته در صنایع، منجر به گسترش بیکاری و فقر در جامعه نشود؟
 
 در این سلسله یادداشت‌های سه‌قسمتی، نگاهی سطحی خواهیم داشت به تأثیر پیشرفت تکنولوژی در تغییر سهم طبقات مختلف اجتماعی از درآمد ملّی، و چالش‌های پیشرو برای دست یافتن به دهمین هدف از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل.
 
 پیشرفت تکنولوژی در چه شرایطی موجب بهبود سطح زندگی می‌شود؟
 پیشرفت تکنولوژی، افزایش بهره‌وری صنعتی، و رشدِ حجم و تنوعِ تولیداتِ صنعتی، دست به دست هم دادند تا بیشترین میزانِ بهبودِ سطحِ زندگی در طول تاریخ، طی دویست سال گذشته به وقوع بپیوندد. اما افزایش بهره‌وری صنعتی چیست، و تبعات این نوع پیشرفت تکنولوژی (خودکارسازی ماشین آلات صنعتی) برای اقشار مختلف جامعه چه بوده است؟
 
 افزایش بهره‌وری صنعتی فرآیندی ست که به واحدهای تولیدی این امکان را می‌دهد با استفاده از تکنولوژی روز، ماشین آلاتِ خودکار را به مرور زمان جایگزینِ نیرویِ کارِ انسانی کنند، و بدین صورت با کاهش نیروی کار و کاستن از هزینه‌های خود، به سودِ مجموعه صنعتی مذکور بیافزایند. افزایش بهره‌وری صنعتی، در صورتی که با طراحی محصولات جدید در صنایع دیگر، حمایت‌های دولتی از کارآفرینان، و آموزش کم‌هزینه (با یارانه‌های دولتی) به منظور بازجذب کردن نیروی کار از یک صنعت به صنعت دیگر، همراه باشد، می‌تواند به بهبود شرایط زندگی عموم کمک کند. در غیر این صورت، باعث گسترش شکاف طبقاتی، افزایش بیکاری و گسترش فقر می شود.
 
 به سه مثال زیر توجه کنید.
 مثال اول: جامعه‌ای خودکفا، صد واحد محصولاتِ غذایی را برای صد نفر تولید می‌کرده. پس از گذشت یک قرن، به واسطه استفاده از ماشین آلات سنگین (تراکتور و غیره)، تولیدِ همان محصولاتِ کشاورزی با استفاده از نیمی از نیروی کار قبلی امکان‌پذیر است، و نیمه دیگرِ این جامعه مشغول تولید خودرو، ماشین لباسشویی، رادیو، تلویزیون و غیره هستند.
 
 مجموع تولیدات این جامعه افزایش یافته، و تنوّع و حجم آنچه در بازار در اختیار شهروندان قرار دارد موجب افزایش میزان رضایت اعضای این جامعه از زندگی خواهد شد.
 
 مثال دوم: جامعه‌ای خودکفا، صد واحد محصولاتِ غذایی را برای صد نفر تولید می‌کرده. پس از گذشت یک قرن، به واسطه استفاده از ماشین آلات سنگین، نیاز به کشاورزان نصف شده و اینک نیمه دیگر جامعه به عنوان خدمه (نوکر و کلفت) با دستمزدی ناچیز برای پنجاه کشاورز کار می‌کنند.
 
 سهم کشاورزان و نوکرانِ آنها از کلِ تولیدات جامعه به یک میزان نیست، و پیشرفت تکنولوژی هم هیچ کمکی به افزایش تولیدات جامعه نکرده، و فقط نیاز به نیروی کار را کاهش داده. بنابراین مشکل می‌توان تصور کرد میزان رضایت شهروندان بهبود چشمگیری یافته باشد.
 
 مثال سوم: جامعه‌ای خودکفا، صد واحد محصولاتِ غذایی را برای صد نفر تولید می‌کرده. پس از گذشت یک قرن، به واسطه استفاده از ماشین آلات سنگین، نیاز به کشاورزان نصف شده. اینک برخی از اعضای جامعه به عنوان خدمه، با حقوق بسیار پایین، برای کشاورزان کار می‌کنند.
 
 برخی به نشانه اعتراض به این بی‌عدالتی به دزدی روی آورده‌اند، و ۱۰ نفر هم برای تأمین امنیّت شهروندان، تلاش‌های دزدان را خنثی می‌کنند. در این سناریو، افزایش بهره‌وری نه تنها به بهبود عموم جامعه کمکی نکرده، بلکه به گسترش حس بی‌عدالتی و خدشه‌دار شدن حس همبستگی اجتماعی و اعتماد به همنوعان منجر شده.
 
 تفاوت دیگرِ این مثال با مورد اول در این است که اینک، هم محصولات تولیدی کمتر از مثال قبلند، و هم اشتغال؛ پس این جامعه یقیناً بهره‌وری کمتری نیز خواهد داشت.
 
 اگر پیشرفت تکنولوژی تضمین کننده گسترش عدالت نیست، مسئولیّت نهادهای ملّی چگونه باید تعریف شوند؟
 سه مثال بالا به وضوح گویای این واقعیّت هستند که پیشرفت تکنولوژی به خودیِ خود نمی‌تواند موجب ارتقای سطح زندگی شهروندان شود؛ بلکه مدیریّتِ مکانیزم‌هایِ توزیعِ محصولات و درآمد ملّی نقشی تعیین‌کننده در شکوفایی و یا انحطاط یک تمدّن دارند.
 
 در این راستا، طرح چند پرسش ضروری است: چگونه می‌توان مطمئن شد که سهم شهروندان از تولیدات ملّی عادلانه تقسیم می‌شود؟ آیا هدف نهادهایی که مدیریّتِ کلانِ یک کشور را در اختیار دارند، باید افزایش اشتغال باشد، یا افزایش نسبی سطحِ زندگیِ همه شهروندان به میزانی که تقویت‌کننده حس همبستگی اجتماعی، اطمینان از گسترش عدالت اجتماعی، و افزایش اعتماد به نهادها باشد؟
 
 بررسی این سؤال‌ها در کشورهایی که منابع طبیعی زیادی دارند (مانند کشورهای حوزه خلیج فارس) چگونه متفاوت خواهد بود با بررسی همین سؤال‌ها در رابطه با کشورهایی مثل ژاپن یا آلمان؟ آیا پایه درآمد همگانی می‌تواند راه حلی برای این مشکل باشد؟
 
 در یادداشت‌های بعدی به مفهوم نوین کار، تبعات گسترش استفاده از تکنولوژی دیجیتال، هوش مصنوعی، و فرآیند صنعت‌زُدایی می‌پردازیم؛ و به این پرسش پاسخ می‌دهیم که اگر پیشرفت تکنولوژی نیاز صنعت را به نیروی کار انسانی از بین بُرد، چگونه می‌توان جامعه را مدیریت کرد.
 
 منبع: فردا

 

 

 

 

 

 

   
  

اخبار مرتبط:

اضافه نمودن به: Share/Save/Bookmark

نظر شما:
نام:
پست الکترونیکی:
نظر
 
  کد امنیتی:
 
   پربیننده ترین مطالب روابط عمومی  

  نوروز خجسته باد/ بهار طبیعت، نویدبخش بهارِ تعامل و همدلی


  روابط‌عمومی مبتنی بر داده: ضرورتی برای حرفه‌ای شدن


  شکاف همدلی بین کارگران و شرکت‌ها: چالشی بزرگ برای مدیران عامل


  پنج نکته از بیستمین کنفرانس بین‌المللی روابط‌عمومی ایران


  نوروز ۱۴۰۳، گامی نو در مسیر تحول روابط‌عمومی با هوش مصنوعی


  یادداشتی بر انتشار کتاب هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل


 
 
 
مقالات
گفتگو
گزارش
آموزش
جهان روابط عمومی
مدیریت
رویدادها
روابط عمومی ایران
کتابخانه
تازه های شبکه
آخرین رویدادها
فن آوری های نو
تبلیغات و بازاریابی
ایده های برتر
بادپخش صوتی
گزارش تصویری
پیشنهادهای کاربران
اخبار بانک و بیمه
نیازمندی ها
خدمات
خبرنگار افتخاری
بخش اعضا
دانلود کتاب
پیوندها
جستجوی پیشرفته
موبایل
آر اس اس
بخشنامه ها
پیشکسوتان
لوح های سپاس
پیام های تسلیت
مناسبت ها
جملات حکیمانه
پایان نامه ها
درباره شارا
تماس با ما
Shara English
Public Relation
Social Media
Marketing
Events
Mobile
Content
Iran Pr
About Us - Contact US - Search
استفاده از مطالب این سایت با درج منبع مجاز است
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شارا است
info@shara.ir
  خبر فوری: معرفی کتاب «هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل» منتشر شد