شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| تنظیم اهداف و مقاصد ارتباطات چندین مزیت دارد. این کار اجازه می دهد که مردم بدانند که چه انتظاراتی از آنها می رود. دیگران را در جریان برنامه های تان بگذارید، چراکه این کار به کیفیت منابعی که مورد نیاز است کمک می کند و در عین حال همزمان که به بهبود روابط میان شرکا می انجامد نتایج نیز قابل اندازه گیری می شود.
 

اسطوره های زیادی برای سال ها وجود داشتند که می گفتند عملکرد روابط عمومی واقعا اندازه گیری نمی شود و به همین دلیل نمی توان انتظار داشت که بتوان به بررسی عملکرد و بودجه به گونه ای که در سایر بخش های سازمان به آن رسیدگی می شود، پرداخت. این روزها شما می توانید ارزش کار روابط عمومی تان را با تنظیم و آرشیو مقاصد قابل ارزیابی برای فعالیت ها اثبات کنید.

اهداف، وسیله ای برای ابراز نقاط پایانی هستند که تلاش ها به سمت آن ها معطوف شده اند. آنها نسبتا انتزاعی هستند و ممکن است ارزیابی شان کمی دشوار باشد.

مقاصد زیر مجموعه ای از اهداف و بایدها هستند که می باید در واقع مواردی قابل ارزیابی باشند.

مجموعه اهداف کسب شده تنها با رسیدن به یک زیر مجموعه از مقاصد مرتبط به دست می آید، حتی اگر آن اهداف به وضوح تشریح نشده باشد. بنابراین، یک مقصد یک گام استراتژیک در مسیر نائل شدن به هدف است.

به طور کلی سه نوع از اهداف در روابط عمومی وجود دارند:
1. اهداف مدیریت شهرت، که به هویت و درک از سازمان منجر می شود. به عنوان مثال: «هدف ما بهبود قابل توجه دیدگاه های ذینفعان سازمان ما در سال آینده است.»

2. اهداف مدیریت روابط، که تمرکز آن بر چگونگی ارتباطات سازمانی با ذینفعان است. برای مثال: «هدف ما بهبود ارتباطات با سهامداران در سال آتی است.»

3. اهداف وظیفه مدیریت، که با دستیابی به وظایف مرتبط حاصل می شود. به عنوان مثال: «هدف ما این است که حضور کارکنان در جلسات سالن شهر افزایش یابد.»

بسیاری از کارگزاران روابط عمومی تمایل دارند که مقاصد خود را در زمینه اهداف دراز مدت بیان کنند. این کار اجازه می دهد تا آنان به توجیه نتایج در «ظاهری مطلا» بپردازند و هنگامی که به نتایج مطلوب شان رسیدند، اعتبار دریافت کنند. با این حال در دوره سختی، آنها نمی توانند ارزش خود را ثابت کرده و بنابراین سوالاتی ذهن مدیریت ارشد را در مورد همکاری آنها درگیر می کند و ممکن است از آنها پاسخ بخواهد.

اما اگر شما می توانید نشان دهید که اهداف ویژه و قابل ارزیابی دارید، قادر خواهید بود که ارزش های خودتان را اثبات کنید. تنظیم اهداف قابل ارزیابی به برنامه ریزی در آینده کمک می کند و منافع مختلفی را برای شما به ارمغان می آورد که شما را قادر می سازد تا منابع بیشتری را برای فعالیت های بعدی خود جذب کنید. اهداف مشخص بهترین راه عملی برای درک مدیران ارشد از نقش روابط عمومی است.

ارزیابی تاثیر کلی یک برنامه یا استراتژی روابط عمومی می تواند مشکل باشد مگر اینکه عناصر فردی یا اجزای سازنده برنامه به وضوح تعریف شده و در مواردی همانند: فعالیت های تبلیغاتی، یک برنامه روابط اجتماعی خاص، یک رویداد خاص و غیره، ارزیابی شود.

اغلب دشوار است که برنامه ها و فعالیت های روابط عمومی (از قبیل ترویج، پخش مواد اطلاعاتی، رویدادهای خاص و ...) را از برنامه های بازاریابی (تبلیغات تجاری، فعالیت های ترویجی متمرکز بر خرید، فعالیت های دور و ...) جدا کرد.

همچنین، تنظیم اهداف چالش برانگیز است اما چنانچه در انتخاب ها به طور دلخواه از چهره های هدفی که در طیف وسیعی از مفروضات اساسی قرار دارند، استفاده شود، مقاصد واقعی با استلزامات سختی برای اجرا روبرو می شود.

زندگی به ندرت شامل مسائل مربوط به سفید و سیاه می شود و بیشتر حاوی سایه های خاکستری رنگ است. بر این اساس، اهداف نباید «همه چیز یا هیچ چیز باشند» بلکه آنها باید به میزان موفقیت در امتداد یک زنجیره از عملکردها قرار گیرند.

همه یا هیچ، دیدگاهی به مقاصد است که ارزش فرآیند را به شدت فرو می کاهد، چراکه مردم همیشه به دنبال برداشتن موانع کوچک برای افزایش شانس رسیدن به مقاصدشان هستند. اگر کسی به 95 درصد از مقاصدش برسد چگونه می تواند نارسایی ها را ملاحظه کند؟ این بحث درباره هرچیزی که کمتر از صد در صد شکست خورده باشد... مطمئنا کمتر به بازی تبدیل می شود، تشویق و پیام و دستکاری در داده ها در مراحل بعدی اتفاق خواهد افتاد...
 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)