شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| چه بسیارند کارکنانی که کار خود را از دست داده اند و یا سازمان را ترک کرده اند فقط به این خاطر که نمی خواستند در مسیر معمول، کسالت آور و فاقد خلاقیت سازمان حرکت کنند و البته که بسیاری از این کارکنان سازمان های غیر یا رقیب را به اوج رسانده اند. آنان حتی کسب و کارهایی خلاقانه و بسیار موفق را پایه ریزی کرده اند و اگر سازمان پیشین فرش قرمز برای حضور مجددشان پهن کند نیز دیگی تمایلی به بازگشت ندارند. قدری به اطراف خود نگاه کنید کدام کارمندان در سازمان باقی مانده و کدام یکی از آنها در سال های اخیر محل کار شما را ترک کرده اند؟

معمولا خلاق ترین، توانمندترین و با انگیزه ترین کارکنان دیگر در میان ما نیستند و درخشش آنان برند سازمانی دیگر یا کسب و کاری خصوصی را منور کرده است، این در حالی است که بیشتر افرادی که باقی مانده اند اگر دلایل موجه دیگری برای خروج از سازمان نداشته باشند قطعا تنها دلیل بقای شان آنها معمولی بودنشان است! به همین سادگی اگر به کارکنان خلاق به چشم تهدید نگاه شود و نادیده گرفته شوند آنها در سپهر مجموعه ای دیگر به پرواز در خواهند آمد پس اگر می خواهید برای آینده آماده باشید نیازمند کارکنانی هستید که ایده های نو به فکرشان خطور کند.

زمانی که کارکنان احساس کنند ایده هایشان تفاوت ایجاد کرده است می توانید خوش بین باشید که در راه صحیح قدم بر داشته اید. کارکنان ماشین نیستند و چه بسیارند مدیرانی که در طول عمرشان شوق و خلاقیت را به سازمان تزریق نکرده اند اما هر روز ورود و خروج را با دقیق ترین ابزار ها چک می کنند.

مدیران تنها یک وظیفه دارند، اینکه به کارمندان کمک نمایند تا کار خود را با لبخند آغاز کنند، بهتر آن است که مدیران صبح ها کنار دستگاه های کنترل ورود و خروج بایستند، نه به این خاطر که با چهره های غضبناک دقیقه ها بررسی کنند بلکه حضور داشته باشند تا ببینید چند درصد از کارمندانشان آراسته و با لبخند وارد سازمان می شوند. ابزارهای کنترلی خود را برای ارتقای کیفیت استفاده کنید، متراژ عبث کمیت ها به شما هیچ سودی نخواهد رساند.خلاقیت یک موتور درون سوز یکنواخت نیست فرآیندی است که پدال های گاز و کلاچش در خدمت شماست و می توانید آن را تقویت کرده و سرعت ببخشید.

 در ادامه راهکارهایی ارائه می شود تا با بهره گیری از آنها بتوانید خلاقیت را در محیط کار خود اعتلا بخشید:

محیط کار، نقطه شروع پرورش خلاقیت است
اگر کارمندان شما ایده ای خلاقانه ندارند وظیفه شما زانوی غم بغل کردن نیست! نیم نگاهی به فرهنگ حاکم بر سازمان بیندازید، می توانید این سوالات را از خود بپرسید:
آیا ایده های بزرگ را با نادیده گرفتن یا انتقاد کردن سرزنش می کنید؟
آیا ساز و کاری تشویقی برای ایده پردازی های کارکنان اندیشیده اید؟
آخرین باری که ایده ای خلاقانه روش کار را در مجموعه شما بهبود بخشیده است چه زمانی بود؟
آیا تفویض اختیار کرده اید؟
آیا کارکنان از چشم انداز سازمان آگاه اند؟
آیا جلسات طوفان فکری را برگزار می کنید؟
آیا ریسک برگزاری جلسه های خارج از سازمان را می پذیرید؟
آیا به کارکنان اجازه می دهید که محیط کارشان را تزئین کنند؟

افرادی که ذاتا خلاق هستند کم تعدادند. کارکنان نیاز دارند حتی برای شروع ارائه کردن پیشنهادات خلاقانه آموزش ببینند و تقویت شوند. به نظر نگارنده کارکنان ضعیف و بی انگیزه نیز اگر سهم کوچکی در پروژه ها داشته باشند خلاق خواهند شد. راهنمای اصلی ایجاد خلاقیت چشم انداز است، کارمندی که از چشم انداز سازمان آگاه باشد ایده هایی توسعه یافته تر ارائه می دهد. برای توسعه دادن ایده ها طوفان فکری یکی از بهترین روش هاست با برگزاری جلسات طوفان فکری به صورت مستمر کارکنان با ایده هایی بهتر نزد شما می آیند.

گاهی این جلسات را به فضاهایی غیر معمول ببرید، برای مثال با کارکنان به یک نمایشگاه بروید یا رستوران و پارکی را برای برگزاری جلسه انتخاب کنید، ایده ها وابسته به محیط هستند، ایده ای که در مکانی آرام به ذهن خطور می کند متفاوت با ایده ای است که در محلی پر تنش ظهور می یابد. در کنار استفاده از محیط هایی زیبا برای برگزاری جلسات حتما به کارکنان اجازه دهید که محیط کار خود را زینت بخشند، به کارکنان اجازه دهید از المان های الهام بخش در محیط کار خود استفاده کنند. برای مثال برخی کارکنان زمانی که گل و گیاه اطرافشان را احاطه کرده است بهتر فکر می کنند.

مسیری که به خلاقیت می انجامد را کشف کنید
در بسیاری از جلسات وقتی مدیر از کارمندش ایده می طلبد، کارمند به مدیر خیره می شود و سکوت می کند. حتما با چنین وضعیتی مواجه بوده اید. این اتفاق زمانی رخ می دهد که سرنخ خلاقیت در کلافی پرپیچ گم شده باشد. به عبارتی چون شما محیط و بستر را برای تراوش ایده فراهم نکرده اید خبری از ایده پردازی نیست، دیگران را تشویق کنید تا افکارشان را بدون واهمه بیان کنند و از آنها بخواهید به پرسش: چه می شد اگر ...؟ پاسخ دهد و با این پاسخ ایده پردازی را آغاز کنند و هیچگاه هیچ ایده ای را بدون استفاده از قلم و کاغذ و گفتگو رها نکنید، برخی ایده ها عمری بسیار کوتاه به مانند یک چشم بر هم زدن دارند و اگر به آنها پرداخته نشود برای همیشه فراموش خواهند شد. همچنین در خاطر داشته باشید که ایده ها لزوما قرار نیست کل مجموعه شما را متحول کنند پس از ایده های کوچک هم حتما قدر دانی کنید.

بر تضعیف خلاقیت غلبه کنید
جریان خلاقیت را حفظ کنید، خلاقیت کودکی نوپاست که اگر آن را در نیابید آن چنان آسیب می بیند که ممکن است در اثر یک حادثه برای همیشه زمین گیر شود. آوای محیط کار و رنگ ها را تغییر دهید تا القا کننده خلاقیت باشد. با صدای بلند تشکر کنید و نهراسید، فرهنگ تشکر کردن را در سازمان باب کنید. در سازمان شوخ طبع باشید و لبخند بزنید و از روش های نوین برای ایجاد شوخ طبعی بهره بگیرید. اگر درگیر پروژه ای هستید تلفن خود را خاموش و پارازیت ها را حذف کنید تا مبادا مانع از جریان خلاقیت شما شوند.

ریسک های هوشمندانه را تشویق کنید
اگر می خواهید خلاقیت را پرورش دهید حتما باید با آغوش باز پذیرای ریسک هم باشید، یک ایده جدید شاید جرقه ای باشد که شما را به تعقیب یک ماجرا ترغیب کند اما باید مراقب گودال های سرپوشیده هم باشید. ارزیابی ریسک یک علم پیچیده نیست و سعی کنید مشوق ریسک باشید. از جعبه های مخصوص ارائه پیشنهاد غافل نباشید، برای مثال ممکن است کارمندی خرید یک نوع چایی بهتر برای زدودن غبار خستگی کارکنان را در قالب یک پیشنهاد مطرح کند، حتی به چنین پیشنهادی بها دهید تا بدانند که شما چقدر جدی هستید.

درس گرفتن از شکست ها و موفقیت ها
اشتباه کردن اصلا وحشتناک نیست بلکه تکرار یک اشتباه فاجعه آمیز است. در اتوبان پروش خلاقیت مقصد کمتر از مسیرها اهمیت دارد بنابراین کارکنان را مجازات نکنید، چرا که ممکن است ریسک های حساب شده هم به شکست منتج شوند. اما حتما از خود سوال بپرسید که: چه خطایی رخ داده است؟ آیا به اندازه کافی مساله را توضیح داده اید؟ آیا کارکنان را به سمت منابع مناسب هدایت کرده اید؟ آیا برنامه ریزی پروژه قوی بود؟

در مسیر اجرای پروژه های خلاقانه اگر مرتکب اشتباهی شدید حتما به آن اعتراف کنید، اشتباهات را به فرصت های آموزشی تبدیل کنید و از دریای بی انتهای خلاقیت بهره بگیرید.