شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| بازاریابی در توئیتر یکی از موضوعاتی است که صحبت درباره آن بسیار است. سره گرایان رسانه اجتماعی همچنان درباره چگونگی عدم استفاده از آن صحبت می کنند. در حالی که باور دارم هیچ درست و غلطی درباره استفاده از توئیتر وجود ندارد. می توانید برای هر چیزی، با هر وسیله ای با سطح مشخصی از انتقاد مخاطب پیدا کنید. باور دارم که توئیتر در اصل تریبونی برای گفتگو است.

با در نظر گرفتن این مطلب، چهار نوع بازاریابی در میان کسانی که از توئیتر به عنوان یک ابزار بازاریابی استفاده می کنند وجود دارد. هر کدام با مثال هایی از هواداران، مخاطبان و احتمالا موفقیت های بزرگ. توصیف من از هر یک از این موارد مشاهدات شخصی را شامل می شود اما به خاطر داشته باشید که به هیچ وجه از نظرات من به چشم انتفاد نگاه نکنید بلکه هر کدام بسته به مخاطبان شما ممکن است موثر واقع شوند. بنابراین، موارد زیر را شیوه ای برای بازاریابی در توئیتر ببینید.

شیوه های بازاریابی در توئیتر
خوش صحبت ها
خوش صحبت ها، کاربرانی هستند که دلیل روشنی برای استفاده از توئیتر در کسب و کار خود دارند، اما به نظر می رسد بیشتر تمایل به گپ و گفتگوی روزانه دارند تا این که مشخصا برای اهداف تجاری خود داد سخن دهند. بسیاری از مشاوران و یا رهبران فکری مستقل در این گروه جای می گیرند. آیا شرکت جدید جف لیوینگ استون، زوئتیکا، از حضور خود در توئیتر استفاده تجاری می برد؟ البته. آیا پیوند یا پیام فروشی برای خدمات زوئتیکا از آن به چشم می خورد؟ نه. او در توئیتر علاقمند به گفتگو به نظر می رسد و مزیت های حرفه ای او کمتر مستقیم و قابل پیگری هستند اما مطمئن باشید که حضور در توئیتر برای او مزیت حرفه ای دارد.

بازاریاب های مایل به گفتگو
بازاریاب های مایل به گفتگو که اندکی با خوش صحبت ها تفاوت داردند، هدفی مشخص تر برای استفاده از توئیتر دارند. آن ها ممکن است گه گاه پیوندی به پست های وبلاگ خود بدهند. شاید مرتبا درباره یک خبرنامه الکترونیکی یا کتاب خود به شما یادآوری کنند. اما همچنان در گفتگوها به صورت منظم شرکت می کنند و رفتار آن ها تا اندازه ای معمولی به نظر می رسد که شما فراموش می کنید. آن ها از این شبکه برای مقاصد تجاری خود استفاده می کنند.

فروشندگان
گروهی که بیش از 50 درصد از توئیت های آنها حالت تبلیغاتی دارد تا گفتگویی، در زمره فروشندگان جای می گیرند. حال، برخی افراد فعال در رسانه های اجتماعی ممکن است چنین افرادی متزور بنامند. من با این گفته مخالفم. شرکت ها و حتی افراد بسیاری در توئیتر وجود دارند که اولین هدف شان فروش است اما همزمان در گفتگوها شرکت می کنند و پیوندهایی در خور توجه نیز در توئیت خود قرار می دهند.

(هرزنامه نگار) گویندگان
من در استفاده از عبارت هرزنامه نگار تردید دارم اما مناسب است. لطفا به کار بردن این عبارت را انتقاد به حساب نیاورید. این حقیقتی است که این افراد تنها به تبلیغ می پردازند و در هیچ گفتگویی مشارکت نمی کنند.

خب شما در کدام دسته قرار می گیرید؟ آیا جزء افرادی هستید که دو گروه اول را قبول دارند اما دو گروه دیگر را نه. یا در دو گروه دوم قرار گرفتید و معیارهای تجاری دارید تا کارا بودن روش خود را ثابت کنید؟ اگر تاکنون روشی برای خود در نظر نگرفته اید، بگویید که فکر می کنید کدام روش را باید انتخاب کنید و چرا؟
 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)