شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| با افتحار در جمع مدیران روابط عمومی حضور پیدا کرده ام و تقاضا کردم تا از اوضاع و احوال خود و سازمانی که در آن خدمت می کنند، چند کلمه ای درد دل کنند.

آنچه از برخی عزیزانم شنیدم قلبم را در این سن و سال به شدت فشرد، اما در جلسه واکنشی نشان ندادم و اکنون برای رهایی از آن فضای سخت لازم دیدم چند کلمه ای یادداشت کنم. امید دارم این یادداشت یک بار هم که شده برای جمعی از مدیران اجرایی کشور که ویژگیهای خاصی دارند و هم برای مسئولان روابط عمومی تلنگری و پندی باشد. از سویی امید وارم دولت و دستگاه های فرهنگی به خصوص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیران و فعالان رسانه در این راستا همت کنند تا انشاء الله تحولی هر چند اندک در حوزه روابط عمومی و ارتباطات ایران رخ دهد.

می گوید، بعنوان روابط عمومی در یک اداره در شهرستانی که پرسنل قابل توجهی دارد، مدیر اجرایی مرا در اتاق بسیار کوچک و زیر پله قرار داده و اظهار می دارد، شما که کار زیادی ندارید، همین جا برایتان خوب است.!!

روابط عمومی دیگری اظهار می دارد، تنها فرد در مجموعه روابط عمومی اداره ام هستم که همه امکانات موجود در اتاق روابط عمومی که طبقه اول است و مدیریت در طبقه سوم استقرار دارد، یک میز و سه صندلی و مقداری کاغذ و چند خودکار است. مدیر ما هیچ اعتقادی به اطلاع رسانی و ارتباط با مردم ندارد و اعلام کرده است، هر قدر بی سر و صدا کارها را انجام دهیم ، بهتراست. !

روابط عمومی دیگری هم اعلام کرد: مدیریت سازمان ما فقط اخبار و اطلاعاتی که خودش ترجیح دهد و موافقت کند!! امکان انتشار دارد و چنانچه خبری خارج از این خواسته ایشان به رسانه های برسد، خیلی شفاف ما را به اخراج تهدید می کند.

نفر چهارم هم عنوان می دارد، مدیریت دانشگاه ما بسیار اصرار دارد، ( دقت بفرمایید مدیریت دانشگاه ! ) عکس وی بسیار درشت دربالای همه خبرها قرار گیرد و تا خبرها را کنترل نکند، کسی حق انتشار ندارد.!! در پرتال این دانشگاه و مرکز علمی هم فقط باید اخبار و عکس های ایشان باشد و بس.!!؟

حتی تصور این شرایط هم ناباورانه است و این جملات و عبارات غیر اصولی، غیر علمی و غیر حرفه ای قلب مرا به درد آورد.

در این اوضاع و احوال نابسامان و بی در و پیکر حوزه روابط عمومی ها در گیلان و استان های کشور، همه شعار مقابله با تبلیغات و فضاسازی های و سیاه نمایی رسانه های بیگانه را می دهند. به راستی با چنین تفکرات خود خواهانه، نا آگاهانه و خود شیفته می توان با رسانه های بیگانه مقابله کرد. حتی با این شرایط می توان به افکار عمومی در داخل کشور اطلاع رسانی های مناسب و امید بخش داد؟

ناگفته نماند که در مقابل این گروه از روابط عمومی ها، بعضی از سازمان ها و نهادها و به خصوص بانکها روابط عمومی هایی دارند که از نظر فضای اداری و امکانات به اصطلاح " فول آپشن" هستند، اما بسیاری از آنها هم جزائت اطلاع رسانی بدون نظر مدیر عامل و رئیس سازمان و رئیس بانک را ندارند. اگر یک روابط عمومی در این شرایط بی احتیاطی کند، به علت اقتدار زیاد مدیریت سازمان بلافاصله جایگزین می شود و لذا این دوستان از صبح تا شب در اتاق بزرگ و مجهز خود مشغول " وب گردی" هستند.!

در مدت خدمت 38 ساله خود از نظرات مدیران روابط عمومی ها در استان ها و شهرستان بسیار شنیده بودم ، اما دیدگاه های روابط عمومی ها در یک شهرستان و حتی مرکز استان گیلان که مدعی فرهنگی بودن دارد، بسیار مایه تاسف و تاثر است.

روابط عمومی مغز متفکر و چشم بینای هر سازمان دولتی و بخش خصوصی است و اگر مدیری به این مجموعه و مدیر روابط عمومی " حتی اگر یک نفر باشد" بها ندهد در واقع از ارزش و منزلت خود و سازمانش کاسته است.

درکتاب "روابط عمومی، ستون خیمه سازمان" که سال 1379 در قزوین منتشر شد- 25 وظیفه سازمانی برای روابط عمومی شرح داده شده و اعتقاد دارم، اگر عوامل روابط عمومی به این امور آگاهی داشته باشند، هرگز دچار چنین سرنوشت سخت و سیاهی نخواهند شد که مدیریت سازمان به آنها تا این حد بی احترامی کند.؟!

اعتقاد راسخ دارم ، مدیران روابط عمومی در صورتی که فردی حاذق، هنرمند، پر انرژی و آگاه به حوزه های حرفه ای اطلاع رسانی باشند، مدیر هرگز به خود جرائت نمیدهد چنین حرکات و اقدام هایی علیه روابط عمومی خودش انجام دهد.

چنین روابط عمومی باید قدرت شفاف سازی و تنویرافکار عمومی را با مجهز بودن به نوآوری ها و داشتن ایده های موثر و جذاب داشته باشد.

مدیران روابط عمومی باید آگاه باشند ، اگر مدیریت سازمانی نسبت به جایگاه روابط عمومی بیگانه یا آنکه فردی خودشیفته است از مهندسی معکوس دراداره مجموعه خود بهره بگیرند.

به نظر می رسد دراین شرایط سخت، فعالیت برای روابط عمومی ها حتی درسطح وزارتخانه ها و سازمان های دولتی درتهران و سازمان های دولتی دراستان ها فوق العاده دشوار است و شایسته است دولت ابتدا فکری برای آموزش مدیرانش بکند. این شرایط باید در دستگاه قضایی هم به مورد اجرا گذاشته شود که مردم با اخبار و رویدادهای زیر مجموعه قوه قضائیه بیش از پیش آشنا شوند.

اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به افکار عمومی ضمن آنکه خدمات نظام و دولت و دستگاه قضایی را تبیین و تشریح می کند، افکار عمومی را به مشارکت دعوت کرده و تبلیغات دلسرد کننده دشمنان خنثی خواهد شود.

پیشنهاد می شود ، مدیران روابط عمومی ها سراسر کشور به مناسبت 27 اردیبهشت روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی تجربیات شان را به طور مستمر با هم به اشتراک گذاشته و از مسیر رسانه ها با هم ارتباط های گسترده تری پیدا کنند.

کلام آخر اینکه، دکتر نطقی بنیانگذار روابط عمومی ایران اعتقاد دارد: " روابط عمومی " در متن است نه در حاشیه، ضروری است نه لوکس، درخود مدیریت است نه در بیرون آن، پس حق داریم بگوئیم هر مدیریتی سزاوار روابط عمومی ای است که دارد.

منتظر نظر و پیشنهادهای روابط عمومی ها و مدیران رسانه ها از گیلان و سراسر ایران هستم.