شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| در مباحث مربوط به توسعه آنچه از همه ضروری تر می نماید دست یابی به نسخه ی عملی از توسعه است که اولأ همه جانبه باشد یعنی بتواند برای همه شئون اقتصادی،سیاسی،فرهنگی،اجتماعی و... راهکاری بومی داشته باشد و دوم اینکه متوازن باشد یعنی مجریان امر بتوانند همه آن شئون پیش گفته را همزمان باهم توسعه دهند.
 
  به نظر نگارنده این توازن از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار است چون جامعه نامتوازن است که درگیر چالش ها و دوگانگی های توسعه می شود و از میوه آن نه درکی خواهد داشت نه کامی خواهد گرفت.
 
 در دنیای ارتباطات و رسانه هم چنین سازو کاری جاری است. باید بپذیریم که در حوزه مطبوعات و رسانه ها نتوانسته ایم به معنای واقعی بنگاه های فرهنگی- اقتصادی حرفه ایی کنیم. ما نه در حوزه ارتباطات ، ارتباط گرهای خوبی هستیم و نه در حوزه رسانه تخصصی عمل می کنیم.
 
 تولید محتوا در قالب خبر و تصویر از جمله وظایفی است که برای روابط عمومیها تعریف شده است و بدیهی است که بار انتشار محتوای تولید شده بر دوش رسانه ها اعم از مطبوعات چاپی یا فضای مجازی است.
 
 خبر یا محتوای تولیدی روابط عمومی ها غالبأ یک جانبه و غیر حرفه ایی است به بیان دیگر اخبار رسمی و دولتی بطرز گل درشتی تعریف از سازمان و اداره مربوط است.
 
 حتی گاهی ممکن است اخبار رسمی آنقدر به وجه مثبت یک رویداد توجه کنند که یک ناظر بی طرف آن را نه تنها بی طرفانه بلکه مغرضانه ببینند.
 
 هر چند باید توجه کنیم که سازمان های خدماتی با انتشار اخبار و اطلاعات مورد نیاز جامعه خدمات ارزشمند را به جامعه ارائه می دهند؛ اما
 
 از سوی دیگر مدیران و دبیران رسانه هایی هستند که مایلند از باب اطلاع رسانی یا کسب درآمد یا پوشش همه حوزه های خبری از خبرهای تولیدی روابط عمومی ها استفاده کنند
 
 برخی از این رسانه ها اخبار را فارغ از واقعی بودن و بی آنکه به ارزش خبری آن توجه کنند
 
 عینأ منتشر می کنند، گروه دوم برعکس با ژست های مختلفی از جمله مستقل بودن منتقد بودن و مخالفت با اخبار سفارشی به تنظیم خبری در نقد یا در رد محتوای تولیدی روابط عمومی اقدام می نمایند و برای مطلب خود بمنظور جلب مخاطب تیتر های غیر واقعی و تحریک آمیز هم انتخاب می کنند.
 
 نگارنده ضمن رد هر دو این رویکردها معتقد است این برخوردها در اهالی رسانه در قبال محتوا و خبر رسمی ، رسانه های ما را به سمتی سوق داده که مخاطب هوشمند به هر دوی آنها اعتماد نمی کند. این فاصله و قطع ارتباط و بی اعتمادی مخاطب نسبت به آنچه به عنوان خبر به او ارائه می شود نقض غرض هدف اصلی رسانه هاست که امروزه بطور جدی با آن روبرو هستیم. در لایه ی زیرین اتفاقات ناگوار تری هم متحمل است. اینکه رسانه های مختلف ، روابط عمومی های دوست را با معیارهای خود انتخاب کنند و محتوای ارسالی از آنان را ( هر چه باشد ) منتشر کنند و برعکس روابط عمومی هایی که لیست سیاه دارند و برای انتشار اخبار ضروری و مورد نیاز جامعه برخی رسانه ها را ندیده بگیرند و حذف کنند.
 
 با وجود این آسیب ها ؛ سزاست که نهادهای صنفی که در هر دو حوزه ارتباطات و رسانه حضور دارند با برگزاری جلسات تخصصی مختلف به یک راهکار حرفه ایی در این زمینه برسند بطوری که نتیجه آن را در اقبال مخاطبان به مطالب و اخبار شاهد باشیم.
 
 یادمان باشد آنچه مهم است اقناع خبری جامعه ی بی اعتماد به هر دو گروه است پس دنبال راه حل باشیم نه مقصر.
 
 حامد ملازاده صادقیون ؛ مدیر روابط عمومی پخش فرآورده های نفتی هرمزگان و پژوهشگر حوزه ارتباطات و رسانه / برنا