شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| 27 اردی بهشت یک روز خاص برای پاسداشت "روابط عمومی" است؛ روزی که به نام روز روابط عمومی و ارتباطات نام نهاده شد و جایگاه رفیع آن بیش از پیش مورد توجه و عنایت قرار گیرد.

بواقع باید دانست جایگاه روابط عمومی ها چقدر در سازمان ها و نهادها مورد مداقه قرار گرفته است و تا چه میزان مدیران دستگاه‌ها خواسته ها و توجهات خود را معطوف به روابط عمومی کرده اند!؟

اگر از منظر آموزشی برای ارتقاء سطح دانش روابط عمومی ها بنگریم شاید به جرأت بتوان گفت هنوز کار قابل توجهی صورت نگرفته و اندک دوره های آموزشی آن هم از سر ناچاری برای روابط عمومی ها ترتیب داده می شود که مسلما نیاز روابط عمومی ها را با پیچیدگی های امروز مرتفع نمی کند و با این سرعت اطلاعات و تنوع شبکه‌ های اجتماعی همترازی ندارد!

اگر از منظر نیروی انسانی بنگریم شاید بی اغراق بتوان گفت در روی همان پاشنه می چرخد و رنج روابط عمومی ها آن است که هنوز بکارگیری نیروی انسانی دانشگاهی و تحصیل کرده روابط عمومی در دستگاه‌های اجرایی به اندازه جذب سایر نیروها و رشته های دیگر تحصیلی نیست!

اگر از لحاظ امکانات سخت افرازی و نرم افزاری بنگریم شاید حال و روز روابط عمومی ها برای در اختیار داشتن امکانات و تجهیزات به روزی که بتواند نیاز آنان را برطرف نماید با این گرانی افسار گسیخته دوربین و... امکان پذیر نیست!

با این سه مقوله که گفته شد حیات اجتماعی روابط عمومی ها با خطر جدی مواجه است و کمبود اعتبارات برای هزینه کرد این بخش همواره از دغدغه هایی است که برای مدیران و مسوولان روابط عمومی تمامی ندارد و هنوز ردیف بودجه یی مشخص و معین برای روابط عمومی در نظر گرفته نمی شود تا بتوانند در این دنیای ارتباطات نجات بخش دستگاه‌های خود باشند.

انتظاری که از دولت ها می رود آن است که توجه خود را بیشتر معطوف به کارکرد روابط عمومی ها کنند و با تزریق اعتبارات، برگزاری دوره های آموزشی و جذب نیروی متخصص و کارآمد خون تازه یی بر کالبد نحیف و بی رمق روابط عمومی ها تزریق نمایند و موجب شکوفایی بیشتر روابط عمومی ها را در هزاره سوم فراهم سازند و از مرگ تدریجی روابط عمومی ها جلوگیری نمایند.