(بخش اول):
 

مقدمه

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| روابط عمومی (public relations) در ایران، عمری حدود 70 ساله و در جهان عمری حدودا 120 ساله دارد. اینکه چرا در همان دوران نخستین شکل گیری روابط عمومی در غرب، روابط عمومی در ایران رشد و نمو پیدا نکرد، خود نیاز به آسیب شناسی دیگری خارج از حوصله این نوشتار دارد که خوب است مورد توجه دانش پژوهان این عرصه قرار گیرد.

در اینجا البته ذکر دو نکته ضروری است:

1 – روابط عمومی در ایران، همچون دانش مدیریت، یک رشته وارداتی از غرب است.
2 – روابط عمومی، یک موضوع بین رشته ای است و با علوم روانشناسی – جامعه شناسی - رفتار سازمانی – مدیریت – حقوق و... عجین می باشد.
3 – بررسی روابط عمومی در ایران به دو بخش قبل از انقلاب اسلامی و بعد از انقلاب اسلامی ایران تقسیم می شود.

با ذکر این یادآوری، می خواهیم به این سوال بپردازیم که چرا روابط عمومی در ایران موفق نبوده است؟ و یا به عبارت دیگر، علل ناکارآمدی روابط عمومی در ایران چیست؟

ابتدا به اختصار، تعریفی از روابط عمومی ارایه می گردد.

انجمن متخصصان روابط عمومی با برگزاری جلسات متعدد و کسب نظر و دیدگاه از کارشناسان و صاحب نظران این حوزه در نهایت در جلسه هیات مدیره انجمن مورخ۲۳ فروردین سال 1395 تعریف زیر را برای روابط عمومی مصوب کرد:

“روابط عمومی عبارت است از مدیریت تعامل و تفاهم میان سازمان و ذینفعان که به تضمین منافع مشترک و اعتماد متقابل می انجامد و موجب افزایش اعتبار و رضایت طرفین می شود. “

همانطورکه مشخص است در تعریف مذکور از واژه های مدیریت تعامل و تفاهم بین سازمان و ذینفعان استفاده شده است که تاکیدی بر ضرورت تعاملی بودن رویکرد سازمان ها با مخاطبانشان را حکایت دارد؛ تعاملی که در آن نشان از یک کنش ارتباطی و دوسویه را بیان داشته که سازمانها با مخاطبانشان همواره باید در یک فرایند ارتباطی همسنگ و متقارن این امر را محقق سازند؛ ارتباط و تعاملی که امروزه از طریق توسعه تکنولوژی های نوین ارتباطی ظهور و بروز بیشتری یافته است.

همچنین تاکید بر لزوم توجه به کسب منافع مشترک وایجاد اعتماد متقابل بین سازمان و ذینفعان از دیگر موارد مهمی است که در تعریف جدید بر آن تاکید شده است که روابط عمومی ها باید بسترساز تحقق منافع و سودمندی متقابلی برای سازمان و مخاطبان بوده و یک بازی برد - برد را در این جریان ارتباطی و تعاملی رقم بزنند و در نهایت به دنبال تحقق یک رضایت دوطرفه بوده که پیامد آن چیزی جز رضایت ذینفعان و کسب اعتبار و مشروعیت سازمانی را در پی نخواهد داشت.

هم چنین در دایره المعارف ویکی پدیا، روابط عمومی اینگونه تعریف شده است.

Ivy Lee, the man who turned around the Rockefeller name and image, and his friend, Edward Louis Bernays, established the first definition of public relations in the early 1900s as follows: "a management function, which tabulates public attitudes, defines the policies, procedures and interests of an organization... followed by executing a program of action to earn public understanding and acceptance."[8] However, when Lee was later asked about his role in a hearing with the United Transit Commission, he said "I have never been able to find a satisfactory phrase to describe what I do."[9] In 1948, historian Eric Goldman noted that the definition of public relations in Webster's would be "disputed by both practitioners and critics in the field."
According to Bernays, the public relations counsel is the agent working with both modern media of communications and group formations of society in order to provide ideas to the public's consciousness. Furthermore, he is also concerned with ideologies and courses of actions as well as material goods and services and public utilities and industrial associations and large trade groups for which it secures popular support.
In August 1978, the World Assembly of Public Relations Associations defined the field as "the art and social science of analyzing trends, predicting their consequences, counseling organizational leaders and implementing planned programs of action, which will serve both the organization and the public interest."
Public Relations Society of America, a professional trade association, defined public relations in 1982 as: "Public relations helps an organization and its publics adapt mutually to each other."
In 2011 and 2012, the PRSA solicited crowd supplied definitions for the term and allowed the public to vote on one of three finalists. The winning definition stated that:
"Public relations is a strategic communication process that builds mutually beneficial relationships between organizations and their publics."
Public relations can also be defined as the practice of managing communication between an organization and its publics.
Public relations is to speak out its advocacy in public, and it builds up a talking platform to achieve its goals and protect the interests of people.
 

از: حسن خسروی – مدرس دانشگاه و مولف کتاب روابط عمومی و ارتباطات
Khosravi100@yahoo.com
09122174383