درباره شارا | تماس | جستجوی پیشرفته | پیوندها | موبایل | RSS
 خانه    تازه ها    پایگاه اخبار    پایگاه اندیشه    پایگاه کتاب    پایگاه اطلاعات    پایگاه بین الملل    پایگاه چندرسانه ای    پایگاه امکانات  
جمعه، 10 فروردین 1403 - 12:35   

ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX

  ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX


ادامه ادامه مطلب یک

4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند

  4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند


ادامه ادامه مطلب دو

ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد

  ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد


ادامه ادامه مطلب سه

انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد

  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد


ادامه ادامه مطلب چهار

   آخرین مطالب روابط عمومی  
  6 استراتژی دگرگون کننده برای آزادسازی پتانسیل رهبری شما
  چند نکته مهم در پرامپت‌نویسی
  کمپین‌های داده
  تاثیر ادراک بر تصمیم‌گیری در شرایط پرخطر
  اولین مدل زبان بزرگ هوش مصنوعی «منصفانه آموزش دیده» اینجاست
  جستجوی عمیق بینگ به طور رسمی برای همه کاربران فعال شد
  هوش مصنوعی گوگل می‌تواند چندین کتاب را جذب کند. با این همه داده چه خواهد کرد؟
  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟
  فناوری سلامت پوشیدنی: روند نوظهور با پتانسیل عظیم
  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد
ادامه آخرین مطالب روابط عمومی
- اندازه متن: + -  کد خبر: 38060صفحه نخست » پیشخوان شارا-پیشنهادهای کاربران روابط عمومیدوشنبه، 2 اردیبهشت 1398 - 21:58
سرمایه‌ اهدایی میلیاردرها: تبدیل نوتردام به بنای یادبود ریاکاری‌
آدیتیا چاکرابورتی - میلیاردرهایی که در مقابل طرح مالیات‌برثروت رئیس جمهور پیشین -فرانسوا اولاند فریاد خشم برمی‌آوردند، اکنون با طیب‌خاطر حاضر به پرداخت هرهزینه‌ای‌ اند.
  

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| میراثی که دوسال پیش به سختی توجه کسی را جلب می‌کرد، حالا به‌شدت ارزشمند شده‌است. میلیاردرهایی که در مقابل طرح مالیات‌برثروت فریاد خشم برمی‌آوردند، اکنون با طیب‌خاطر برای بازسازی نوتردام حاضر به پرداخت هرهزینه‌ای‌ اند. مکرون نیز به اهداکنندگان تبریک می‌گوید، بدون آنکه بپرسد که این همه پول از کجا آمده است؟ و مهم‌تر اینکه دلیل این بذل و بخشش چیست؟ وانگهی، اگر قشر فوق ثروتمند توانایی پرداخت میلیون‌ها یورو بابت یک ساختمان را دارند، پس چه چیز مانع آن می‌شود که به گرسنگی و فقر خاتمه دهند؟ آنهم در شرایطی که چهره پاریس ماه‌هاست از خشم جلیقه‌زردهای فرودست سرخ شده است.

در سال ۲۰۱۷ موج متلاطمی از اخبار در مطبوعات بین‌المللی منتشر شدند که به نا‌به‌سامانی وضعیت نوتردام پاریس اشاره داشتند. مقامات کلیسای جامع توجه خبرنگاران را به تکه‌های کوچک سنگ‌آهک جلب کردند که به تماس انگشتی جدا شده و فرومی‌ریختند. مجسمه‌های گارگویل که سرشان افتاده بود، با میله‌های پلاستیکی مرمت شده و تخته‌های چوبی جای طارمی‌های فرو ریخته را گرفته بودند. این فرسودگی درنتیجه‌ آلودگی، باران اسیدی و هشت قرن استفاده‌ی مدام اتفاق افتاده بود، اما مقامات نیز به‌خاطر بی‌توجهی‌شان بی‌تقصیر نبوده‌اند. نگهبانان و ماموران نگهداری ساختمان درخواست پول بیشتر کرده بودند، اما نه دولت فرانسه حاضر به پرداخت هزینه‌ کافی بود، و نه ثروتمندانی که مدام در مورد افزایش مالیات غرولند می‌کردند.

سپس، هفته‌ مقدس سررسید و آن دوزخ کنار رود سن پدیدار شد و ناگهان هیچ‌کس خبر نداد چه‌طور و چگونه این اتفاق افتاد. رئیس جمهور فرانسه، امانوئل مکرون پس از سال‌ها سخنرانی و خطابه‌‌سرایی در مورد عقب‌کشیدن بخش دولتی، اکنون می‌خواهد از اندوخته‌ دولت به مدت پنج سال هزینه‌ای هنگفت صرف بازسازی کلیسای جامع متلاشی‌شده کند. باران بذل و بخشش طبقه‌ میلیاردر فرانسه نیز جاری‌ است. در طول سه روز ۱۰۰ میلیون یورو از فرانسوا هنری پینو، صاحب نهایی برند گوچی و ایو سن لوران، ۲۰۰ میلیون یورو از خانواده‌ آرنو، صاحبان برند لویی ویتون، و ۲۰۰ میلیون یوروی دیگر از صاحبان لو رئال، خانواده‌ی بتنکور مایرز، و همچنین ۱۰۰ میلیون یورو از طرف کمپانی توتال،‌کمپانی بزرگ نفتی فرانسه، به کلیسا اعطا شده‌ است.

از این دو اپیزود که تنها دو سال اختلاف زمانی دارند، می‌توان دو نتیجه گرفت. اول آنکه آنچه طی این هفته رخ داد، نمایش قابل‌توجهی‌ بود از هماهنگی بین بخش دولتی و سخاوتمندی بخش خصوصی در خدمت هدفی واحد؛ یعنی ترمیم یکی از گنج‌های جهان. و دوم آنکه کلیسای بازسازی‌شده یادبودی خواهد بود از ریاکاری سترگ سیاست‌های ریاضت اقتصادی.

میراثی که دوسال پیش به سختی توجه کسی را جلب می‌کرد، حالا به‌شدت ارزشمند شده‌است. میلیاردرهایی که در مقابل طرح مالیات‌برثروت رئیس جمهور پیشین -فرانسوا اولاند فریاد خشم برمی‌آوردند، اکنون با طیب‌خاطر حاضر به پرداخت هرهزینه‌ای‌ اند. امانوئل مکرون، سیاستمداری که به‌کرات به فقرا گفته باید با خرج کمتر زندگی کنند و از کارگران خواسته‌ که بیشتر به رئیس‌هایشان بدهند، امروزه نقش یک رهبر ملی‌ همچون شارل‌دوگل را،‌ البته با واکس موی بیشتر، بازی می‌کند. و پایتختی که در طول چند ماه گذشته تحت محاصره‌ فرودستان زحمت‌کش جلیقه‌زرد بوده‌است، بار دیگر ثروت عظیمی را به یاد می‌آورد که تنها در دست شهروندان معدودی است. شاهد آن‌ هستیم که هر آنچه تا اواخر ۲۰۱۷ غیرممکن به نظر می‌رسید، امروزه در سال ۲۰۱۹ حیاتی و ضروری پنداشته می‌شود.

البته مسلما ترجیح بر آن است که میلیون‌ها سرمایه‌ خصوصی از زیر بالشت‌های پر قو بیرون کشیده شده و خرج امور عمومی شوند، اما همچنین باید پرسید چرا یک آتش‌سوزی عظیم محرک چنین اقدامی شده؟ و دیگر آنکه چرا اهداکنندگان سخاوتمند برای خرج‌کردن پولشان در اولویت‌هایی که به شکل دموکراتیک انتخاب شده‌اند، این قدر خسیس اند و در واقع با پرداخت مالیات، اینقدر سر ناسازگاری دارند؟ اگر قشر فوق ثروتمند توانایی پرداخت میلیون‌ها یورو بابت یک ساختمان را دارند، پس چه چیز مانع آن می‌شود که به گرسنگی و فقر خاتمه دهند؟

عده‌ی قلیلی هم البته این سوال برایشان پیش آمده که در این میان کلیسای کاتولیک با سرمایه‌ مولتی‌میلیاردی‌اش چقدر هزینه خواهد کرد؟

مطبوعات اما ترجیح می‌دهند مبهوت مبالغ نُه‌رقمی‌ای بمانند که از جیب جادوی ثروتمندان خارج شده. در همین حال، مکرون و دیگران نیز به اهداکنندگان تبریک می‌گویند، بدون آنکه بپرسند که این همه پول از کجا آمده است؟ برخی حتی فراتر می‌روند؛ سردبیر مانی‌ویک تا آنجا پیش‌رفت که در شبکه‌های اجتماعی اظهار کرد: «میلیاردرها می‌توانند گاهی واقعا به کار بیایند.» خب، بله. و دموکراسی نیز می‌تواند همین قدر دلسردکننده باشد، و فراتر از آن، برابری یک مانع بزرگ به‌حساب بیاید.

 

اما اگر با چشمانی باز به این منظره نگاه کنیم، زشتی‌های نه‌چندان کم آن را به روشنی خواهیم دید. به محض پرداخت ۱۰۰ میلیون یورویی پینو، مشاورش ژان ژاک آیاگون از پیشنهاد کاهش ۹۰ درصدی مالیاتِ تمامی اهداکنندگان، سخن گفت. به عبارت دیگر، دولت فرانسه باید خرج بخش اعظم سخاوتمندی میلیاردرهای عزیزش را بپردازد. البته این پیشنهاد به‌سرعت رد شد، اما فرد پیشنهادکننده ابدا آدم ساده‌لوحی نیست. آیاگون، وزیر فرهنگ اسبق به خوبی آگاه است که فرانسه با اغماض، تسلیم کسر ۶۰ درصدی مالیات می‌شود: تا اینجای کار به ازای هر ۱۰۰ میلیون یورویی که سرمایه‌داران کاسب‌مسلکانه اهدا کرده‌اند، دولت ۶۰ میلیون یورو خواهد پرداخت. البته دست‌کم تا اینجا به گزارش رویترز خانواده‌ پینو خارج این گود نشسته و خواستار معافیت مالیاتی نشده‌اند.

و اما منبع مالی ۲۰۰ میلیون یورویی که از طرف ثروتمندترین مرد فرانسه اعطا شده ‌است، یعنی برنو آرنو، شخصی که چند سال پیش خبر درخواستش برای دریافت تابعیت بلژیکی رسانه‌ای شد. سخن‌گوی او البته اظهار داشت که این مساله نه در راستای مزایای مالیاتی، بلکه صادقه برای بهتر اداره کردن کسب و کارش بوده‌است. ابدا نه به این دلیل که مالیات‌ بر ارث در بلژیک تنها ۳ درصد است، و در فرانسه این رقم به ۱۱ درصد می‎‌رسد، خیر قربان.

چنین وانفسایی البته مختص فرانسه نیست، بلکه رسمی معمول و بین‌المللی است. نگاهی به تیتر اول اخبار پنجشنبه‌ گاردین بیندازید تا دریابید که چه طور یک درصد از مردم انگلیس صاحب پنجاه درصد از خاک آن اند. یا اینکه آمار و ارقام سال پیش آکسفام را به‌خاطر آورید؛ ۲۲۰۰ میلیاردر جهان ۱۲ درصد ثروتمندتر شده، درحالی‌که جمعیت ۳,۵ میلیاردی فرودست‌ترین‌مردم جهان، ۱۱ درصد فقیرتر شده. آنها که در راس هرم اند ثروت خود را از آنها که در کف هرم اند، استخراج می‌کنند. با این‌وجود، زمانی که پول خردی برای‌مان می‌اندازند، می‌ایستیم به کف‌زدن. تمام آنچه به چشم من می آید سلفی‌ای با نوتردامی بازسازی‌شده است که از قرار معلوم در گالری آرنو یا مرکز بازدیدکنندگان لورئال موجب تفاخر خواهد شد. سرتان را درد آورده‌ام، اما بگذارید توجه‌تان را به گالری ساکلر در منطقه‌ سرپنتاین لندن نیز جلب کنم که در کمال بخشندگی از طرف خانواده‌ای اهدا شده‌است که میلیون‌ها میلیون درآمد خود را در ازای اعتیاد جماعتی به مشتقات تریاک کسب کرده‌اند.

و در ادامه‌ این لیست طویل ازکنایات، بد نیست به این نکته اشاره کنیم که چه طور کلیسای جامع کاتولیک به ما خاطر نشان می‌کند که قدمی فراتر از داد و ستد عفو در قرون میانه برنداشته‌ایم؛ آن زمان نیز اغنیا می‌توانستند با انباشت دارایی خود و سپس اهدای مقداری از آن به کلیسا، نام نیکی از آن خود ساخته و رستگاری‌شان را تضمین کنند. به قول برادر روحانی تِتزل: « با انداختن هر سکه‌ طلا در خزانه، روح نجات‌یافته‌ای به سمت بهشت به پرواز در می‌آید.»

منبع: گاردین

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   
  

اخبار مرتبط:

اضافه نمودن به: Share/Save/Bookmark

نظر شما:
نام:
پست الکترونیکی:
نظر
 
  کد امنیتی:
 
   پربیننده ترین مطالب روابط عمومی  

  روزنامه‌های محلی: هنوز ارزشمند، اما نیاز به حمایت دارند


  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد


  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟


  رسانه‌های اجتماعی مغز ما را تخلیه می‌کنند و بر تصمیم‌گیری ما تأثیر می‌گذارند


  6 استراتژی دگرگون کننده برای آزادسازی پتانسیل رهبری شما


  روابط‌عمومی برای استارت‌آپ‌ها


  چگونه از بحران هویت در میانه شغلی جلوگیری کنیم


  چگونه روابط‌عمومی می‌تواند به توسعه هویت در جامعه داخلی کمک کند؟


  رزومه خلاقانه‌ای که به شغل دلخواه در گوگل انجامید


  تاثیر ادراک بر تصمیم‌گیری در شرایط پرخطر


 
 
 
مقالات
گفتگو
گزارش
آموزش
جهان روابط عمومی
مدیریت
رویدادها
روابط عمومی ایران
کتابخانه
تازه های شبکه
آخرین رویدادها
فن آوری های نو
تبلیغات و بازاریابی
ایده های برتر
بادپخش صوتی
گزارش تصویری
پیشنهادهای کاربران
اخبار بانک و بیمه
نیازمندی ها
خدمات
خبرنگار افتخاری
بخش اعضا
دانلود کتاب
پیوندها
جستجوی پیشرفته
موبایل
آر اس اس
بخشنامه ها
پیشکسوتان
لوح های سپاس
پیام های تسلیت
مناسبت ها
جملات حکیمانه
پایان نامه ها
درباره شارا
تماس با ما
Shara English
Public Relation
Social Media
Marketing
Events
Mobile
Content
Iran Pr
About Us - Contact US - Search
استفاده از مطالب این سایت با درج منبع مجاز است
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شارا است
info@shara.ir
  خبر فوری: معرفی کتاب «هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل» منتشر شد