شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| این قانون مشکلاتی را برای اکثر رؤسای شرکت ها و مدیران اجرایی ارشد به همراه خواهد داشت. مشکل این افراد قابل درک است. وقتی که طی سالیان متوالی تمامی تلاش خود را به کار برد‌ه ‌اید تا شرکتی را اداره کنید، عقب نشینی و نگریستن به مشکل شرکت خود از دیدگاهی متفاوت بسیار مشکل خواهد بود.

به عنوان مثال، غالباً هنگام مذاکره برای عقد قراردادهای جدید با اتحادیه‌های کارگری، سخنگویان شرکت‌ها به مطبوعات خواهند گفت که: «ما قادر نیستیم مبالغ اضافی تعیین شده از سوی اتحادیه را پرداخت کنیم.» این مشکل، قابل درک است. اما مشکلات مالی شرکت‌ها چه ارتباطی به عامه مردم دارد؟ واکنش کارکنان شرکت‌ها نیز غالباً خصمانه و ناشی از ناخشنودی ایشان است. در عوض، بهتر است گفته شود: «ما هم دوست داریم که حقوق کارمندان خود را افزایش دهیم. اما در صورت افزایش بیش از حد هزینه‌ها، مشتریان دیگر از ما خرید نخواهند کرد. این مساله به ضرر ماست و نهایتاً مشاغل کارمندان ما را به خطر خواهد انداخت.»

مثال دیگر در مورد شرکتی است که به ارایة خدمات برق‌رسانی می‌‌پردازد و درصدد اتخاذ سیاستی است تا با توسل به آن، مشتریان جدید خود را وادار به پرداخت هزینه‌ها نماید. اگر این شرکت با بیانی مناسب، مشکل خود را مطرح کند، بدون شک به نتیجه خواهد رسید: «ما مایل به درخواست پرداخت هزینه نیستیم، زیرا چنین درخواستی موجب دلخوری مشتریان ما می ‌شود؛ این هزینه‌ ها برای ما نیز مایه دردسر هستند. اما ما هم مجبور به پرداخت بهره ‌های پولی خود هستیم. با این وجود، در صورتی که شخصی قادر به پرداخت قبض برق خود نباشد، فکر نمی‌ کنیم عادلانه باشد که شما پرداخت بخشی از مبلغ درج شده در قبض برق او را تقبل کنید و این همان چیزی است که اتفاق می افتد: هزینة خدمات ارایه شده به او میان مصرف کنندگان دیگر تقسیم می شود. اگر مشتریان جدید قبوض خود را به موقع و برای یک دوره 6 ماهه پرداخت نمایند، ما هم پیش پرداخت ایشان را با کمال میل پس خواهیم داد.»

گاهی اوقات به نظر می رسد شرکت‌ هایی که می‌کوشند اخبار خود را از دیدگاه عامة مردم مطرح کنند، ژست سازمان‌های بشر دوستانه را به خود می‌گیرند. این شرکت ها مدعی هستند که تمامی فعالیت‌های آن‌ها در راستای منافع عمومی می ‌باشد. البته، این ادعا در برخی موارد صادقانه است.

با این وجود، اقشار شکاک جامعه چنین ادعاهایی را جدی نخواهند گرفت. این افراد می‌ دانند، یا معتقدند که هر شرکتی در درجه اول منافع خود را در نظر می‌ گیرد. چنانچه منافع شخصی صراحتاً پذیرفته نگردد، اعتبار و صداقت نیز به مخاطره افکنده می شوند.

بنابراین، پسندیده‌تر آن است که همیشه موضع شرکت خود را مشخص کنید. کارخانه‌ای که به تولید نوشابه ‌های غیر الکلی می‌ پردازد و مصرانه خواستار جمع‌آوری و بازیافت بطری‌ های خود می‌ باشد، می‌تواند صراحتاً اذعان نماید که مایل نیست پراکنده شدن بسته بندی‌های محصولات کارخانه در محیط زیست موجب آزردگی مردم شود. به دلیل آن که این کارخانه حقیقت را عنوان کرده است، تلاش‌های آن برای حفظ محیط زیست، از دید عامة مردم قابل قبول‌تر خواهد بود. هر صنعتی دارای زبان و اصطلاحات خاصی می ‌باشد. هنگامی که سخنگوی یک شرکت از زبان خاص همان شرکت استفاده می‌ کند، دقیقاً منظور خود را می ‌داند. اما عامة مردم غالباً از منظور وی آگاه نیستند. بنابراین، توصیه می‌شود زبانی را مورد استفاده قرار دهید که برای شهروندان عادی نیز قابل درک باشد.

به جای گفتن آن که «مدیریت شرکت میان توزیع سهام مالکیت و قرض مردد است.» بهتر است بگویید که «ما در حال بررسی هستیم و سرانجام میان فروش سهام بیشتر یا وام گرفتن از طریق انتشار اوراق قرضه، یکی را انتخاب خواهیم کرد.»

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)